Ρίγα στην κουζίνα
Αν αγαπάτε τις ρίγες, υπάρχει μια εταιρεία στην Κορνουάλη που φτιάχνει τα ωραιότερα (κατά τη γνώμη μου) ριγέ αντικείμενα για την κουζίνα. Η εταιρεία T.G. Green παράγει κεραμικά χρηστικά αντικείμενα που διακοσμούνται με τις πολύ χαρακτηριστικές ρίγες. Πρόκειται για μια ιστορική Βρετανική εταιρεία που τα προιόντα της θεωρούνται πια British Classics παγκοσμίως. Και είναι. Η σειρά είναι εξαιρετική, πλήρης και οι τιμές πολύ λογικές. Τα ριγέ σκεύη βγαίνουν πια σε αρκετά χρώματα αλλά όλοι, όπως φαίνεται πάνε για το κόκκινο που είναι στ’ αλήθεια εντυπωσιακό και για όσους έχουν ζήσει στην Αγγλία σίγουρα φέρνει αναμνήσεις Αγγλικής εξοχής, ωραίων πικ νικ σε παχιά γρασίδια αλλά και γιαγιάδες αγγλίδες που φτιάχνουν scones σε κουζίνες με τέτοια σκεύη και φλοράλ ταπετσαρίες στους τοίχους. Και το γαλάζιο καλό είναι πάντως. Εγώ περιμένω να ξαναστοκάρουν με τα κόκκινα μπολ τα οποία είναι σε έλλειψη τώρα για να παραγγείλω. Υπέροχα, χαρούμενα. Σκέφτομαι πως τα δοχεία για τον καφέ και τη ζάχαρη θα ομόρφαιναν ακόμα και την πιο σκοτεινή και βαρετή κουζίνα. Το μπολ που περιμένω πάντως προορίζεται για σαλάτες και ελπίζω να είναι έτοιμο πριν το τέλος του καλοκαιριού. Μπορείτε να παραγγείλετε online στο www.tggreen.co.uk
Φλοράλ από τη Σκανδιναβία
Η μανία με τα φλοράλ συνεχίζεται. Και αν έχετε βαρεθεί τα αγγλικά και γαλλικά prints σας καταλαβαίνω απόλυτα. Παραείναι μαμαδίστικα. Εγώ μόλις ανακάλυψα την Σουηδέζικη εταιρεία Svenskt Tenn και ας πούμε πως τουλάχιστον για λίγο daydreaming (είναι ακριβά αυτά τα υφάσματα και πιστεύω πως στο IKEA θα έβρισκε κανείς κάτι παρόμοιο αν ήθελε μαξιλαράκια κήπου ας πούμε) είναι το αγαπημένο μου site αυτή την εποχή. Και βεβαίως ότι εμείς θεωρούμε μοντέρνο και σύγχρονο, οι Σκανδιναβοί το θεωρούν παράδοση. Η συγκεκριμένη εταιρεία ξεκίνησε το legacy της το 1924 και τα περισσότερα από τα patterns είναι επανεκτυπώσεις παλιών μοτίβων. Όπως και να’χει κάθε σχέδιο είναι ένα παραμύθι, μια επίσκεψη στο καλοκαιρινό σπίτι των Έκνταλ στην ταινία Φάνυ και Αλέξανδρος. Και κάτι αστείο: ψάχνοντας για αυτή την εταιρεία, μπήκα εδώ και διάβασα πως στην ταινία Mamma Mia τα σεντόνια στο Σκοπελίτικο (!) σπίτι της Μέρυλ Στριπ ήταν από το Svenskt Tenn. Το σχόλιο της blogger “In one of the scenes Meryl Streep is dancing through her clothes line…almost all of the sheets are Josef Frank designs. Funny, he’s Swedish, she’s poor & in Greece…hell I can’t even afford bits of Josef Frank fabric and she’s got skads of sheets! Still, it’s visually amazing.” Tέλειο, οι ψευδαισθήσεις συνεχίζονται!
Και εδώ μπορείτε να παραγγείλετε online: www.svenskttenn.se
Σπιρουλίνα
Συνεχίζω το πρόγραμμα Weight Balance Set του Κορρέ και είμαι ενθουσιασμένος από τον ολόφρεσκο τρόπο και ύφος που έχει αυτό το σύστημα πρώτα υγιεινής διατροφής και κατ΄ επέκταση αδυνατίσματος. Μελετώντας τα συστατικά των συμπληρωμάτων άρχισα από την μυθική Σπιρουλίνα. Τι έπος αυτό το φύκι! Και να σκεφτείς πως καλλιεργείται μόνο σε τρία μέρη στον κόσμο εκ των οποίων τα δύο βρίσκονται στην Ελλάδα. Πάντα έλεγα να δοκιμάσω όμως με απωθούσε η άσχημη μυρωδιά των χαπιών. Στο κουτί Κορρές η Σπιρουλίνα είναι σε μορφή αναβράζοντος δισκίου με γεύση εσπεριδοειδούς και είναι μια χαρά. Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου αλλά από την περασμένη Πέμπτη που άρχισα να την παίρνω, νιώθω λίγο πιο ανεβασμένος από συνήθως! Λίγο που το έψαξα, ανακάλυψα αυτά για αυτό το super plant: Εχει 60-70% περιεκτικότητα σε πρωτείνη. Αντίστοιχα η περιεκτικότητα σε πρωτείνη άλλων τροφών είναι η σόγια 35%, σκόνη γάλακτος 35%, κρέας 15-25%, αυγά 12%, δημητριακά 8-14%. Η περιεκτικότητά της σε βιταμίνη Β12 είναι 2-6 φορές περισσότερη από το ωμό βοδινό συκώτι. Περιέχει 58 φορές περισσότερο σίδηρο από το ωμό σπανάκι και 28 φορές παρισσότερο από το ωμό βοδινό συκώτι. Είναι 3 φορές περισσότερο πλούσια σε βιταμίνη Ε από το ωμό φύτρο σιταριού και λεχει 49% καλυτερη απορρόφηση από την συνθετική βιταμίνη Ε. 25 φορές υψηλότερη περιεκτικότητα β-καροτίνης από ότι τα ωμά καρότα. Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα της είναι τρεις φορές περισσότερα από ότι στο λάδι νυχτολούλουδου. Η περιεκτικότητά της σε χλωροφύλλη είναι 5-30 φορές υψηλότερη από τον σπόρο άλφα-άλφα, το σταρόχορτο και το κριθαρόχορτο.
