Το εν λόγω κομμάτι σχηματίστηκε με τον τρόπο που προκύπτουν συνήθως τα κομμάτια μας: έγραψα τους στίχους (Νατάσα) και η Μαριλένα τη μουσική, στο δικό της χρόνο η καθεμία, και, παίζοντας στο στούντιο βρήκαμε τα μέρη του κομματιού, τη μελωδία της φωνής και καταλήξαμε στην ενορχήστρωση.
Το στιχουργικό κομμάτι λοιπόν της μπαλάντας για τους στερημένους από άγγιγμα προέκυψε ένα βράδυ που τα λέγαμε με μια φίλη μου. Είχε χτυπήσει το πόδι της και μου διηγιόταν πως, όταν πήγε στο γιατρό να το εξετάσει, ξαφνιάστηκε από το πόσο την τάραξε και τη συγκίνησε το άγγιγμά του την ώρα της εξέτασης. Μου έκανε εντύπωση πώς κάτι τόσο απαραίτητο σαν το άγγιγμα μπορεί να λείπει από τις πολυάσχολες, σύγχρονες ζωές μας. Πώς κάτι τόσο άμεσο και στοργικό να είναι σε έλλειψη σε σημείο να το αναζητούμε πολλές φορές επί πληρωμή ή να το έχουμε ξεσυνηθίσει τόσο ώστε να μας κάνει να νιώθουμε αμήχανα. Η απόλαυση την ώρα του λουσίματος στο κομμωτήριο, ένα ραντεβού για μασάζ που έχουμε τόσο ανάγκη γιατί πονάμε, το ξάφνιασμα από ένα τυχαίο άγγιγμα. Οι εικόνες ήρθαν η μία μετά την άλλη κι ήταν τόσες που κάποιες έμειναν απ' έξω από το τραγούδι. Bottom line πώς, σε μία επίφαση μοντέρνας καταναλωτικής ευτυχίας, κυνηγώντας τα εξεζητημένα ή ικανοποιώντας ξένες φιλοδοξίες, έχουμε ξεχάσει τα αυτονόητα και τι χρειαζόμαστε πραγματικά.
Το μουσικό λοιπόν κομμάτι του Ballad (Μαριλένα) γράφτηκε κάτω από συνθήκες διδασκαλίας! Πριν μερικά χρόνια δίδασκα μουσική σ' ένα ωδείο στο Ναύπλιο. Είχα πολλές τάξεις με πιτσιρίκια που τους έκανα θεωρητικά. Σολφεζ κλπ. Ξεκινούσα το μεσημέρι κ τελείωνα βράδυ. Τα διαλείμματα ήταν 10λεπτα. Συνήθως δεν έβγαινα έξω από την αίθουσα. Καθόμουν λοιπόν κι έπαιζα πιάνο. Έγραφα διάφορα μουσικά θέματα εκεί. Ένα από αυτά ήταν και ολόκληρο το “Ballad for the touch Deprived”. Οι μαθητές μου ήταν οι πρώτοι ακροατές του ορχηστρικού μέρους του, στο πιάνο! Θυμάμαι τους ρωτούσα αν τους άρεσε κ είχανε φτάσει σε σημείο να μου ζητάνε να τους το ξαναπαίξω (ελπίζω επειδή τους άρεσε και όχι επειδή το είχαν συνηθίσει από τις φορές που τους το είχα παίξει!
Το βίντεο κλιπ του τραγουδιού έρχεται αντιθετικά με τους στίχους. Εκεί το άγγιγμα των ξένων είναι κακοποίηση: από άγριο βλέμμα και σκούντημα μέχρι μπουνιά και χτύπημα με ρόπαλο.
I: Σήμερα στις 21:30 για πρώτη φορά οι Berlin Brides στο Σταυρό του Νότου στα πλαίσια των Jumping Fish Nights. Είσοδος: 6 ευρώ με ποτό
σχόλια