Τον Σεπτέμβριο του 2004 οι Αθηναίοι χαμογελούσαν με νόημα. Η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων και το βερνίκι που μύριζε ακόμα από τα έργα τούς έδινε την εντύπωση πως αυτή η πόλη θα γίνει επιτέλους βιώσιμη. Οι προοπτικές, επίσης, δεν μπορούσαν να είναι καλύτερες. Μόνο και μόνο η Διπλή Ανάπλαση (Πάρκο στην Αλεξάνδρας, ανασυγκρότηση του Ελαιώνα) ήταν ένα από τα έργα που πραγματικά θα άλλαζαν τους ρυθμούς της πόλης. Σήμερα, έξι χρόνια μετά, οι Αθηναίοι μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι πιο δυστυχισμένοι κάτοικοι της Ευρώπης. Άλλωστε, η Αθήνα, σύμφωνα με διεθνείς μετρήσεις, είναι μέσα στις τρεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παρουσιάζουν έντονα στοιχεία γκετοποίησης. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι πώς ένας από τους πιο «πλούσιους» δήμους της Ευρώπης κατάφερε να κάνει τόσο λίγα για την πόλη του. Πώς από το 1 δισ. ετήσιου προϋπολογισμού πήγαν σε δημόσια έργα μόνο 23 εκατ. ευρώ μόνο το έτος 2009; Η απάντηση βρίσκεται στα έργα και τις ημέρες του Νικήτα Κακλαμάνη στον Δήμο Αθηναίων και στην προσπάθειά του να κάνει τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας το δικό του, μικρό, προτεκτοράτο.
Τα χαμένα λεφτά
Στο «Βήμα της Κυριακής» (31/10), ο δήμαρχος Αθηναίων απάντησε σε σχετική ερώτηση για τα οικονομικά του δήμου το εξής: ««Με προτεραιότητα το νοικοκύρεμα, θεσπίσαμε τμήμα ελέγχου προϋπολογισμού, ώστε καθημερινά να γνωρίζουμε δαπάνες και έσοδα. Πρώτοι εφαρμόσαμε τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, γι' αυτό επί τρία συναπτά έτη, πριν υποβαθμιστεί η Ελλάδα, η Μoody's βαθμολογούσε την πιστοληπτική μας ικανότητα με Α1 και το κλιμάκιο της τρόικας μάς έδωσε εύσημα». Φανταζόμαστε όλοι πως η τρόικα έχει ελέγξει επαρκώς τα λογιστικά βιβλία του δήμου και θεωρεί πως είναι λογικό να εμφανίζονται τα παρακάτω νούμερα: το έτος 2009 ο προϋπολογισμός του δήμου άγγιξε το 1 δισ. ευρώ. Για την ακρίβεια, 967 εκατ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, οι εισπράξεις ήταν περίπου στα 617 εκατ. ευρώ και τα έξοδα 557 εκατ. ευρώ. Οι επενδύσεις για το ίδιο έτος υπολογίζονταν σε 293 εκατ. ευρώ. Στην πράξη, μόνο 23 εκατ. επενδύθηκαν. Μάλιστα, το κράτος επιχορήγησε τον δήμο με 40 εκατ. ευρώ για επενδύσεις, από τα οποία επαναλαμβάνουμε πως χρησιμοποιήθηκαν μόνο τα 23. Συνολικά, την τριετία 2007-2009 ο δήμος πήρε επιχορήγηση μόνο για επενδύσεις 100 εκατ. ευρώ, από τα οποία διέθεσε σε έργα 60 εκατ. Τα υπόλοιπα 40 κανείς δεν ξέρει πού πήγαν.
Το «νοικοκύρεμα» του κ. Κακλαμάνη επέτρεψε στον δήμο να δανείζεται με μεγάλη ευχέρεια από ελληνικά και ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο δήμαρχος υποστηρίζει πως μέχρι στιγμής τα δάνεια αγγίζουν τα 113 εκατ. ευρώ. Βέβαια, ο γενικός γραμματέας του Δήμου, απαντώντας στις 31/05/2010 στον αντιπρόεδρο της Δημαρχιακής Επιτροπής, ισχυρίστηκε πως το σύνολο των δανείων είναι 203 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, 90 εκατ. ευρώ παραπάνω. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 58% των συνολικών εσόδων. Σύμφωνα με τον «Καλλικράτη», οι δήμοι που το συνολικό χρέος τους υπερβαίνει το 60% των συνολικών εσόδων τους δεν θα μπορούν πλέον να δανείζονται. Ο Δήμος της Αθήνας τείνει να γίνει ένας απ' αυτούς.
