Girl Talk

The crew!

ΜΑΡΙΑ, 27 ετών, κειμενογράφος σε διαφημιστική.
ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, 32 ετών, εμπορική αντιπρόσωπος.
ΒΟΥΛΑ, 35 ετών, καθηγήτρια χορού.
ΑΝΝΑ, 30 ετών, αρχαιολόγος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ, 32 ετών, γραμματέας.
ΛΟΥΙΖΑ, 28 ετών, μικροβιολόγος.

Οι δρόμοι της Αθήνας

Λ. Εγώ νομίζω ότι τα πιο σοκαριστικά πράγματα είναι αυτά που σου λένε στο δρόμο όταν είσαι πιτσιρίκι.

Α. Ποτέ μα ποτέ δεν μου την έχει πέσει κανένας στο δρόμο! Ούτε και τώρα.

Ολες. Aποκλείεται!

Λ.Ούτε κάτω από οικοδομή;

Α. Όχι παιδάκι μου. Σε ποια οικοδομή;

Μ. Οι ταξιτζήδες που φρενάρουνε;

Α. Ποτέ! Δεν τους εμπνέω, δεν ξέρω.

Β. Εμένα, μέχρι πριν από 2 χρόνια, δεν μου την είχε πέσει κανένας πουθενά. Είμαι αυτό που λέει ο κολλητός μου «άντρας φυλακισμένος σε γυναικείο σώμα». Μετά το χωρισμό, το πιο ωραίο που μου 'χει τύχει ήταν μια φορά στην Πειραιώς. Σταματάει ένας τύπος με μια μηχανή -εγώ είχα τρομάξει και σκεφτόμουν ότι θα μου έπαιρνε την τσάντα- γονατίζει και μου λέει: «Είμαι φοιτητής της Ιατρικής. Παντρέψου με!».

Μ. Τι τέλειο! Αχ, είναι πολύ ωραίο.

Λ. Δεν ξέρω, εμένα μου λέγανε φριχτά πράγματα όταν ήμουνα 16. Επίσης σιχαίνομαι όταν περνάει ο άλλος από μπροστά μου και μου λέει «καύλα μου!».

Α. Τι λες τώρα; Ποιος τα λέει αυτά;

Μ. Λοιπόν ακούστε: είμαι 16 ετών και πάω φροντιστήριο στα Εξάρχεια. Είμαι στα φανάρια και κοζάρω έναν τύπο: χωριστρούλα, μαλλί πλάι, κοστουμάκι ‘70s καφέ με καμπανούλα.Tον βλέπω που πηγαινει να με χουφτώσει κανονικά στη μέση του δρόμου.

Α. Εμένα με έχουν παρενοχλήσει σεξουαλικά πολύ μικρή - στα 7 μου. Μέναμε στην Καλαμάτα τότε κι εγώ ήμουν αδύνατη και κουρεμένη σαν αγοράκι. Πήγαινα και ψάρευα με μια πετονιά κοκωβιούς σε μια προβλήτα κοντά στο σπίτι μου.

Λ. Εσύ κι η Βουγιουκλάκη!

Α. Κι έρχεται ένας κύριος και μου λέει «Πώς σε λένε;», «Άννα», «Και τι είσαι, αγόρι η κορίτσι;», «Κορίτσι» και μου λέει «Είσαι κορίτσι; Και τότε πού είναι τα βυζιά σου;». Είναι η φάση που δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά ξέρεις πως κάτι δεν πάει καλά. Θυμάμαι ότι ήταν πιο μεγάλος από τον πατέρα μου.

