Zούμε πλέον

όχι με τα ίδια τα πράγματα

αλλά με τα φαντάσματά τους.

Ζούμε μετά,

τον θάνατο

των ίδιων

των πραγμάτων

τα οποία εξακολουθούμε

να τα θεωρούμε ζωντανά,

ενώ έχουν προ πολλού πεθάνει.

Συγχέουμε το νεκρό

με το ζωντανό,

κι αυτή η ανεπίτρεπτη  σύγχυση επιτρέπει

στον θάνατο να κυριαρχεί ως ζωή.

Έτσι, πράγματα που θα έπρεπε

να τα είχαμε κηδέψει και ενταφιάσει,

τα αφήνουμε  να μας κρατούν

παγιδευμένους

μέσα στα ίδια τους τα φέρετρα.

Δημήτρης Δημητριάδης

απόσπασμα από Το πέρασμα στην άλλη όχθη

Χρειάζεται θάρρος για να εγκαταλείψουμε τη βολεμένη θέση όπου τίποτα δεν έχει νόημα, τίποτα δεν λειτουργεί σε εμπράγματο επίπεδο. Πρέπει να βρούμε το στοιχείο που κρύβεται πίσω από το λεγόμενο αυτονόητο. Αλλωστε και το αντίστροφο του αυτονόητου δεν παύει να είναι πραγματικό!»