(HD?)TV: Tea my Lord?
Αχ, αυτή η βρετανική τηλεόραση! Κάνει πραγματικά θαύματα. Τόση λεπτομέρεια στην επιλογή των ηθοποιών, στο σενάριο, στα σκηνικά και τα κουστούμια, στη μουσική… Ο λόγος φυσικά για το “Downton Abbey” που πρόσφατα ολοκλήρωσε τον δεύτερο του κύκλο και ήδη περιμένω με αγωνία τον επόμενο.
Πανάκριβη παραγωγή δε λέω. Αλλά με τα ίδια λεφτά το Holywood μας δίνει χαζομαρίτσες του στυλ “Terra Nova” ή κλειδώνονται σε ένα studio και τα σκάνε για να φτιάξουν το ιδανικό σετ για το “Boardwalk Empire”. Ενώ οι βρετανοί απλά πάνε και βρίσκουν ένα κάστρο και το γυρίζουν εκεί.
Ράβουν τα κουστούμια στο χέρι, με όσο πιο παραδοσιακό τρόπο γίνεται, εκπαιδεύουν τους ηθοποιούς στα ήθη και τα έθιμα, αναπαλαιώνουν αυτοκίνητα, προσπαθούν όσο περισσότερο να αγγίξουν τον πνεύμα της εποχής στην οποία αναφέρονται.
Ο Julian Fellowes, δημιουργός της σειράς, κατηγορήθηκε για αρκετά. Ότι επαναλαμβάνει απλά την επιτυχία του βραβευμένου με Oscar, “Gosford Park”, ότι αντιγράφει παλιότερες σειρές όπως το “Downstairs, Upstairs”
μέχρι και ότι η σειρά του είναι μία ατελείωτη προπαγάνδα συντηρητισμού και νοσταλγίας του παρωχημένου πλέον αριστοκρατικού συστήματος. Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει. Το “Downton Abbey” είναι ότι καλύτερο έχει δώσει η βρετανική τηλεόραση μετά την εκπληκτική μεταφορά του “Pride and Prejudice” με τον Colin Firth.
σχόλια