Ιωάννα Καρυστιάνη

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter
0

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

"Οι ιστορίες της διαθέτουν ναυτικό φυλλάδιο και σαλπάρουν για όλα τα ταξίδια: απ’ τα βυσσινοχώραφα της Άνδρου και την χρυσαφένια αμμουδιά του Νειμποριού ως το Μπουένος Άιρες, την Κούβα και τους ωκεανούς πριν την Ιαπωνία και από τον έξω κόσμο ως τη σιωπηλή πορεία καθενός, τη μοναξιά του συντροφιά με τις απάτητες διαδρομές του μυαλού.  Ένας Κυριάκος που αποφεύγει να μιλά για το σόι του παρελθόντος και κάποια Μάρω με μια ελιά σα δάκρυ πίσω απ’ την γάμπα. Μια Όρσα και μια Μόσχα, δεμένες με ναυτικό κόμπο θαλασσοφαγωμένες ανεβαίνουν μικρές γκέισσες σε βράχο τρομερό, ρημάζονται και ξαναενώνονται μες την αγάπη. Και ύστερα εκείνη η Στέλλα πνιγμένη απ’ την ανάγκη και τα χρόνια της ερήμην μελαγχολίας παίρνει απόσπαση σε άλλο κόσμο, παρακαλώντας για μια μπουκιά στοργή. Και παρακάτω εκείνος ο Διονύσης, είκοσι πέντε χρόνια τώρα χωρίς μιαν άνοιξη μέσα στην πέτρινη μονοκατοικία του ’60 μαζί με το θεριό ανήμερο και θανατηφόρο. Η πέτρα της Μίνας φορώντας ξυλοπάπουτσα στα πατώματα της απελπισίας της και το σωσίβιο της Νίκης με τα άσπρα μαλλιά αν και κορίτσι ακόμη. Και μια Λίτσα, που μετρά κάθε χιονισμένο χάραμα τον ήχο του χνώτου του, κοιτάζει τους κυματισμούς και λαχταρά τη νιότη και την αγάπη του, να ‘ρχεται απ’ τον ωκεανό.    

 

Οι χρωματιστές φωτογραφίες των ηρώων δεν κιτρινίζουν, γίνονται μεγάλα λαδοκαφετιά κάδρα και γκριζοκαφετιές εικόνες σε τοίχους. Μοίαζουν με φθινόπωρα που χάνουν κάθε χρόνο τα δισεκατομμύρια φύλλα τους. Κάθε λουλούδι και μια θέση, κάθε άνθρωπος και ένας αβάσταχτος αποχαιρετισμός. Τοίχοι με χιλιάδες μικρές ζωγραφιές  -προσωπικών και συλλογικών- ναυαγίων και κεντημένα καράβια να πνίγονται.    

 

Στον γαλαξία των ωραίων ψυχών η καλοσύνη ξελασπώνει και συγχωρεί τα λάθη των ανθρώπων. Άνθρωποι που τους χωρίζουν τόποι και ο χρόνος τους γεμίζει μαχαιριές, τη μια πάνω απ’ την άλλη.  Ορμητικά κλεισμένοι σε μυστικά, ακολουθούν σιωπηλές πορείες σα βουβούς κυματισμούς εκείνων των πελώριων κυμάτων της πιο άγριας θάλασσας.  Κάθε ιστορία έχει κενά, καθένας τα γεμίζει και  μετά υποκλίνεται ξανά και ξανά στη δύναμη της συγγραφέα τους" (V.C.).

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

Φωτογραφία του 1997 (έτος έκδοσης του μυθιστορήματος Μικρά Αγγλία).

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

Ιωάννα Καρυστιάνη Facebook Twitter

 

 

"Ιωάννα Καρυστιάνη: η Μικρά Αγγλία από τις λέξεις στις εικόνες". Από τον Ευάγγελο Λουκίσα.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