Τα «άφαντα» 50 εκατ. ευρώ
Τον Δεκέμβριο του 2007 το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε μια σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για ένα τεχνικό και επενδυτικό πρόγραμμα του δήμου, που θα περιλάμβανε απαλλοτριώσεις και αναπλάσεις δημόσιων χώρων. Η τράπεζα θα δάνειζε 50εκατ. ευρώ και ο δήμος θα έβαζε άλλα 57. Μετά τη σύναψη της σύμβασης, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου ζήτησαν να ενημερωθούν για τον φάκελο του δανείου χωρίς ανταπόκριση. Ο Δήμος Αθηναίων αρνήθηκε να ενημερώσει και την Περιφέρεια, ως όφειλε. Τον Νοέμβριο του 2009 ο αντιδήμαρχος Οικονομικών ανέφερε πως 2.400.000 ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για την απαλλοτρίωση της οδού Γαζίας. Ο δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης Φώτης Προβατάς επιχείρησε με συνεχείς επιστολές του να ελέγξει τον φάκελο. «Εμείς ξέραμε ότι αυτά τα χρήματα δεν πήγαν σε έργα για δύο λόγους: πρώτον, δεν είδαμε πουθενά τα έργα και δεύτερον δεν έχει ο δήμος 57 εκατ. διαθέσιμα». Τον φάκελο δεν τον πήρε ποτέ παρά μόνο αυτήν την απάντηση από τον κύριο Κορομάντζο: «Όχι, κύριε Προβατά, δεν είμαστε υποχρεωμένοι με το που θα βήξετε εσείς να παθαίνουμε συνάχι εμείς. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα» (Δημοτικό Συμβούλιο στις 11/01/2010). Η «αφηρημάδα» της Τράπεζας (εξαιτίας του Έλληνα αντιπροέδρου της, Πλούταρχου Σακελλάρη) και η χρονοβόρα διαδικασία (μια δεκαετία περίπου), εάν κάποιος προσφύγει στο Αστικό Δικαστήριο έστειλαν την υπόθεση στις Καλένδες. Χωρίς να γίνουν τα έργα και χωρίς να ελέγξουν πού πήγαν τα χρήματα. Βέβαια, αν αλλάξει χρώμα η δημαρχία, τότε μπορεί να ξυπνήσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των τραπεζών και ο επόμενος δήμαρχος να κληθεί να λύσει το πρόβλημα.
Δημοτικές Επιχειρήσεις - Αδιαφανείς Οργανισμοί
Η γραφειοκρατία και το βραδυκίνητο Δημόσιο έχει οδηγήσει (κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό) τους δήμους στην ίδρυση διαφόρων δημοτικών επιχειρήσεων που τους διευκολύνουν να κινούνται με μεγαλύτερη ευελιξία. Μια από αυτές είναι η Τεχνόπολη, άλλη μια είναι ο ραδιοφωνικός σταθμός 9,84. Όλα θα ήταν καλά και υπέροχα, αν οι δημοτικές επιχειρήσεις ακολουθούσαν πιστά τον νόμο που λέει το εξής: ότι οι προσλήψεις πρέπει να γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και πως τα οικονομικά πρέπει να είναι δημόσια. Στην περίπτωση του Αθήνα 9,84 συμβαίνει τα οικονομικά να είναι δημόσια. Είναι γνωστά τα 17 εκατ. ευρώ που δαπανήθηκαν το 2009 για τον 9,84, αλλά δεν είναι τόσο γνωστό πως η αύξηση που έγινε (5 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2008) δεν ήταν για ραδιοφωνικούς σκοπούς, αλλά