Ο κόκκινος κερματοδέκτης
'Ενα περίπτερο κοντά στη Βουκουρεστίου.
Περιμένει τη σειρά του. 'Ενας ανεμιστήρας, πίσω από την κόκκινη συσκευή, ανακατεύει ελαφρά τα μαλλιά της κοπέλας που του έχει γυρισμένη την πλάτη. Ακίνητη και λίγο σκυφτή, δέχεται μ' έναν ψίθυρο ό, τι της προστάζουν. Θα κλείσει το τηλέφωνο και θα φύγει παραδομένη, περνώντας δίπλα του χωρίς να τον δει.
Εκείνος διστάζει λίγο, κι έπειτα σχηματίζει από μνήμης έναν αριθμό : "Θανάση, εγώ είμαι ... Γύρισα ... Είμαι στην Αθήνα ... στο ξενοδοχείο Σαν Ριβάλ ... Ξέρεις γιατί στο ξενοδοχείο Σαν Ριβάλ ... 'Οχι, δεν έχω δει ακόμη κανέναν ... Ούτε κι αυτήν φυσικά ... Για όνομα του Θεού ... 'Οχι, όχι η Αθήνα ... Η Αθήνα δεν θα με προδώσει ... εξάλλου, είναι η τελευταία μου ελπίδα."
Ο περιπτεράς κρυφακούει και απορεί. Η συσκευή επέστρεψε το κέρμα όσο ο περίεργος εκείνος μιλούσε. "Γαλλικό φράγκο ! Να ήταν κανείς στη γραμμή ; Από το πρωί μόνο κάτι τέτοιοι τρελοί έρχονται και παίρνουν τηλέφωνο !"
σχόλια