" Όταν ο σεναριογράφος μας Ολιβιέ Καμπιγιό πήγε στη Σουηδία, του είπαν ότι είχε μια ρομαντική αίσθηση της πορνείας.
Εκείνος τους απάντησε πως αντίθετα, εκείνοι έχουν μια ρομαντική αίσθηση για την αγάπη. Γιατί η αγάπη δεν είναι κάτι θεϊκό, είναι μια κατάσταση εντελώς ανθρώπινη και κατά συνέπεια ατελής"
Ναι, είναι αλήθεια ότι τα κορίτσια και τα αγόρια από την Ανατολική Ευρώπη είναι η τελευταία μεγάλη Δυτική σεξουαλική φαντασίωση εφόσον θεωρούνται πιο αγνά, πιο προσιτά, πιο «εξωτικά». Δέχτηκα να συμμετάσχω στην ταινία γιατί μου άρεσε το σενάριο του Ρομπέν Καμπιγιό αλλά κι επειδή λατρεύω τις προκλήσεις, δεν θέλω να παίζω ρόλους-μανιέρες. Πρόκειται άλλωστε για μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία με πολλές διαφορετικές αναγνώσεις και προσεγγίσεις - σεξ, συντροφικότητα, μοναξιά, αγάπη, εκμετάλλευση, όλα είναι εκεί.
Υποδύομαι έναν ευκατάστατο γκέι εξεκιούτιβ που ζει μοναχικά σε ένα μεγάλο διαμέρισμα στο Παρίσι. Ό,τι μαθαίνεις γι΄αυτόν το μαθαίνεις μέσα από τη σχέση του με ένα «Ανατολικό» αγόρι που γνώρισε μια νύχτα στον σιδηροδρομικό σταθμό Gare Du Nord, γνωστή πιάτσα εκδιδόμενων αγοριών. Δεν θα σου πω βέβαια όλη την υπόθεση, όμως ναι, το τέλος είναι διφορούμενο – είναι στην αντίληψη του θεατή να αποφασίσει αν η ταινία έχει happy ή bitter end. Πράγμα που βέβαια ισχύει στον έρωτα γενικότερα, ακόμα και στις πιο πολλά υποσχόμενες σχέσεις. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα τελειώσει.
Ακούω ότι υπάρχει αρκετή ομοφοβία στην Ελλάδα, όμως κι εδώ στη Γαλλία υπάρχουν προβλήματα. Η αναγνώριση του γκέι γάμου το ’13 συσπείρωσε ενάντιά του όλη την Ακροδεξιά καθώς και τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας. Είχαμε ένταση, διαδηλώσεις, ακόμα και βίαιες ενέργειες. Τα πράγματα έχουν τώρα ηρεμήσει αρκετά, όμως το θέμα παραμένει «καυτό». Προσωπικά πάντως, ως στρέιτ άντρας, στηρίζω ανεπιφύλακτα το δικαίωμα στον γάμο για όποιον τον αντέχει!
Όχι, δεν με νοιάζει καθόλου αν τυχόν «θιγεί» η δημόσια εικόνα μου επειδή συμμετέχω σε μια τέτοια ταινία. Κάνω απλώς τη δουλειά μου όσο μπορώ καλύτερα – από κει και πέρα, σε όποιον αρέσω! Ο πραγματικός ήρωας, όμως, είναι ο συμπρωταγωνιστής μου ο Σίριλ Εμελιάνοφ, που όντας ανοικτά γκέι, εξακολουθεί να ζει και να εργάζεται σε μια χώρα σαν τη Ρωσία όπου η ομοφοβία αποτελεί επίσημο καθεστώς.
Ο Φρανσουά Ολάν ήταν μια μεγάλη ελπίδα που εξελίχθηκε σε μια τεράστια απογοήτευση, όχι τόσο γι΄αυτά που έκανε ή δεν έκανε, όσο για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε – ο γκέι γάμος ήταν από τις εξαιρέσεις. Έτσι κι αλλιώς, όμως, καμιά χώρα εντός της ΕΕ δεν μπορεί πια ν΄ακολουθεί μια ανεξάρτητη πολιτική και το γενικό μοτίβο της υπάρχουσας είναι «υπόμεινε, υπέφερε κι όλα θα στρώσουν» - έλα όμως που δε στρώνουν και στο μεταξύ, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί, φτωχότεροι. Σίγουρα δεν έχουμε τη δική σας κρίση, έχουμε όμως προβλήματα και στη Γαλλία όπου ωστόσο, αν θέλετε να ξέρετε, μας πιπιλάνε τα αφτιά πως «βρισκόμαστε σε κρίση» ήδη από το 1973! Τείνω εντέλει να πιστέψω πως καλλιεργούν συστηματικά ένα τέτοιο κλίμα σαν πρόφαση ώστε να παίρνουν διαρκώς επώδυνα μέτρα. Δεν υπάρχει στη Γαλλία σήμερα κάποιος πολιτικός που να αξίζει να στηρίξω, ευχαρίστως όμως θα δειπνούσα με τον Ολιβιέ Μπεσανζενό του αριστερού NPA.