για τον χριστουγεννιάτικο στολισμό. Από τον κατάλογο με τους 300 δημοσιογράφους και τους 200 διοικοτεχνικούς υπαλλήλους βρίσκεις μερικά ονόματα επαγγελματιών που έχουν και άλλες θέσεις σε δημόσια ΜΜΕ, και εργαζομένους που εμφανίζονται μια φορά στις 15, αλλά αμείβονται κανονικά. Το άλλο παράδειγμα είναι η Τεχνόπολη. Ενώ, η τεχνο-οικονομική μελέτη που έγινε πριν τη σύσταση της εταιρείας θεωρούσε απαραίτητες τις δύο προϋποθέσεις (ΑΣΕΠ, οικονομικός έλεγχος), στο καταστατικό που ψηφίστηκε στην πορεία δεν συμπεριλήφθηκαν στις διατάξεις του. Η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου το ενέκρινε, η Τεχνόπολη έγινε Α.Ε. και ο πρόεδρός της θεώρησε απαραίτητο να δείξει τον οικονομικό απολογισμό μόνο στο διοικητικό συμβούλιο της Α.Ε. Όσον αναφορά τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων, θα σας αναφέρω πως υπάρχει άνθρωπος που είναι διευθύνων σύμβουλος στη Διπλή Ανάπλαση, γενικός διευθυντής στην Αναπτυξιακή και παράλληλα ως εργολάβος έπαιρνε έργα από τον Δήμο Αθηναίων. Μίλησε κανείς για ασυμβίβαστο;
Προγραμματικές Συμβάσεις
Άλλη μια αθηναϊκή αυτοδιοικητική ευρεσιτεχνία ώστε να δίδονται ευκολότερα και χωρίς έλεγχο χρήματα: οι προγραμματικές συμβάσεις γίνονται μεταξύ των δήμων, ενός φορέα ή επιχείρησης, κάποιου δημόσιου οργανισμού και του ιδιωτικού τομέα. Μέσα από αυτές τις συμβάσεις μοιράστηκαν εκατομμύρια ευρώ για γενικόλογες έρευνες με τίτλο «Επιχειρησιακός σχεδιασμός και ανάπτυξη ενεργειών και δραστηριοτήτων για την ενίσχυση της απασχόλησης... και την ενίσχυση του συνεδριακού προϊόντος» ή «Δραστηριοποίηση και στήριξη των προσπαθειών του Δ.Α. για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μέσω της ανάπτυξης ενός ευρέος φάσματος ενεργειών». Και οι δύο αυτές βαρυσήμαντες έρευνες έγιναν από την τουριστική επιχείρηση του δήμου (ΕΤΟΑΑ ΑΑΕ ΟΤΑ). Άλλες τραγελαφικές συμβάσεις που έχουν γίνει είναι το hitech, πιθανότατα, Computer Room (€1.110.270) και «η παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών υποστήριξης της λειτουργίας των διευθύνσεων του δήμου» (1.176.000 ευρώ). Για το τέλος αφήνουμε ένα στοιχείο που σχετίζεται με τη δήλωση Κακλαμάνη για τη Moody's, είναι η ανάθεση του δήμου στον οίκο για την αξιολόγηση. Οι Moody's χρεώνουν 64.900 ευρώ για να ελέγξουν τα οικονομικά πεπραγμένα τριών χρόνων. Ο δήμος, όμως, θεώρησε ότι πρώτα τα στοιχεία πρέπει να περνούν από την ΑΕΔΑ (Αναπτυξιακή Εταιρεία Δήμου Αθηναίων) και από εκεί να στέλνονται επεξεργασμένα στον Moody's. Αυτό τι σημαίνει; Πως στην ΑΕΔΑ παραχωρήθηκαν 238.000 ευρώ για να επιλέξει τον οίκο και άλλα 140.000 για να επεξεργάζεται αυτή σε πρώτη φάση τα στοιχεία. Οπότε, αντί για 64.900, ο δήμος πλήρωσε 442.900 ευρώ).
