Η Αγγελική Στρατή είναι φωτογράφος. Μένει μόνιμα στην Άνδρο στο μέρος που μεγάλωσε γιατί είχε ανάγκη να αναπνεύσει καθαρό αέρα. Την Αθήνα την αγάπησε πολύ αλλά την κούρασε και έτσι λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση έφυγε ξανά για το νησί όπου πλέον διδάσκει φωτογραφία. Την αναζήτησα αυτές τις δύσκολες μέρες σαν μια αισιόδοξη ματιά. Ως ένα νέο άνθρωπο που μέσω των εικόνων που αποτυπώνει βλέπει «την ομορφιά, που υπάρχει μέσα σε πολλά πράγματα και όχι μόνο σε αυτά που κατεξοχήν θεωρούμε όμορφα» καθώς και «μέσα από το βλέμμα των ανθρώπων, την ειλικρινή έκφραση του συναισθήματος, την αλήθεια της στιγμής».
—Σε τι περιβάλλον μεγάλωσες και τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στην φωτογραφία;
Μεγάλωσα στην Άνδρο την δεκαετία του '80, σε μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια. Από μικρή με γοήτευε η φωτογραφία αλλά και οι μηχανισμοί των ρολογιών και τα γρανάζια γενικότερα! Θαύμαζα τον φωτογράφο και τον ρολογά και έλεγα ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ή το ένα ή το άλλο. Στη φωτογραφία μου άρεσε η αποτύπωση της στιγμής αλλά πάντα πρόσεχα και το κάδρο μου, να είναι ίσιο, να έχω ένα ωραίο φόντο και το αντικείμενό μου να φωτίζεται σωστά. Το να σπουδάσω φωτογραφία ήταν μονόδρομος, αφού η καρδιά και το ένστικτο με οδηγούσαν εκεί.
σχόλια