press-gr.blogspot.com
Με την ορμητική εμφάνισή του και τα ατίθασα, αποκαλυπτικά σχόλιά του, τα οποία οι πολιτικοί συντάκτες λένε μεταξύ τους, αλλά φοβούνται να γράψουν στις εφημερίδες τους, το Press-gr γέννησε δεκάδες επιγόνους από παραπολιτικά blogs, που βαθμηδόν έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των κυβερνώντων (πάσης φύσεως). Προφυλαγμένο πίσω από την ανωνυμία του blogger και ενισχυμένο από το υλικό που του διοχετεύουν μέσω e-mail οι αναγνώστες του, κατάφερε να κατακτήσει αξιοζήλευτη επισκεψιμότητα και να κατονομαστεί από τον υπουργό Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη ως «ανώνυμο, συκοφαντικό μπλογκ». Έντονη κριτική έχει δεχτεί και για τη συχνά χυδαία γλώσσα των σχολίων του - αν και αυτό δεν ανέκοψε ούτε στιγμή την τρομερή, υποχθόνια επιρροή που ασκεί μέσω της συνήθειάς του να κάνει τους ψιθύρους κραυγές.
Μάνια Τεγοπούλου
Ιδιοκτήτρια της «Ελευθεροτυπίας»
Αφότου ανέλαβε την «Ελευθεροτυπία», η κόρη του ιδρυτή της έκανε ορισμένες αστραπιαίες κινήσεις που αιφνιδίασαν: έδιωξε τον χρόνιο διευθυντή της Σεραφείμ Φυντανίδη μαζί με άλλες ιερές αγελάδες που «κόστιζαν πολύ», συμμάζεψε τις γιγαντιαίες ζημίες της, αλλά κυρίως επανέφερε τη μαχητική θεματολογία στην πρώτη σελίδα της ημερήσιας έκδοσης. Η αρχική δυσπιστία έγινε βαθμηδόν αποδοχή και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι με την καθοδήγησή της η «Ελευθεροτυπία» γίνεται πάλι η εφημερίδα που έχει το θάρρος, την καθαρότητα και τη βούληση να ασκήσει κοινωνική κριτική.
Γιάννα Αγγελοπούλου
Ιδιοκτήτρια του «Ελεύθερου Τύπου»
Με το εντυπωσιακό (τουλάχιστον αισθητικά) εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» η σιδηρά κυρία των Ολυμπιακών Αγώνων αρχίζει να γίνεται αυτό που ανέκαθεν επιθυμούσε: πρόσωπο με δημόσια εξουσία. Είναι περίπου σαφές ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα της σε μια εξόρμηση που δεν αποκλείεται να συμπεριλάβει μετά το ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό κανάλι. Μερικοί μιλούν και για νέο κόμμα! Ήδη πολλοί είναι έτοιμοι να υποκύψουν στη σχεδόν μοιραία άνοδό της, δεδομένου του χρήματος που έχει και της αγάπης που τρέφει για την εξουσία. Ωστόσο, το ξεκίνημά της δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο: ο «Ελεύθερος Τύπος» αναδείχθηκε μεν η πιο καλοσχεδιασμένη ευρωπαϊκή εφημερίδα του 2007, όμως ελάχιστα κατάφερε να επηρεάσει τα κοινωνικοπολιτικά πράγματα, καθώς έχει άτονο περιεχόμενο και σχεδόν μηδενική παρεμβατικότητα.
Pitsirikos
Βlogger
Αν και πολλοί περίμεναν (ή ευχόντουσαν) το άστρο του να σβήσει, φέτος ήταν μια ακόμα θριαμβική χρονιά για τον ιδιο- φυή, ανώνυμο μπλόγκερ. Τα λοξά χρονογραφήματά του έγιναν SMS στα λύκεια, ανέκδοτα στις παρέες, νούμερο στην επιθεώρηση και τελικά τραγούδι από τον Σταμάτη Κρανουνάκη. Κατά κάποιον τρόπο, ο Πιτσιρίκος δρα στην καινούργια Αθήνα με τον ιλαρό τρόπο που δρούσαν ο Τσιφόρος και ο Ψαθάς: βάζοντας έναν καθρέφτη μπροστά στα μούτρα της, λίγο σκανδαλιάρικα, λίγο ηθοπλαστικά.