Ιδανική αγάπη δεν υπάρχει παρά μόνο στα παραμύθια. Όταν ο σεναριογράφος μας ο Καμπιγιό πήγε στη Σουηδία, του είπαν ότι είχε μια ρομαντική αίσθηση της πορνείας. Εκείνος τους απάντησε πως αντίθετα, εκείνοι έχουν μια ρομαντική αίσθηση για την αγάπη. Γιατί η αγάπη δεν είναι κάτι θεϊκό, είναι μια κατάσταση εντελώς ανθρώπινη και κατά συνέπεια ατελής. Όσο για την πορνεία, υπήρχε πάντοτε και θα υπάρχει, ακόμα και μέσα σε θεσμούς όπως ο γάμος. Είναι όπως ο άνεμος – σου αρέσει ή όχι, πάντα θα φυσά. Οι επαγγελματίες εργάτες του σεξ, γυναίκες και άντρες, ασκούν λειτούργημα και πρέπει να προστατεύονται, να έχουν δικαιώματα γιατί παίρνουν μεγάλο ρίσκο.
Μερικοί πιστεύουν ότι το δυσκολότερο μέρος ενός ρόλου είναι το καλλιτεχνικό. Λάθος, είναι η «σκιά» που ρίχνεις στα πράγματα. Κάθε χρώμα μπορεί να είναι υπέροχο ή απαίσιο, ανάλογα τη σκίαση. Στο Eastern Boys η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να δείξουμε μέσα από ματιές, κινήσεις, λόγια, εκφράσεις κ.λπ. το πώς εξελίσσεται προοδευτικά μια σχέση, κρατώντας τις σωστές υποκριτικές ισορροπίες. Ελπίζω ότι τα καταφέραμε.
Ναι, χρειάζεται ένα φεστιβάλ lgbt ταινιών όπως το Outview στην Ελλάδα, πρόκειται μάλιστα για μια πολύ αξιόλογη διοργάνωση. Αντίστοιχα φεστιβάλ υπάρχουν βέβαια στη Γαλλία και πολλές άλλες χώρες. Τέτοιοι θεσμοί συμβάλλουν στην ορατότητα, φέρνουν κοντύτερα την lgbt κοινότητα, δίνουν έδαφος σε νέους δημιουργούς ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύουν ταινίες και προβληματικές με ευρύτερο ενδιαφέρον, που δύσκολα θα έβγαιναν στις mainstream αίθουσες. Και νομίζω ότι στο φετινό πρόγραμμα του Outview θα βρεις πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, ανεξάρτητα από τον ερωτικό σου προσανατολισμό!
Outview Film Festival 2014 / highlights
· Οι παρουσίες υψηλών προσκεκλημένων όπως οι Ολιβιέ Ραμπουρντέν και Πατρίσια Φιλντ
· Τα αφιέρωμα στον σπουδαίο διανοητή και συγγραφέα Γκορ Βιντάλ μέσα από το εξαίρετο ντοκιμαντέρ United States of Amnesia καθώς και στον κορυφαίο μαθηματικό Άλαν Τούρινγκ, τη ζωή του οποίου διαπραγματεύεται η ταινία Codebreaker
· Βραβευμένες ταινίες που θα συζητηθούν όπως του Αλέν Γκιροντί Stranger by the Lake(α’ βραβείο Queer Palm) και «Ο άγνωστος στη Λίμνη» (ειδικό βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες), Out in the Dark του Ισραηλινού Μάικλ Μάγιερ με διακρίσεις σε πολλά lgbt film festival και In the Name of της Πολωνής Μαλγκορζάτα Σούμοφσκα (Teddy Award 2013, Berlinale) που «κλείνει» και το Φεστιβάλ.
· Η θαυμαστή ιστορία του μουσικού συγκροτήματος Antony and TheJohnsons μέσα από το ντοκιμαντέρ Turning
· Η (δωρεάν) προβολή της ταινίας Valentine Road σε σκηνοθεσία Μάρτας Κάνινγκχαμ για την ομοφοβία, τον ρατσισμό, τον σεξισμό και το bullying στην αμερικανική κοινωνία που γίνεται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ - ακολουθεί συζήτηση με την Colour Youth
· Ταινίες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως το I am Gay and Muslim παρουσία του σκηνοθέτη Κρις Μπελόνι, TheDog(η ζωή του Τζον Βότζοβιτς που έκανε απόπειρα ληστείας για να πληρώσει την εγχείρηση αλλαγής φύλου του συντρόφου του -τον υποδύθηκε ο Αλ Πατσίνο στην ταινία Σκυλίσια Μέρα), Power Erotic του Λόρενς Φεράρα, ένα κινηματογραφικό σχόλιο για τη σχέση αρρενωπότητας-γκέι σεξουαλικότητας, Who’s Afraid ofVagina Wolf της Άννα Μαργκερίτα Αρμπέλο, μια χιουμοριστική ματιά πάνω στους λεσβιακούς έρωτες
· Τα πολλά θεματικά πάρτι και events(εικαστικά, ομιλίες workshops) που συνοδεύουν ή ακολουθούν τις προβολές
Info: 15-25/5, 8thOutviewFilmFestival, Ταινιοθήκη της Ελλάδας-σινέ Λαϊς, Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου, Κεραμεικός, πλήρες πρόγραμμα outview.gr
σχόλια