Μουσειακός Πολυχώρος για «Φωτογραφικούς Διαγωνισμούς»
Ένα πρωινό του Σεπτεμβρίου του 2009 εμφανίζεται στο δημοτικό συμβούλιο το εξής ζήτημα: το υπουργείο Εσωτερικών και ο τότε ο υφυπουργός Θανάσης Νάκος έδωσαν 7 εκατ. ευρώ μέσω του προγράμματος Θησέας για να αγοραστεί ένα κτίριο. Όχι ένα οποιαδήποτε κτίριο, αλλά ένα που να βρίσκεται μεταξύ των οδών Ερμού-Μητροπόλεως και Καραγιώργη Σερβίας, να είναι 850-950 τ.μ. και να έχει υπόγειο 200 και να είναι νεοκλασικό διατηρητέο. Οι όροι του διαγωνισμού δημοσιεύτηκαν με κάποιο μαγικό τρόπο δέκα ημέρες πριν αυτός εγκριθεί από το δημοτικό συμβούλιο. Παρά τις δυσκολίες που είχε ο συγκεκριμένος διαγωνισμός, εξαιτίας των «χαρακτηριστικών» που έπρεπε να διαθέτει το κτίριο, βρέθηκε ο από μηχανής Θεός που ακούει στο όνομα «Οίκος Πολύτιμων Λίθων». Η εταιρεία ανήκε στον γνωστό κοσμηματοπώλη και ποδοσφαιράνθρωπο (πρόεδρο της Καλαμάτας) Σταύρο Π. Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε στην κατοχή του ένα κτίριο-καρμπόν, ίδιο με αυτό του διαγωνισμού. Η αντικειμενική του αξία ήταν 1,9 εκατ. ευρώ, το είχε αγοράσει 2,9 και το πούλαγε 9 εκατ. αρχικά, αλλά για τον δήμο το έριξε στα 7. Αν και η υπόθεση «βρόμαγε», οι όποιες ενστάσεις κατερρίφθησαν με το επιχείρημα πως πρόκειται για «σωρεία συμπτώσεων» και πως πρέπει επιτέλους να ξεφύγουμε από τέτοιες αναχρονιστικές σκέψεις και πρακτικές. Σύμφωνοι, όλοι. Απλά ν' αναφέρουμε πως στις 15/05/2009, τέσσερις μήνες πριν την αγορά, ο Σταύρος Π. Παπαδόπουλος, με γράμμα του είχε ενημερώσει το Νικήτα Κακλαμάνη για τη πρόθεσή του να πουλήσει ένα ακίνητο στην οδό Μητροπόλεως 44. Μετά από περίπου έναν μήνα, στις 10/06/2009, ο νυν και υποψήφιος δήμαρχος, έστειλε επιστολή στον κύριο Νάκο, ζητώντας του οικονομική ενίσχυση για την αγορά ενός ακίνητου, στην οδό Μητροπόλεως.
Γιατί κανείς ποτέ δεν μιλάει;
Σύμφωνα με τον κύριο Προβατά, «όλα τελειώνουν όταν έρχεται η ώρα της ψηφοφορίας». Το απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, φαίνεται, μετά το πέρας της τετραετίας, πως ήταν βολεμένο με την κατάσταση. «Όσες ενστάσεις και να φέρναμε, στο τέλος ήταν "πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια της πλειοψηφίας", και όλα τελείωναν σε μια ψηφοφορία». Μετά η Αριστερά ή "τα έχανε" με τα οικονομικά (Ανοιχτή Πόλη), ή "πιστεύει πως όλα θα λυθούν όταν έρθει ο σοσιαλισμός" (ΚΚΕ)». Ακόμα, υπάρχει και μια νομοθετική σύγχυση. Με νόμο του προηγούμενου υπουργού Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλου, κάθε δημοτικός σύμβουλος είναι υπόλογος απέναντι στον νόμο, ακόμα και αν παραβεί τα καθήκοντά του εξ αμελείας. Στη συνέχεια, όμως, ο ίδιος υπουργός εκδίδει μια εγκύκλιο όπου αναφέρει πως οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν έχουν νόμιμο συμφέρον να προσφεύγουν στον Περιφερειάρχη για τυχόν παρανομίες αλλά μόνο οι δημότες. Άρα, αυτός που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του δημοτικού συμβουλίου είναι ο απόλυτος άρχοντας. Και η λογική «ποιος πήγε φυλακή σε αυτήν τη χώρα για να πάω εγώ» ισχύει στο ακέραιο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και πώς να πάει κάποιος, όταν η αδιαφάνεια είναι θεσμοθετημένη από το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης.