Λ. Απειλή δεν έχετε αισθανθεί ποτέ;

Κ. Nαι, εμένα με έχει κυνηγήσει ένας τύπος. Είμαι στο Κάτω Χαλάνδρι, είναι καλοκαίρι γύρω στις 2.30 το πρωί, και περπατάω σιγά σιγά όταν ακούω βήματα από πίσω μου. Επιταχύνω, επιταχύνει κι αυτός. Τρέχει πίσω μου, φτάνω στη γωνία του σπιτιού μου, τα πόδια μου έχουν ματώσει από το τρέξιμο, έχω κλείσει την εξώπορτα του σπιτιού και ο τύπος ανοίγει την καμπαρντίνα κι από κάτω είναι γυμνός. Μετά βέβαια έτρεμα πήρα, το φίλο μου τηλέφωνο και του είπα «σε παρακαλώ, έλα από δω». Βέβαια αυτοί είναι ακίνδυνοι. Να με σοκάρει ήθελε.

Μ. Είμαι σε κεντρικό δρόμο της Ηλιούπολης μέρα μεσημέρι και περιμένω το λεωφορείο και βλέπω έναν τύπο μέσα σε ένα αυτοκίνητο που με κοιτάει. Συνειδητοποίησα ότι ο τύπος την είχε βγάλει έξω και την έπαιζε.

Μαγ. Ναι, μου 'χε τύχει και μένα αυτό, στο δημοτικό. Ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Λ. Πόσων χρόνων ήσουνα Μαρία;

Μ. Δεκαπέντε, αφου στην αρχή τα χασα κι απλώς κοιτούσα από τη άλλη. Μετά συνήλθα κι έφυγα.

Glorioussex

Λ. Έχετε βγει ποτέ έξω με σκοπό να κάνετε σεξ;

Κ. Ναι.

Μαγ. Ναι, πολλές φορές

Β. Εγώ ποτέ δεν το είχα κάνει, αλλά μετά με έπιασε λύσσα και το 'κανα.

Λ. Καλά ρε παιδί μου, αλλά με σκοπό πόσες φορές το έχεις κάνει;

Κ. Τρεις.

Α. Πολλές είναι.

Λ. Πολλές ως προς τι;

Β. Εγώ ξερω άνθρωπους που το κάνουν κάθε βράδυ.

Μαγ. Το καλοκαίρι ιδίως, πολύ συχνά το κάνω. Μετράνε οι fuckbuddies;

Κ. Μπορεί να μην πω τίποτα, να τον πλησιάσω και να μην μπω καν σε εισαγωγικά και να του πω «Πάμε να φύγουμε;» ή «Το καλύτερο θα ‘τανε να πάμε σπίτι μου».

Λ. «Όχι» σου ‘χουνε πει ποτέ;

K.Όχι, ήμουν πολύ τυχερή. Και μου έκατσε και ήταν κι όλα εντάξει, γιατί είναι και λίγο επίφοβο να βάζεις έναν άγνωστο στο σπίτι σου.

Λ. Η Μαγδαληνή μου έλεγε τις προάλλες ότι δεν χρειάζεται να συμπαθεί κάποιον για να κάνει σεξ μαζί του.

Μαγ. Κοίτα, δεν θα τον κάνω και παρέα. Σεξ θα κάνουμε. Μπορεί να τον γουστάρω ως πρόσωπο, ως σώμα, ως σεξουαλική συμπεριφορά και να μην τον γουσταρω ως άνθρωπο.

Λ. Κι αν είναι σκατά άνθρωπος και το σεξ σούπερ;

Μαγ. Ναι, μου έχει τύχει και μου έχει τύχει και τύπος που να είναι πολύ διεστραμμένος .

Λ. Ανώμαλος ή διεστραμμένος, ξέρεις, με ωραίο τρόπο;

Μαγ. Απλώς έκανε πράγματα που εγώ δεν θα έκανα ποτέ. Και με έλεγε «βανίλια», που ξέρεις, βανίλια σεξ όταν λένε εννοούν το «φυσιολογικό, ιεραποστολικό» σεξ. Εγώ τότε δεν καταλάβαινα τι εννοούσε.

Λ. Καλά κι η σοκολάτα τι ήτανε;

Μαγ. Δεν θες να ξέρεις.

