Όπως σε όλα τα θέματα (πρόσφατο παράδειγμα η οικονομία), έτσι και με το AIDS η Ελλάδα μάλλον πρέπει να πιάσει πάτο για να κουνήσει τον κώλο της ενεργοποιηθεί. Το πρόβλημα θα αρχίσει να μας αφορά μόνο όταν αναγκαστούμε να κυκλοφορούμε σε τεράστια πολυμπαγκ.
Η 1η Δεκεμβρίου μοιάζει με μια γιορτή του katatouaids που συμβολίζεται από ένα χαριτωμένο κορδελάκι δίπλα στα logos των καναλιών. Είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ξεχασμένα τηλεμπάζα με αφορμή τις γυμνές φωτογραφίσεις τους και δηλώσεις όπως «δεν πάω ποτέ στη μάχη χωρίς το κράνος μου». Μπορούμε επίσης να πάμε στο κέντρο να αγκαλιαστούμε δωρεάν και να κερδίσουμε ένα δωρεάν προφυλακτικό. Α! και μια που θα βρεθούμε στο κέντρο μπορούμε να αγοράσουμε και κανένα (RED) μπλουζάκι, κάτι που σίγουρα θα μειώσει σημαντικά το AIDS.
Θα ήθελα πολύ να ήξερα πως νιώθει ένας οροθετικός παρακολουθώντας αυτή την εξοργιστικά ανάλαφρη αντιμετώπιση του θέματος, λες και πρόκειται για συγκέντρωση υπογραφών για την τοποθέτηση ζαρντινιερών έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η ενασχόληση με το θέμα είναι τόσο χυδαία ανάλαφρη που θα έβρισκα πιο χρήσιμη μια ημέρα κατά της ημέρας κατά του AIDS.
Εν ολίγοις, οι περισσότεροι συνομίληκοι μου θεωρούν ότι το AIDS είναι εξίσου σπάνιο με την ελονοσία ή ότι η πίπα είναι ακίνδυνη και δεν νομίζω ότι θα ενημερωθούν μέσω Free Hugs. Ωραία η χαζοχαρούμενη ηλιθιότητα αλλά ας περιορίζεται στην Γιορτή της Μητέρας ή την Παγκόσμια Μέρα Χωρίς Facebook.
σχόλια