Διαβάζω, διαβάζω και συνειδητοποιώ πως τίποτα δεν είναι ανώτερο από την επιστημονική έρευνα που δουλεύει υπέρ της φύσης και του well being μας. Και δεν είναι κακό να το ψάχνουμε λίγο, όσον αφορά το τι τρώμε και πώς αποφασίζουμε να αδυνατίσουμε όταν χρειαστεί. Σκέφτομαι να κάνω δώρο σε όλους τους χορτοφάγους φίλους αυτό το συμπλήρωμα.
Σήμερα θα κάνω την πρώτη παρασπονδία και θα τη δηλώσω στο πρόγραμμα αδυνατίσματος στον υπολογιστή να δούμε τι θα μου πει να κάνω για την επομένη. Θα ενημερώσω συντόμως για τη σχέση μου με το θέμα «δίαιτα στον υπολογιστή»!
Προσπάθειες στον κήπο
Είχα γράψει εδώ για τις φετεινές μου απόπειρες οι οποίες φαίνεται πως αρχίζουν να αποδίδουν. Έχω μικρά φυτά ντομάτας, δύο ιταλικών ποικιλιών (San Marzano και Cuore di Bue) πιστεύω πως σε ένα μήνα θα είμαστε έτοιμοι για κανονική μεταφύτευση σε μεγάλα δοχεία. Σίγουρα τέλη Ιουνίου θα αρχίσει η συγκομοιδή. Και βεβαίως μέχρι τότε θα έχει πάρει και ο κήπος την κανονική του μορφή και όχι αυτή που βλέπω σήμερα που μοιάζει με σεληνιακό τοπίο. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να ξυπνάς κοντά στα φυτά. Δεν ξέρω τι είναι που κάνει την παρουσία τους τόσο ευεργετική και σίγουρα δεν πολυπιστεύω όσα γράφονται στο βιβλίo «Η μυστική ζωή των φυτών» όμως αυτή τη στιγμή που σας γράφω νοιώθω ευγνώμων για τη φτέρη που είναι στο πλάι μου και τα κυκλάμινα που έχω να θαυμάζω απέναντί μου. Και αυτό που με ενθουσιάζει είναι πως όσο και αν μας έχουν πρήξει με τα φυτώρια και τους κηπουρούς, ο κήπος είναι ένα φτηνό σπορ αν θες. Θα πω απλώς πως στο μπαλκόνι μου τα φυτά για τα οποία είμαι πιο περήφανος είναι αυτά που έχω περισυλλέξει από σκουπίδια, έχω φυτέψει από κάτι ρίζες ή έχω πάρει από κήπους συγγενών και φίλων, όπως ένα εξωγήινο κακτοειδές φυτό που μου έδωσε μια αγαπημένη θεία στην Κύπρο και το έχω σε περίοπτη θέση εδώ και τρία χρόνια περιμένοντας να ανθίσει. Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε με το μηχανάκι στον Ελαιώνα. Παρκάραμε στην οδό Ανοίξεως και περπατήσαμε ανάμεσα στα δρομάκια. Εκεί, για όσους δεν έχουν πάει, υπάρχουν γειτονιές όπως τις θυμόμαστε από παλιά. Χαμηλά σπίτια με βαμμένες καγκελόπορτες, αφελοίς αλλά ολάνθιστοι κήποι, φουντωτά γεράνια, και μεγάλα δέντρα. Σταμάτησα μπροστά από ένα γιγαντιαίο δέντρο με μεγάλα βαθυκόκκινα φύλλα. Πήγα να το φωτογραφίσω βγήκε μια κυρία από το σπίτι και μου την είπε. Είχε δίκιο. Γίναμε στο τέλος φίλοι και μου έδωσε σπόρους από αυτό το λίγο τρομαχτικό φυτό. Φεύγοντας διασχίσαμε ένα καταπράσινο παρκάκι με παιδιά και γονείς που έπαιζαν ανέμελα στην πιο ήσυχη γειτονιά της πόλης. Για όσους ψάχνουν την ουσία της Αθήνας, να πω πως βρίσκεται (κατά τη γνώμη μου) κρυμμένη σε κάτι γειτονιές σαν αυτήν, που γλίτωσαν από τη λαίλαπα του μοντερνισμού και απέμειναν ξεχασμένες στη γλύκα της παλιάς πόλης.
Να έχετε μια ευχάριστη μέρα.
σχόλια