Η Αθήνα του Κωνσταντίνου Τζούμα

Η Αθήνα του Κωνσταντίνου Τζούμα Facebook Twitter
Φωτ.: Σπύρος Στάβερης
2
Ξενοκράτους:

Μένω σ' ένα υπερυψωμένο ισόγειο-στούντιο στην Ξενοκράτους... Είναι σχεδόν άδειο, ιδεώδες κέντρο διερχόμενων ανέστιων, που προσφέρεται για αναλύσεις θεμάτων, τα οποία διαφεύγουν όλα σε σύθαμπα ροκιάς και μαγικής αοριστίας.

Σκουφά:

Στο Ένα - το μπαρ του Γιώργου Κούνδουρου πάνω στην πλατεία Κολωνακίου, γωνία με Σκουφά. Πολυτεχνίτες, μετεωριζόμενοι ηδονιστές, γενναία ξενύχτια αναλύσεων... Οι τρεις κυρίες στο Φίλιον με τα τουίντ ταγέρ φέρνουν σε φιγούρες του Αντώνη Κυριακούλη.

Ακαδημίας:

Στις Εννέα Μούσες του Κώστα Ζουγανέλη, με μουσική-τραγούδια του Πουλικάκου και μοντέλα, την Μπέττυ, τη Ράντη, τη Δανάη και τον ξερακιανό μπαρουτοκαπνισμένο Στρογγύλη να περιφέρεται ανάμεσα στη ροή απειλητικός, θα γίνει χαμός.

Συγγρού:

Το αμερικάνικο σιέλ Φορντ οικογενειακών διαστάσεων ρολάρει σε Συγγρού και παραλιακή με την Άντζι στο βολάν λίγο μεθυσμένη, πολύ επιθυμητή, που στα χείλη της βουλιάζεις.

Πλατεία Βάθης:

Μπαίνουμε στην περιπέτεια των γυρισμάτων με διευθυντή φωτογραφίας τον Αντρέα Μπέλλη σε ρημαγμένα ακατοίκητα νεοκλασικά της πλατείας Βάθης, σε χωμάτινα μονοπάτια της Αττικής, κόντρα στον ήλιο που πυρπολεί και αφήνει σκιές.

Πανεπιστημίου:

Στο Ιντεάλ, που τρώμε ένα μεσημέρι μετά το γύρισμα, όλοι έχουμε δώσει παραγγελία στον κιμπάρη πενηντάρη σερβιτόρο...

Λυκαβηττός, Γήπεδο της Λεωφόρου:

Ροκ συναυλίες σε Λυκαβηττό και Παναθηναϊκό (Talking Heads), ταξιδιάρικα ξενύχτια, περαστικοί έρωτες, έχω ξεχειλώσει. Λίγο συμμάζεμα δεν βλάπτει.

Βουλγαροκτόνου:

Απέναντι από το Decadance και τον Βρούτο - γκρίζα στέκια διαφορετικών καπνών και ασμάτων. Ξαναρχίζω να δίνω μαθήματα για μια σειρά από ασκήσεις που κρατάνε το σώμα σε φόρμα, μέσα από μια αίσθηση επιμήκυνσης των άκρων, ξεκλειδώματος των κλειδώσεων και απελευθέρωσης της μπλοκαρισμένης ενέργειας.

Ιλισια:

Η Βέρα με περιμένει κάθε βράδυ για φαγητό... Στο πάρτι με τους συμφοιτητές της σε ένα αποπροσανατολιστικό ρετιρέ στα Ιλίσια την ψάχνω από δωμάτιο σε δωμάτιο...

Δεξαμενή:

Ό,τι έχω πετάξει τα ρούχα από πάνω μου στο δυάρι της Δεξαμενής, χτυπάει το κουδούνι. Ξέρω ότι είναι αυτή... (η Βέρα).

Πειραιάς:

Στον Αντικαρκινικό του Πειραιά, πάνω απ' τα βράχια της Πειραϊκής, σ' ένα δωμάτιο με σφραγισμένα παράθυρα, ο γαμπρός μου, ο Γιάννης, λιώνει απ' τον καρκίνο των οστών.

Πλατεία Κυψέλης:

Το φλιπεράκι που έπαιζε ο Αντώνης Καφετζόπουλος πέφτει σε αφωνία... αλλά η Ντέμη έχει αποπροσανατολιστεί μπροστά στην ανοιχτή πόρτα του διαμερίσματος.

Παγκράτι:

Τα βράδια στον Μαγεμένο Αυλό και στις γύρω ταβέρνες ο Μάνος δεν αφήνει κανέναν να πληρώσει τον λογαριασμό μας και οι ιστορίες απ' τη σύντομη επαφή του με το Χόλιγουντ φέρνουν γέλια.... Τα βράδια στο Πάρτι μετά την παράσταση πέφτουν στα γέλια με Σιάφκο, Μοσχίδη, Κουτέλ...

Σύνταγμα:

Η Ρένε Πάπας μού τηλεφωνεί να πάω σε μια οντισιόν του Πίτερ Γέιτς στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία... Σφίγγουμε τα χέρια με το σκηνοθέτη του θρυλικού Μπούλιτ.

Hilton:

Στο Hilton, δίπλα στην πισίνα, ο Μπράιαν Φέρυ μάς εξομολογείται ότι δεν βλέπει την ώρα να τελειώσει η περιοδεία του για να αποσυρθεί στο σπίτι του, στην αγγλική εξοχή, και να ζωγραφίσει, μ' αυτό τη βρίσκει.

Εξάρχεια :

Κάθε φορά που γίνονται επεισόδια, πυρκαγιές, δακρυγόνα και ανατινάξεις αμαξιών, οι φίλοι και γνωστοί απ' τα βόρεια προάστια τηλεφωνούν με θρίλερ κερκίδας για το τι τρέχει και τι γίνεται: «Κόλαση, ε;».

Διάφορα
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Story of my life, απλα δε τα γραφω τα διηγουμαι σε φιλους, δεν εχω αναγκη να τα γραψω και να βιοποριστω απο αυτα. Καμια απολυτως αναγκη. Δεν τον διαβαζω εξαλλου, μου ειναι τοσο οικεια ολ' αυτα. Αφου τα εχω ζησει, εχω παει γι' αλλα και ειμαι οκ. Τον ακουω, ειναι καλος οταν βαριεται, οταν αφηνεται στα παθη του ακομα καλυτερος.Κυδος γενικα για τον Τζουμ ντε λα Τζουμ!
Εξαιρετική περίπτωση! Τον γνωρίζω εδώ και δέκα και βάλε χρόνια απο το ραδιόφωνο και τα τρία βιβλία του. Συνεπής διώκτης των ΚΔΟΑ και της κακογουστιάς γενικώς...Λάτρης της ευζωίας και της χαράς του χαμένου χρόνου. Αγαπημένη φράση του προς τους σοβαροφανεις:"Κλανιές στο άνεμο..."