Σταύρος Θεοδωράκης
Δημοσιογράφος
Στη σχισμή της ενημέρωσης, του λαμπερού τηλεοπτικού pericolosamente αλλά και του ντοκιμαντέρ, ο Σταύρος Θεοδωράκης στήνει το προφίλ ενός νέου τύπου τηλεόρασης, όπου το δημοσιογραφικό στοιχείο συναντά το προσωπικό, το διερευνητικό, ακόμη και το μυθοπλαστικό, μέσα από τη διάσταση της αφήγησης και των προβολών της. Στην καλύτερη τηλεοπτική χρονιά του φέτος, την πιο μεστή και ουσιώδη, ο Σταύρος Θεοδωράκης από την άκρη του κάδρου προχωρά πέρα από την ανάδειξη εικόνων και αποσπασμάτων, στη δημιουργία συμπαγών ιστοριών που μπορούν να φέρουν τον προσδιορισμό «αληθινές». Το πρώτο κρακ στη σχισμή φάνηκε από τον Αύγουστο, μέσα από τις ανταποκρίσεις που έστελνε από τη μάχη των πυρκαγιών, με στάχτες σε ώμους και μαλλιά, αλλά κρατώντας πάντα την ένταση της φωνής και του βλέμματος στο επίπεδο της ψυχραιμίας.
Μόλλυ Ανδριανού
Διευθύντρια του business unit περιοδικών του ΔΟΛ
Το μότο «Σιδηρά Κυρία του ΔΟΛ», δεν αρκεί για να περιγράψει τη Μόλλυ Ανδριανού - και επιπλέον είναι αφόρητα κλισέ για τη mentalité της νέας Business Unit Director στον κλάδο περιοδικών του Ομίλου Λαμπράκη. Αν για την αγορά και τα media desks είναι ο άνθρωπος που καθορίζει την εικόνα και την ουσία των περιοδικών, για τους αναγνώστες η Μόλλυ Ανδριανού είναι κυρίως το κορίτσι της διπλανής πόρτας αλλά σε μια εκδοχή πιο εκλεκτική και εκκεντρική συνάμα. Διότι, μπορεί να ξεκίνησε από τις δημόσιες σχέσεις του Yves Saint Laurent στη Νέα Υόρκη, να διεύθυνε τη «Γυναίκα» στη χρυσή εποχή της, να δημιούργησε το ελληνικό φαινόμενο «Cosmopolitan» και να φορά με πρωτοφανές στυλ (αλλά και μια αίσθηση «who cares...») τις πιο ποθητές δημιουργίες της μόδας, παραμένει όμως μια από τις πιο εξομολογητικές και ανακουφιστικές πένες στο γυναικείο Τύπο, δημιουργώντας σχολή και ορδές φανατικών αναγνωστριών. Κρατώντας το στυλ και το ενισχυμένο κύρος της, παραμένει ένας συναισθηματικός μάγκας έτοιμος να βάλει τις φωνές αλλά και τα γέλια, πριν ορμήσει στο ατελιέ για το τελικό reshuffle ή στο συμβούλιο για το κλείσιμο του τελικού budget.
Γιώργος Αυγερόπουλος
Δημοσιογράφος
Το πρώτο όνομα που πέφτει στο τραπέζι, κάθε φορά που αρχίζουν οι συσκέψεις για την ανάδειξη του δημοσιογράφου της χρονιάς. Ο κύριος Ντοκιμαντέρ της ελληνικής τηλεόρασης κέρδισε φέτος τρία βραβεία για το εξαιρετικό «Δέλτα του Νίγηρα, οι βρόμικες δουλειές του πετρελαίου»: πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ FIPA στο Μπίαριτζ της Γαλλίας, βραβείο στο Human Rights Film Festival στη Γενεύη, αλλά και στο Ecovision Festival 2007 Per il Milior Film στο Παλέρμο. Επιλέγει να βρίσκεται μονίμως μακριά από το απυρόβλητο και διακινδυνεύει την καταγραφή και εξιστόρηση συγκλονιστικών στιγμών της σύγχρονης Ιστορίας, σε ολόκληρο τον κόσμο, επενδύοντας ολόκληρο τον εαυτό του σε αυτό. Το χαμηλόφωνο και σεμνό της προσωπικότητάς του τον κάνει ακόμη πιο σπάνιο. Chapeau.
σχόλια