Τo χαμένο ιστορικό κέντρο
Πολλά είναι τα αίτια που το ιστορικό κέντρο της πόλης κατέληξε σήμερα να θεωρείται η χειρότερη και πιο βρόμικη περιοχή της πόλης. Το μεγάλο κύμα λαθρομετανάστευσης από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, η Συνθήκη του Δουβλίνου για τη λαθρομετανάστευση που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση, η παγκόσμια οικονομική κρίση, η αδιαφορία της κεντρική κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας (δόγμα Σουφλιά: αρκετά έγιναν στην Αθήνα, κάντε έργα στην περιφέρεια), η απροθυμία του Δήμου Αθηναίων να επενδύσει λεφτά στο ιστορικό κέντρο και μια δυο συγκεκριμένες κινήσεις που συνέβαλαν ώστε το ιστορικό κέντρο ν' αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του γκέτο. Μια από αυτές ήταν η εγκατάσταση ιατρείου του ΟΚΑΝΑ το 2004 στην περιοχή της Σοφοκλέους. Η μεταφορά του ήταν ένα από τα κεντρικά αιτήματα του Νικήτα Κακλαμάνη καθόλη την τετραετία. Σε συνδυασμό με την εγκατάσταση του Κέντρου Σίτισης Αστέγων από τον ίδιο τον δήμαρχο στην περιοχή, δημιουργήθηκε ένα συνονθύλευμα από ανθρώπους που εξαιτίας της κοινωνικής τους θέσης δρούσαν στα όρια της παραβατικότητας. Αξίζει να σημειωθεί πως ο δήμαρχος καταλόγιζε ευθύνες σε υπουργούς, θεούς και δαίμονες ώστε να φύγει ο ΟΚΑΝΑ από την περιοχή, τη στιγμή που αυτός, ως υπουργός το 2004, υπέγραψε για τη μεταφορά του στο συγκεκριμένο σημείο. Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά.
Ο Αδάμ Κωστίκας, αρχιτέκτονας, ζει και εργάζεται στην πλατεία Θεάτρου και είναι υπεύθυνος για τη ΜΚΟ «Kίνηση συλλόγων και ενεργών πολιτών για τη διάσωση του ιστορικού κέντρου» (istorikoghetto.wordpress.com). H Κίνηση ξεκίνησε το 2005 και μετρά πάνω από 200 μέλη. «Το ιστορικό κέντρο είναι ένα εξαιρετικό σκηνικό, όπου παίζεται ένα πολύ άσχημο έργο», θα μας πει. «Θα όφειλε ο δήμος να διεκδικήσει αρμοδιότητες για να το σώσει. Ας έβαζε τη Δημοτική Αστυνομία να το φυλάει. Ας καθάριζε. Δεν μπορεί να βγαίνει δεξιά αριστερά και να λέει πως η Αθήνα είναι η πιο καθαρή πόλη της Ευρώπης, τη στιγμή που όλο το κέντρο βρομάει και ζέχνει. Ζει διαρκώς σε μια εικονική πραγματικότητα. Αφού, να φανταστείτε, έχει κάνει επίτιμο σύμβουλο τον Ζάχο Χατζηφωτίου και του έχει δώσει αμάξι και οδηγό». Ο κ. Κωστίκας πιστεύει πως κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν δοθεί ελάχιστα χρήματα ώστε να δημιουργηθεί ένας φορέας που να έχει ως κεντρικό μέλημά του την πολεοδομική ανάπτυξη της πόλης. «Όπως έκαναν οι δήμαρχοι της Νέας Υόρκης. Το μόνο που ένοιαζε τον Κακλαμάνη ήταν να μεταφέρει το δημαρχείο στον Ελαιώνα, δηλαδή στα σύνορα με έναν άλλο δήμο. Όσες φορές και να τον πλησιάσαμε, αντί να ακούσει και να συζητήσει με μια ομάδα ανθρώπων που ενδιαφέρονται για την πόλη τους, μας αποκαλούσε παρακρατικούς, κερδοσκόπους και κουλτουριάρηδες».
Τον Απρίλιο του 2010, η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής εξέδωσε, σε συνεργασία με φορείς και επιστήμονες, ένα σημαντικό πόρισμα για την κατάσταση του κέντρου, το οποίο περιείχε και προτάσεις για το Ιστορικό και Εμπορικό Κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με την Επιτροπή Περιβάλλοντος, το κέντρο βρισκόταν σε μια ταχύτατη πορεία γκετοποίησης, εξαθλίωσης, παρακμής και συγκαταλεγόταν στα χειρότερα ευρωπαϊκά μέρη που θα μπορούσε να ζει κανείς. Η Επιτροπή, επίσης και ο προεδρεύων βουλευτής Κώστας Καρτάλης, διαπίστωσαν πως όντως οι αρμοδιότητες ήταν μπλεγμένες μεταξύ υπουργείων, νομαρχίας και δήμου. Γι' αυτό έκανε και συγκεκριμένες προτάσεις στον καθένα από τους φορείς. Συγκεκριμένα, ο δήμος θα μπορούσε να έχει φροντίσει για τα παρακάτω:
- Παρεμπόριο (δημιουργία αγοράς, κατάσχεση και καταστροφή παράνομων προϊόντων).