Κ. Πάντως, πρέπει να πω οτι υπάρχει ενας μυθος με το one night stand. Όλοι νομίζουν ότι συμβαίνει κάτι φοβερό, ξέρεις οτι ζείτε ένα κινηματογραφικό πάθος, γδύνεστε σαν τρελοί. Ε, καμία σχέση.

Λ. Ποτέ δεν έχω κάνει one night stand. Kολλάω.

Α. Εγώ δεν έχω κάνει γιατί ήμουν πάντα σε σχέση.

Λ. Μα πώς γίνεται αυτό; Πώς; Είσαι απ' τα 17 σου σε σχέσης Μια μέρα δεν έχεις μείνει single;

A. Εχω μείνει μια ολόκληρη βδομάδα!

Λ. Δεν ξέρω κανέναν να το ‘χει κάνει αυτό.

Β. Ούτε κι εγώ!

Μ. (με θαυμασμό) Φανταστικό...

Toπέσιμο

Μ. Δεν κωλώνω να την πέσω, αλλά προτιμώ να μου την πέφτουνε.

Λ. Εγώ κολώνω. Οk, εννοείται ότι αν δω κάποιον που μου αρέσει θα αρχίσω τα χαμόγελα, αλλά να πάω να του μιλήσω αποκλείεται.

Μ. Ρε παιδί μου με γυναικείο τρόπο πεσίματος θα πας.

Λ.Και ποιος είναι αυτός;

Μ. Δεν είναι ότι έχεις στόχο, πηγαίνοντας σε ένα μαγαζί και κοζάροντας έναν άνθρωπο τον βλέπεις - θέλεις να δειχτείς, να είσαι η καλύτερη. Ε, τωρα τι σημαίνει αυτό; Μπορεί να πας λίγο πιο κοντά του, να τον κοιτάς επίμονα,να του ζητησεις έναν αναπτήρα, να του πεις ότι σου τελειώνει το ποτό.

Β. Ναι, αλλά, αν γνωρίσεις έναν τύπο σε ένα μπαρ, ποιες είναι οι πιθανότητες να είναι νηφάλιος, να είσαι κι εσύ νηφάλια και να βγει κάτι φυσιολογικό;

Λ. Δεν την πέφτουν οι άντρες πάντως.

Κ. Είναι ευνουχισμένοι πια. Ειναι πολύ μαζεμένοι.

Β. Είναι και πιο συναισθηματικοί.

Α. Συμφωνώ.

Λ. Μα δεν είναι τελείως μαμάκηδες οι Έλληνες; Δηλαδή, αυτή η προσκόλληση στη μάνα τους εμένα με κάνει τούρμπο.

Κ. Πάντως, νομίζω ότι είναι αθηναϊκό το φαινόμενο. Εχω μια φίλη που έχει εξοχικό στο Καρπενήσι. Οπότε κάνουμε κάτι αποτυχημένες διακοπές και πάμε σε κάτι κλαμπ τελειωμένα εξω από το Καρπενήσι, με κάτι νάιλον, στα χωράφια. Ε, λοιπόν, βγαίνεις έξω και σου την πέφτουν τουλάχιστον πέντε κάθε βράδυ. Νέοι, γέροι, άσχημοι, ωραίοι.

Β. Ε, σαν να εισαι στο Μπουρνάζι. Είναι τρομερό, οι άντρες στο Μπουρνάζι παντρεύονται από τα 27 εως τα 35. Οι άντρες του Κinky παντρεύονται από ποτέ έως στα 50.

Γλυκιά μανούλα 

Β. Την ημέρα που παντρευόμουν η μητέρα μου μού είπε: «Με κάνεις πολύ ευτυχισμένη, αλλά είμαι σιγουρη ότι θα χωρίσεις».

