{πόσος είναι ο μισός χρόνος;
ο μισός χρόνος είναι ο μισός χρόνος.}
Χαζεύω ημιδιαμονές. Διακριτικά όλα -τα πάρκινγκ, οι ατμόσφαιρες, τα σοκολατάκια υποδοχής, τα διακόσια πενηνταδύο κανάλια για κάθε γούστο. Εχεμύθεια, άνεση και λούσο. Υδρομασάζ, κρυφοί φωτισμοί, οπτικές ίνες στη διάθεσή μου σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Στα πολύ οργανωμένα η ρεσεψιόν θα μου δώσει κι ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Στα πάρα πολύ οργανωμένα θα με περιμένουν παντόφλες μιας χρήσης στο βεσέ. Χαζεύω κομφόρ και δακρύζω.
(Κάπως έτσι φαντάζομαι και τον παράδεισο - οργανωμένο,διακριτικό, χωρίς έξτρα περιττές διατυπώσεις.)
Στα θεματικά δωμάτια παραληρώ. Άφρικα, Γκρίζα Ομίχλη, Μουλέν Ρουζ, Αισθησιακό όνειρο, Τα κύματα του Δουνάβεως, Καυτή Πάπρικα, Ευφορία, Κάντυ Κάντυ, Σούπερμαν-πέτυχα κι ένα Λεωφορείο ο Πόθος κι ένα Κολασμένο Στρουμφοχωριό. Σκέφτομαι να στείλω κι εγώ τις προτάσεις μου για θεματικά: Δεν πειράζει που δεν μιλήσαμε πολύ, Απεχθάνομαι τη Γυμναστική ,Η καταγωγή μου είναι από τη Λάρισα, Χάρηκα που δεν τα είπαμε. Ίσως εισακουστούν- ήδη νιώθω οικειότητα και εμπιστοσύνη.
(Κάπως έτσι φαντάζομαι και τον παράδεισο-με τα θεματικά του, τα σεπαρέ του κι ένα κοινόχρηστο για τις μεγάλες μέρες.)
Κι όλα αυτά τα παραδείσια στον μισό χρόνο, καμιά φορά στον μισό του μισού. Τρεις ώρες συνήθως. Μετά έχει έξτρα χρέωση. Μετά δεν έχεις και τι να πεις. Ούτε να κάνεις.
Δεν είναι και για χόρταση η διακριτικότητα.
Ποτέ δεν ήταν.
σχόλια