Αν ξεχάσουμε για λίγα λεπτά την "αιώνια κόντρα" και κοιτάξουμε καλύτερα την βαθμολογία και την αγωνιστική κατάσταση των 16 ομάδων της Σούπερλιγκας θα αντιληφθούμε ότι μιλάμε για ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα όλων των εποχών. Και αν τα πράγματα πήγαν έτσι την πρώτη χρονιά της κρίσης τότε τι έχουμε να περιμένουμε την επόμενη;
Οι τρεις της Θεσσαλονίκης είχαν τόσα σκαμπανεβάσματα που στο τέλος δεν θα καταφέρουν ούτε στην Ευρώπη να βγουν. Ο ΠΑΟΚ ελπίζει στο κύπελλο, ο Άρης κοιτάει την επόμενη χρονιά και ο Ηρακλής είναι ο μόνος ευχαριστημένος που σώθηκε. Οι δύο πρώτοι έριξαν το βάρος στην Ευρώπη και στο να τα καταφέρουν με τα οικονομικά τους. Βλέπετε, φέτος δεν υπήρξαν "χορηγίες" επιπέδου Μελίσης. Αν κάτι πρέπει να έχουμε καταλάβει με τα χρόνια είναι πως σε μια ελληνική ομάδα δεν χωράνε δύο καρπούζια σε τρεις και τέσσερις μασχάλες. Δεν μπορούν και Ευρώπη και Ελλάδα. Φταίει η ποιότητα, φταίει ότι δεν έχουν βάθος, φταίει ο καιρός, κανείς δεν ξέρει...
Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος αλλά η διοικητική του κατάσταση (ο Αχιλλέας Μπέος γνωρίζει τα "κατατόπια" αλλά συχνά πυκνά έρχεται σε ρίξη με αυτά) δεν προμηνύουν πως έχουμε να κάνουμε μ' ένα σταθερό σύνολο. Αντίθετα, η Καβάλα και ο Εργοτέλης είναι οι μόνιμοι αξιόλογοι εκπρόσωποι. Μπορεί να είναι ψηλά στη βαθμολογία αλλά η αλήθεια είναι πως μέχρι εκεί φτάνουν. Αν οι ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, ΑΡΗΣ είχαν καλύτερη πορεία τότε θα μιλάγαμε για μια ακόμα μέτρια χρονιά για τους παραπάνω.
Η Λάρισα είναι η μεγάλη απογοήτευση. Η επιλογή της να μην ανεβαίνει σε "άρματα" και να γίνεται ακόλουθος πότε τις βγαίνει και πότε όχι. Φέτος, όχι. Και θα δει το καταπληκτικό γήπεδο της να πέφτει κατηγορία.
Ο Πανιώνιος φέτος σώθηκε επειδή η "πλατεί
α" πλημμύρισε από συμφέροντα και η Ξάνθη γιατί κατάφερε να πάρει αποτελέσματα όταν έπρεπε. Άσχετα αν πέρναγαν και τέσσερις εβδομάδες μέχρι να δει νίκη.
Ο Αστέρας Τρίπολης προσπαθεί με νύχια και με δόντια προσπαθεί να κρατηθεί και οι Σέρρες μας άφησαν νωρίς.
Κρίμα τα παιδιά...
Παρ' όλα αυτά όσο διαβάζουμε το όνομα του Πλατινί στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μπορούμε να ελπίζουμε... Για τι, όμως;
τυχαία βρήκα αυτή τη φωτογραφία και χαμογέλασα κάπως