Λ. Σου ‘πε τέτοιο πράγμα η μάνα σου;

Β. Μου χει πει και χειρότερα: στα 16 μου μού είπε: «Παιδί μου, δεν είσαι και πολύ όμορφη, οπότε φρόντισε να κάνεις κάτι με το μυαλό σου. Δεν θα σε πάρει ποτέ κανένας!».

Λ. Την έχεις συγχωρέσει;

Β. Όχι, απλά τη γραφω πλεόν στα αρχ...α μου.

Μαγ. Εμένα με ρωτάει κάθε φορά που μιλάμε. Μου λέει «περνάνε τα χρόνια, θα μείνεις μόνη, δεν θέλω να μεινεις μόνη. Πώς μπορείς να αισθάνεσαι εντάξει χωρίς άντρα και χωρίς προοπτική να κάνεις παιδί;». Νομίζω ότι σε μένα προβάλλει τα δικά της όνειρα, τι περιμένει από τη ζωή, κι απ' την άλλη, ως μάνα, δεν θέλει να μείνω μόνη μου, για εκείνην αυτό είναι η υπέρτατη δυστυχία.

Β. Κάποτε μου είπε: «Αν δεν ήσουνα εσύ, δεν θα χρειαζόταν να παντρευτώ ποτέ αυτό τον ηλίθιο». Η σχέση μου με τη μάνα μου είναι άθλια. Με ανάγκαζε να πηγαίνω μπαλέτο, ήμουν η πιο αστεία μπαλαρίνα γιατί ήμουν κοντή και χοντρή: 1.63 και 90 κιλά. Σαν ιπποποταμάκι με ροζ φόρμα.

Δουλειά

Μαγ. Το πιο αστείο που μου έχει συμβεί ήταν όταν ήμουν 22 και δούλευα σε μια πολυεθνική εταιρεία που πουλούσε χημικά προϊόντα σε πλοία. Έπρεπε να πάω στα αμπάρια ενός πλοίου και να δειξω στους μηχανικούς πώς να κάνουν αμμοβολή. Νομίζανε οτι εγώ ειμαι η γραμματέας κι όταν εγώ άρχισα να μπαίνω στο ζουμί και να εξηγώ νόμιζαν οτι κάποιος τους κάνει πλάκα. Πήγα σε πολλά μερη στον κόσμο, Σιγκαπούρη, νότια Αφρική και Αμερική, για να πουλήσω το προϊόν, κι η αντίδραση ήταν παντού η ίδια - παντού περίμεναν να έρθει ένας «άντρας να τους εξηγήσει». Σε πολλές χωρές δεν αγόραζαν και το προϊόν. Ήμουν γυναίκα και πιτσιρίκα, οπότε τους ήταν δύσκολο να με εμπιστευτούνε. Οπως επίσης έχω ακούσει κι αυτό. «Εσύ κοριτσάκι μου πρέπει να κάθεσαι σε ενα ωραίο γραφειάκι, να κάνεις μανικιούρ και να κοιτάζεις τον υπολογιστή. Ποιος ο λόγος να ταξιδεύεις και να ταλαιπωρείσαι;». Αυτό το είπε συνεργάτης στην παλιά μου εταιρεία. Εγώ του είπα «κάνετε λάθος, με ενδιαφέρει πάρα πολύ» κι από μέσα μου σκεφτόμουν «άντε γ... μαλ...».

B.Εμένα το πιο αστείο σκηνικό μου ‘χει συμβεί σε τυπογραφείο - επίσης ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Έμπαινα μέσα και δεν μου δίνανε σημασία . Μόλις όμως καταλαβαίνανε οτι ξέρω για τι πράγμα μιλάω, μου δείχνανε τον απόλυτο σεβασμό, μη σου πω ότι με προτιμούσαν κιόλας.

