Οι απόψεις για τον Γκαλβάν διίστανται. Άλλοι λένε πως είναι η μεγαλύτερη ιδιοφυΐα στον τομέα του φλαμένκο και άλλοι δεν εμπιστεύονται και τόσο τις ριζικές τομές που θέλει να κάνει σε ένα παραδοσιακό είδος χορού. Όλοι βεβαίως συμφωνούν πως πρόκειται για μια σημαντικότατη προσθήκη στην ιστορία του φλαμένκο, έναν καλλιτέχνη που δίνει μια σύγχρονη προοπτική σε κάτι που κινδυνεύει να θεωρηθεί φολκλόρ. Έχει χαρακτηριστεί «Γουίλιαμ Φορσάιθ» του φλαμένκο και οι τεχνικές του ικανότητες είναι αδιαμφισβήτητες.
Στην Αθήνα θα δούμε το έργο του Αρένα (εθνικό βραβείο χορού 2005, Ισπανία), το οποίο είναι εμπνευσμένο από τις ταυρομαχίες. Η έννοια της ταυρομαχίας -κλασική θεματολογία σε παραγωγές φλαμένκο- φρεσκάρεται μέσα από την επαναστατική ματιά του Γκαλβάν. Aπαλλαγμένος από κλισέ εικόνες, ο Ισπανός χορευτής και χορογράφος ρισκάρει όπως οι πιο τολμηροί ταυρομάχοι και ερευνά όλες τις πλευρές αυτού του μυθικού αθλήματος. Τη διαφωνία ανάμεσα στους θαυμαστές και τους επικριτές του, το χρήμα, τον ενθουσιασμό, την ένταση στην αρένα, τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος που είναι η τέχνη και ο θάνατος. Παρατηρεί όλα αυτά από απόσταση, σαν κάποιος που δεν είναι ειδικός αλλά έχει την ικανότητα να παρατηρεί τις λεπτομέρειες.
Λέει ο ίδιος σε μια συνέντευξη που έδωσε στο deflamenco.com: «Το Αρένα είναι ένα χορευτικό έργο με σπουδαία μουσική. Χωρίζεται σε έξι χορούς, ο καθένας με διαφορετικό μουσικό ύφος. Έχει γίνει πολλή δουλειά γι' αυτή την παράσταση, η οποία είναι εμφανής ακόμα και σε αυτούς στους οποίους δεν άρεσε. Ενώ είναι βασισμένη στις ταυρομαχίες, δεν θα δείτε ούτε έναν χορευτή ντυμένο ταυρομάχο. Θέλησα να ασχοληθώ με την πιο αφηρημένη έννοια αυτού του αθλήματος και να εξερευνήσω τη σχέση του με το χορό, εξετάζοντάς το από την οπτική γωνία του κυνηγημένου ταύρου και όχι του ταυρομάχου». Από τις πιο δυνατές χορευτικές παρουσίες στο φετινό Φεστιβάλ.
σχόλια