nowmorethanever*

το street-art project Little People

μίλησε από τις 27/7
http://little-people.blogspot.com/2010/07/sights.html
(γιατί η τέχνη είναι προφητική αγάπη μου;-)

ζούμε τη διαδικασία της αποσύνθεσης (δεν πιστεύω να έχεις καμιά αμφιβολία:-)

καλωδιωμένοι, με ανεβασμένη ένταση και εκτροχιασμένους παλμούς αισθανόμαστε πως βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο σπάσιμο του χρόνου. τα trailer των γεγονότων, απ' την άλλη, πάνε κι έρχονται καθημερινά (βουτηγμένα στο απαραίτητο μανιπιουλάρισμα βέβαια) προορισμένα να σε κάνουν να ονειρευτείς πως όλα βαίνουν καλώς, τακτοποιημένα, με πρόγραμμα.

η αλήθεια βέβαια είναι αλλού.

ενώ δεκάδες υπνοπαιδευτικές κεφαλές προσπαθούν να ξεπεράσουν σε ταχύτητα απομίμησης και εκφοράς τα επιδερμικά και ιδιοτελή αφεντικά τους η αληθινή ζωή σου υπενθυμίζει (αν ξέρεις να την ακούσεις) πως τα κορπορατικά χαϊκού και οι νευρωτικές διαβεβαιώσεις, οι διάστικτες από καθαρτήριο πόθο περαίωσης και από άλλες πορνογραφίες του αφανούς, δεν κάνουν τίποτα άλλο απ΄το ν' αφήνουν ανέπαφο τον σκληρό πυρήνα αυτού που μας έφτασε σε αυτό το σημείο.

μην εμπιστεύεσαι ποτέ τα αλτρουιστικά ντεπόν των στερεοτύπων χρυσό μου.

θα ήθελα πολύ  ν' αγαπώ κι εγώ τη γλυκιά ασυλία των καθε λογής μαντριών, την ακατάλυτη συνενοχή που δένει τους στρεβλούς πυγμαίους που τα επιλέγουν για να εναποθέσουν πάνω τους τα ταπεινά τους ένστικτα και την αρπακτική τους διάθεση, την κεκαλυμμένη απληστία που τους διακρίνει, την πίστη στο δίκιο των κάθε λογής αυτιστικών δικαιωμάτων  που τροχίζει τις λαλ-ύστατες κορώνες τους.

(not. η αλήθεια είναι πως η ιδιοσυγκρασιακή μου αγοραφοβία μ΄έχει διασώσει;-)

δε ξέρω πόσους  ξεβρασμένα junkie της γενιάς του πολυτεχνείου, πόσους ασυνάρτητους αντιμνημονιακούς γελοίους, πόσους "παθιασμένους"οραματιστές, πόσους μεταμοντέρνους λακέδες των δανειστών με τη προμετωπίδα του φλογερού αλτρουιστή αντέχεις και θ' αντέξεις στο μέλλον. να θυμάσαι πως όσοι σε συνθλίβουν στην ερημιά με χάρη υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια ο συνεπής καθρέφτης σου.

το θέμα είναι να πάμε παρακάτω.

όσο βέβαια έχεις αυτή τη ζάλη του ζώου πριν τη σφαγή και συνεχίζεις να επιβραβεύεις (αυτά λένε οι δημοσκοπήσεις)  τους γνώριμους εξωνημένους, μαλθακούς και στρεβλωμένους τα πράγματα δε πρόκειται ν' αλλάξουν. είναι η ώρα να περάσουμε από την καταν-άλωση στην δημιουργία αυτού που θέλουμε.

αν το θέλουμε.

η Λένα Πλάτωνος χθες είχε γενέθλια

(και αυτή είναι η αγαπημένη της ταινία:)

χρόνια πολλά Λένα!