Λ. Παρατηρώ πάντως πως εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άντρες γυρω στα 50 με 60 που έχουν αυτήν τη νοοτροπία του «ο κόσμος μού ανήκει». Το βλέπεις και με τους ηλικιωμένους - ήμουνα προχτές στο τρόλεϊ και έκλεινα κατά λάθος το δρόμο σε εναν κύριο γύρω στα 74, ο οποίος γυρισε και μου έδωσε μια σφαλιάρα!

Μαγ. Τι πράγμα;

Λ. Αν ήμουν αγόρι 28 χρόνων, θα τολμούσε να σηκώσει το χέρι του απάνω μου; Θα τον είχα κάνει μαύρο στο ξύλο.

Α. Εμένα μου έχουνε συμβεί και φοβερά καλά από τις γυναίκες στον εργασιακό χώρο.

Κ. Εμένα αυτή η αδελφότητα των γυναικών με συγκινεί πάρα πολύ. Κάνω δουλειά που είναι κατεξοχήν γυναικοκρατούμενη.

Λ. Παλιά, πάντως, που στη δουλειά ήτανε μόνο άντρες κι ήμουνα η μόνη γυναίκα, με είχανε στα όπα όπα. Πρέπει να τους το αναγνωρίσω.

Κ. Είναι φοβερό να ‘σαι η μοναδική γυναίκα με ενα σωρό άντρες - στην προηγούμενη δουλειά μου, που ήμουν η μόνη, μου φέρνανε γλυκά, αηδίες, αρώματα, με πηγαίνανε σπίτι.

Λ. Ναι, προφανώς, αλλά ξέρετε τι σκεφτομουν; Ότι πρέπει να ‘σαι ένα συγκεκριμένο είδος γυναίκας. Εάν είσαι 150 κιλά, κανείς δεν πρόκειται να τα κάνει όλα αυτά.

Μαγ. Ισχύει νομίζω. Η κολλητή μου είχε κάποια στιγμή πρόβλημα με το θυροειδή της κι είχε πάρει αρκετά κιλά. Εκείνη την περίοδο βρήκε δουλειά σε μια από τις γνωστότερες γκαλερί της Αθήνας. Να σας πω εδώ πως η κολλητή μου είναι κυριλέ - θα ντυθεί, θα φτιαχτεί, θα βάψει το μαλλί με την ξανθή ανταύγεια. Κάποια στιγμή ερχεται η ιδιοκτήτρια (η οποία δεν ειναι αδύνατη, εδώ είναι το αστείο) και της λέει «Σε παρακαλώ, θα πρέπει να σουλουπωθείς λίγο, γιατί δουλεύεις σε γκαλερί που μπαίνει κόσμος και βλέπει εκθέσεις», «Μα σε ποιο τομέα πρέπει να σουλουπωθώ;», «Ε, εντάξει, το προφανές σουλούπωμα εννοώ, το προφανές» της λέει. Μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει μεταπτυχιακά, έχει σπουδάσει στην Αμερική κι εσύ του μιλάς έτσι γιατί έχει 20 κιλά παραπάνω!

Β. Μα να μην έχεις το δικαίωμα να δείξεις τι μπορείς να κάνεις; Ποιες ειναι οι δυνατότητές σου;

Λ. Εχω μια φίλη που είναι κοντή, με κάπως σκαμμένο δέρμα, είναι αυτό που κάποιος θα ονόμαζε «λαϊκιά». Πάει για να πιάσει δουλειά σε μπουτίκ και της λένε «Άκου να δεις κοπέλα μου, εδώ χρειαζόμαστε κοπέλες που να έχουν μια φινέτσα. Εσύ είσαι κοντή και δεν είσαι πολύ εμφανίσιμη».

Β. Δεν το πιστεύω! Εμένα μόνο όταν έχω πάει να ψωνίσω σε κατάστημα μου το ‘χουν πει: «Κοπελιά, δεν έχουμε ρούχα για σένα».

Ολες Α, καλά! Και μένα μου το ‘χουνε ‘πει αυτό.