Το κορίτσι του καμπαρέ και οι διαβολικοί εραστές. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Το κορίτσι του καμπαρέ και οι διαβολικοί εραστές. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Οι συντελεστές του φιλμ στο κόκκινο χαλί, χτες στις Κάννες
0

Το τμήμα Un Certain Regard, εκεί όπου θα διαγωνιστεί ο Πάνος Κούτρας σε λίγες ημέρες, ξεκίνησε με μια ταινία που δεν θα μπορούσε να είναι πιό διαφορετική από την περσινή πρεμιέρα της Σοφία Κόπολα με τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα του Μπέβερλι Χιλς που έκλεβαν ακριβά αξεσουάρ στο Bling Ring.

Το Party Girl περιγράφει με τη δύναμη της εσωτερικής πληροφορίας που διαθέτει ο ένας εκ των τριων σκηνοθετών, ο Μάριο Τάις, την κρίσιμη καμπή μιας γερασμένης "οικοδέσποινας" σε αυτό που εδώ λέμε κωλόμπαρο και παντού αλλού καμπαρέ, καθώς η εξαιρετική πρωταγωνίστρια, η Ανζελίκ Λινζεμπούργκερ, είναι η μητέρα του, ένα αυθεντικό κορίτσι της διασκέδασης, που έκανε τέσσερα παιδιά αλλα στην παρακμιακή δύση, κάπου στα σύνορα Γαλλίας-Γερμανίας, δυσκολεύεται να αποδεχθεί την πρόταση γάμου απο έναν πελάτη που την αγαπάει και τη νοιάζεται.

 

Το κορίτσι του καμπαρέ και οι διαβολικοί εραστές. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Σκηνή από την ταινία

 

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η αλήθεια είναι πως η πρώην τσαχπίνα Ανζελίκ ξέρει πως η καλογερική ειναι η σωστή επιλογή αλλά το καμπαρέ, όσο άθλιο κι αν φαίνεται, ξεγελάει τα γηρατειά- δηλαδή τον θάνατο.

Το κορίτσι του καμπαρέ και οι διαβολικοί εραστές. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Οι συντελεστές του φιλμ στο κόκκινο χαλί, χτες στις Κάννες

Μου άρεσε η ανάπτυξη της προσωπικής ματιάς με την αρχική ισορροπία ντοκιμαντέρ και δραματικής κομεντί, σε ένα συγκινητικό πορτρέτο της οικογένειας ως έννοια και ως δυνατότητα επιλογής.


Ρεπορτάζ απ' την πρεμιέρα

Οι εργαζόμενες στο μπαρ θύμιζαν πολύ τις πλανόδιες πρωταγωνίστριες στο προπέρσινο Tournee του Ματιέ Αμαλρίκ, που είχε κερδίσει το βραβείο σκηνοθεσίας εδώ στις Κάννες. Ο Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης άτυπα υποβαθμίστηκε με την ένταξη του φέτος στο προγραμμα Ενα Κάποιο Βλέμμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το Chambre Bleue, μια διασκευή μυθιστορήματος του Ζορζ Σιμενόν, είναι αμελητέο.

 

Το αντίθετο: ο Αμαλρίκ δείχνει σιγουριά στα στοιχεία που αποκαλύπτει σε αυτό το ερωτικό-δικαστικό θρίλερ, θολώνει το πάθος με το δόλο στην παράδοση των κλασσικών γαλλικών του είδους, απο τον Σαμπρόλ και τον Κλουζό, κρατάει μικρή τη διάρκεια, σφιχτή την πλοκή, και καθαρή αλλά αναμενόμενα αμφιλεγόμενη την τελική εντύπωση. Στην αρχή δεν είσαι σίγουρος ποιός ειναι ο δράστης και ποιός ο νεκρός, και στο τέλος δεν ξέρεις με ποιον από τους δυό καταραμένους εραστές θα πρέπει να συνταχτείς...

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