happyeasteria*

καλή βδομάδα

(και rise on;-)

Δεν είναι να απορείς από που πήρε το

εκφωνητικό αξάν ο Χρήστος Ζαμπούνης.

(είναι ολοφάνερο)

Διάβασα τη δημόσκόπηση που δημοσίευσε το Βήμα της Κυριακής για τη θρησκευτική πίστη των ελλήνων και δε μπορώ να πω πως εξεπλάγην. Σύμφωνα με τα data της δημοσκόπησης:

«Πιστεύετε ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες πιστεύουν στα θεία;» το 46,1% δηλώνει «λιγότερο», το 28,8% δηλώνει «το ίδιο με πριν», ενώ το 18,9% «περισσότερο». Την ίδια στιγμή, στον Θεό δηλώνει πως πιστεύει το 56,3%, ενώ το 20% δηλώνει πως «μάλλον πιστεύει». Αντίθετα, «όχι» απαντά το 13% και «μάλλον όχι» το 7,7%. Ακόμη, το 3,1% δηλώνει «Δεν γνωρίζω» ή «δεν απαντώ».

Στην ερώτηση «Πιστεύετε στην ανάσταση των νεκρών;» σημειώνεται πτώση 10 μονάδων, αφού το 2008 δήλωνε «ναι» και «μάλλον ναι» το 51,3%, ενώ εφέτος το 41,8%, με το 26,5% να δηλώνει «ναι» και το 15,3% «μάλλον ναι». Το 48,1% απαντάει «όχι» και «μάλλον όχι» στην ερώτηση, ενώ το 10,1% απάντησε «δεν γνωρίζω» ή «δεν απαντώ».

Οι συμμετέχοντες, απαντώντας στην ερώτηση «τι είναι για εσάς το Πάσχα», δήλωσαν κατά 36% πως είναι «μια περίοδος θρησκευτικής κατάνυξης», κατά 11,1% «μια ευκαιρία να πάω στην εκκλησία», κατά 42,5% πως είναι «μια ευκαιρία επιστροφής στα ήθη και στα έθιμα», το 39,9% «μια ευκαιρία για διακοπές και ξεκούραση», το 15,1% «μια ευκαιρία να βρεθώ με τους συγγενείς μου» και το 11,9% «μια ευκαιρία να επισκεφθώ τον τόπο μου»

και συνδυαζοντάς το με τη πρόσφατη συνέντευξη του Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαου στη Καθημερινή όπου ανέλυσε αρκετά τολμηρά (για ιερωμένο) τις εκκλησιαστικές ευθύνες

- Πόσοι από τους Χριστιανούς Ορθόδοξους στην Ελλάδα είναι πραγματικοί χριστιανοί;

«Νομίζω ότι το ποσοστό είναι πολύ μικρό. Και σε αυτό φταίμε ως Εκκλησία, γιατί έχουμε συμβιβαστεί και εκκοσμικευτεί ή απλώς λειτουργούμε ως σωματείο. Όχι ως μυσταγωγία. Δηλαδή, να πάρουμε τους ανθρώπους, και σιγά-σιγά να τους οδηγήσουμε στο μυστήριο του Θεού».

- Σας ενοχλεί που οι περισσότεροι φτάνουν στην εκκλησία μισή ώρα πριν την Ανάσταση, και φεύγουν με το «Χριστός Ανέστη»;

«Δεν με ενοχλεί, αλλά είναι σαν να πηγαίνουν σε έναν γάμο, να περιμένουν την υποδοχή της νύφης, και μόλις αρχίζει ο γάμος, να φεύγουν. Είναι κρίμα. Αδικούνται οι άνθρωποι».

-  Η Εκκλησία στην Ελλάδα δεν είναι ένα σύστημα που, πολλές φορές, καλλιεργεί το φανατισμό;

«Φοβούμαι πως έχετε δίκιο. Βέβαια, υπάρχουν και άλλες φορές που πραγματικά ελευθερώνει»

είδα να αποτυπώνεται αρκετά ξεκάθαρα μια τάση που μέχρι τώρα το κυρίαρχο θρησκευτικόιδεολογικο σύστημα και η εμμονή του με το κρατικό σφιχταγκάλιασμα προσπαθούσε να την διασκεδάσει. Είναι φανερό πως η κονφερασιέ περίοδος Χριστόδουλου παρόλες τις userfriendly επικοινωνιακές μαλαγανιές της -τελικά- είχε περισσότερες αρνητικές επιπτώσεις από όσα θετικά επιχειρούν να μας πείσουν οι υποστηρικτές της. Το οτι προγραμματίστηκε εκείνη τη περίοδο ένας ολόκληρος, δυσκίνητος και δυσεπικοινωνιακός οργανισμός να λειτουργεί με τηλεοπτικές επικοινωνιακές λογικές ναι μεν είχε ως αποτέλεσμα μια φιλικοποίηση του θεσμού αλλά κατέδειξε (με τον πιο αναπάντεχο τρόπο μερικές φορές) και όλες τις αδυναμίες του. Ουδέν κρυπτόν από την κάμερα. Απ΄την άλλη κάποιο ρόλο θα έχουν διαδραματίσει και τα βατοπεδινά σκάνδαλα. Το θέμα είναι πως οι νέοι πια δείχνουν φοβερή δυσφορία μπροστά στην σπρωγμένη στα άκρα πρακτική ενός συστήματος που θέλει να του βάλει στο μυαλό και το στόμα πως ένα είναι το μήνυμα και μια η εντύπωση και συνεχίζει να εγγυάται την αληθοφάνεια του εντελώς ψευδεπίγραφα.

(πάμε για χειραψίες με την άνοιξη και

μακριά από τους φολκλόρ επίπλαστους;-)