- Δημιουργία χωρών φιλοξενίας για μετανάστες.
- Αλλαγή στη χρήση γης στο εμπορικό κέντρο. Στο τρίγωνο Μενάνδρου, Ευριπίδου και Σοφοκλέους υπάρχουν γραφεία 30 τ.μ. όπου ζουν 30 άνθρωποι..
- Χρησιμοποίηση της Δημοτικής Αστυνομίας ώστε να ελέγχει τις χρήσεις γης.
- Παραχώρηση χώρων στον ΚΕΘΕΑ με αποκλειστικό μέλημα να δημιουργηθούν μονάδες απεξάρτησης.
- Αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας (πεζόδρομοι, φωταγώγηση, καθαριότητα, εκκένωση κτιρίων, κατεδαφίσεις ετοιμόρροπων/εγκαταλελειμμένων, ανάπτυξη άλλων δράσεων κ.λπ.). Στήριξη της δράσης αυτής και από άλλους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως το υπουργείο Πολιτισμού και η Περιφέρεια Αττικής, που διαθέτουν ιδιόκτητα κτίρια στο Ιστορικό Κέντρο.
- Παροχή χώρων για ξενώνες αστέγων εντός των οποίων θα εφαρμόζονται μοντέλα αυτο-οργάνωσης και επανένταξης αστέγων.
- Τελευταίο και σημαντικότερο: Καθαρισμός του κέντρου. Σύμφωνα με στοιχεία του δήμου, από τα 425 εκατ. ευρώ που δόθηκαν από τους Αθηναίους για καθαριότητα και φωτισμό, μόνο τα 370 διατέθηκαν γι' αυτόν το σκοπό. Τα υπόλοιπα 55 τι απέγιναν;
Η Επιτροπή τον περασμένο Ιούνιο ενημέρωσε για μια ακόμη φορά τον Δήμο της Αθήνας για τις κινήσεις που θα μπορούσε να κάνει ώστε ν' αλλάξει την εικόνα του κέντρου. Το τέλος της ενημέρωσης, όμως, προς τα Μέσα τελειώνει με αυτό τον τρόπο: «Εκ των φορέων αυτών απήντησαν το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Υπερνομαρχία Αθηνών. Απάντηση έστειλε και ο Δήμος Αθηναίων, με την οποία, όμως, καταγγέλλεται η πρόθεση της Επιτροπής να παρακολουθεί την υλοποίηση των μέτρων για το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας». Στα Μέσα ο δήμαρχος ήταν ακόμα πιο αιχμηρός και πριν το επικό «Αν δεν γουστάρει η κυρία, να αλλάξει πόλη» είχαμε το «Ας κατέβει για δήμαρχος ο Καρτάλης, αν ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το κέντρο της πόλης».
Έξοδα
• Το 76% των εξόδων για το 2009, δηλαδή €422.000.000, ξοδεύτηκαν σε μισθούς και λειτουργικά έξοδα.
• Το 4%, δηλαδή €23.000.000, επενδύθηκαν σε έργα του δήμου.
• €203.000.000 είναι οι δανειακές υποχρεώσεις του δήμου.
• Ο δήμος έχει συνολικά 18 δημοτικούς φορείς: οργανισμούς, ιδρύματα, νομικά πρόσωπα, δημοτικές επιχειρήσεις, ανώνυμες εταιρείες, και αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία. Συνολικά, στα Δ.Σ. των φορέων αυτών συμμετέχουν περίπου 180 μέλη.
• Οι πρόεδροι των φορέων αυτών αμείβονται κατά μέσο όρο με €2.000 τον μήνα, οι αντιπρόεδροι με €1.000 και τα μέλη με €70 ανά συνεδρίαση.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης με δικά του λόγια:
«Η Αθήνα, βάσει στοιχείων των Ευρωπαίων tour operators, είναι καθαρότερη πόλη από Παρίσι, Λονδίνο, Ρώμη», Σεπτέμβριος 2010
«Αν δεν γουστάρει η κυρία, να αλλάξει πόλη», αναφερόμενος σε μήνυμα δημότισσας που έλεγε πως η Αθήνα είναι τόσο βρόμικη που οι κάτοικοί της θυμίζουν γουρούνια. Οκτώβριος 2010.
