δεν είναι πια η ζωή που ζούσαμε. είναι πλέον η απομίμηση της ζωής. αυτής, της όποιας. ακόμα, κι αν ήταν ψεύτικη, ακόμα κι αν ήταν άλλη. σαν replica, σαν κάτι άλλο, με το βλέμμα ψυχρό, όχι, δεν υπάρχει πια. δεν ζω πια τη ζωή που έζησα, ο κόσμος μου δεν είναι ο ίδιος. μια απομίμηση ζωής, μια replica.
και οι ταινίες που αγάπησα, τα βιβλία που λάτρεψα, οι μουσικές που υπήρξαν το soundtrack της ζωής μου - πρέπει να επαναπροσδιοριστούν.
σε αυτή τη μίζερη κατάσταση. σε μια απομίμηση αυτού που κάποτε ήταν. ένα τίποτα, ένα κάτι.
(ακούς το σαξόφωνο από το blade runner ?)
ας είμαστε ειλικρινείς. ποτέ δεν πίστεψες. πάντα τα αντιμετώπιζες όλα σα μια μεγάλη απάτη. ακόμα κι έτσι, η αναστροφή σε κάνει και πονάς. ο γλυκός πόνος της πικρής αλήθειας : ότι δεν ήσουνα ποτέ αυτό που έστω για μια στιγμή πίστεψες πως ήσουν.
το άξιζες όμως
και το σαξόφωνο του blade runner συνεχίζει να παίζει.
μια απομίμηση ζωής, εφεξής. αυτό που δεν ήθελες να είσαι.
[στο τέλος ένα περιστέρι θα κουρνιάσει δίπλα στο χέρι που θα προσπαθεί να σε κρατήσει στη ζωή. θα βρέχει καταρακτωδώς. τα βλέμματα θα είναι μεν ψυχρά, αλλά γεμάτα συναίσθημα. όλοι θα καταλάβουν πως είχαν λάθος. και θα είναι αργά. ένα σαξόφωνο θα ακούγεται στο βάθος]
η ζωή θα συνεχιστεί. δε γαμιέται.
σχόλια