«Εγώ, τώρα που τελειώνω την πρώτη μου θητεία, αρχίζω να μαθαίνω».
«Θα σας αναφέρω δύο έργα. Την ανάπλαση της περιοχής του Γηπέδου του Παναθηναϊκού, που 17 στρέμματα θα γίνουν πράσινο, ο κόσμος να χαλάσει! Και το δεύτερο έργο συνδέεται με την αγάπη μου στο Θέατρο. Έχω ξεκινήσει με τη συνεργασία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού συζητήσεις για το Κτήμα Δρακόπουλου στα Πατήσια, 10 ολόκληρα στρέμματα, όπου σκεπτόμαστε να δημιουργηθεί δημοτικό θέατρο, σχολή θεάτρου, σχολή χορού και βέβαια χώρος πρασίνου», απάντηση σε ερώτηση δημοσιογράφου λίγο πριν εκλεγεί δήμαρχος το 2006.
Μικρό Δημόσιο
• 99 υπαλλήλους έχει στο γραφείο του ο Δήμαρχος Αθηναίων.
• 12.000 εργαζομένους έχει ο δήμος. Είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας μετά τη ΔΕΗ.
• €450.000.000 είναι τα τέλη καθαριότητας. Από αυτά δαπανώνται τα 300εκ ευρώ για την καθαριότητα.
• €17.000.000 δόθηκαν το 2009 στον Δημοτικό Ραδιοσταθμό (απασχολεί 300 δημοσιογράφοι και άλλοι 200 διοικητικοί υπάλληλοι).
• €23.000.000 δόθηκαν το 2009 για επενδύσεις.
• €2.500 στοίχισε ο κάθε βραχυχίτωνας Νέας Ζηλανδίας που φύτεψε ο δήμος στο Κολωνάκι.
• €950.000 στοίχισε η ιστοσελίδα του δήμου.
Ιστορικό Κέντρο
• 3-4% είναι τα ποσοστά κατοίκησης του κέντρου.
• Το 84% των κατοίκων του κέντρου δεν βρίσκει να παρκάρει.
• Το 79% αντιμετωπίζει πρόβλημα με την παραβατικότητα.
• Το 69% δεν μπορεί ν' αναπνεύσει.
• Το 64% ενοχλείται από την κατάσταση με τα ναρκωτικά.
• Το 54% βρίσκει ελλιπή την αστυνόμευση.
• Το 42% πιστεύει ότι το κέντρο είναι βρόμικο και δεν έχει δημόσιους χώρους.
(Public Issue 2009)
Λογιστικό αλαλούμ
• Οι επιχορηγήσεις στους δημοτικούς φορείς ανήλθαν για το 2009 σε €116.000.000. Τα προηγούμενα έτη παρατηρήθηκε το μοναδικό ελληνικό φαινόμενο. Διαφορετικά λεφτά δήλωσαν ότι έλαβαν οι φορείς, διαφορετικά δήλωσε πως έδωσε ο δήμος. Συγκεκριμένα:
Αθλητισμός
ΟΝΑ: 2006
Δήμος: €23.250.584
ΟΝΑ: €21.691.234
Διαφορά: €1.559.350
ΟΝΑ: 2007
Δήμος: €23.715.000
ΟΝΑ: €23.376.470
Διαφορά: €338.530
Πολιτισμός
ΠΟΔΑ: 2006
Δήμος: €21.430.735
ΠΟΔΑ: €20.930.735
Διαφορά: €500.000
ΠΟΔΑ: 2007
Δήμος €19.360.000
ΠΟΔΑ: €18.860.000
Διαφορά: €500.000
Μουσικά Σύνολα: 2006
Δήμος: €4.500.000
Μ. Σ.: €3.450.000
Μουσικά Σύνολα: 2007
Δήμος: €4.657.500
Μ.Σ.: €3.959.500
Διαφορά: €998.000
Αθήνα 9,84
ΔΕΡΑ: 2007
Δήμος: €12.200.000
ΔΕΡΑ: €11.134.815
ΔΕΡΑ: 2008
Δήμος: €9.500.000
ΔΕΡΑ €10.993.598
σχόλια