Part 2

Part 2 Facebook Twitter
0

Πάνω σε μία σκηνή τραμπάλα

Το ταλαντούχο δίδυμο Τσίμμερμαν και Ντε Περρό έρχεται στην Αθήνα με μια διαβολικά καλή παράσταση.

Την παράσταση Öper Öpis που σημαίνει «Κάποιος, Κάτι» θα παρουσιάσει το τουλάχιστον ανατρεπτικό καλλιτεχνικό δίδυμο από την Ελβετία Τσίμμερμαν & Ντε Περρό, που επισκέπτεται για πρώτη φορά τη χώρα μας αυτό το καλοκαίρι. Η παράσταση είναι χορογραφημένη από τον -ευλύγιστο σαν λάστιχο- Μάρτιν Τσίμμερμαν και επενδυμένη μουσικά από τον συνθέτη και ντι-τζέι Ντιμίτρι ντε Περρό. Μαζί τους εμφανίζονται πέντε περ- φόρμερ, ακροβάτες και χορευτές, που δημιουργούν ένα μείγμα τεχνών το οποίο συνδυάζει το τσίρκο, τον χορό, τη μουσική και τα εικαστικά. Όπου έχει παιχτεί -κυρίως στην Ευρώπη- έχει πάρει θριαμβευτικές κριτικές, όπως αυτή της παριζιάνικης «Nouvelle Observateur» που έγραφε: «Υπέροχη, ονειρική, διαβολικά καλή παράσταση. Πρόκειται για μια επανάσταση φαντασίας και εκπλήξεων!» Το ντουέτο συμπληρώνει φέτος 12 χρόνια συνεργασας, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν βραβευτεί ουκ ολίγες φορές, από την πρώτη τους κιόλας παράσταση, και έχουν περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο. Αντλούν την έμπνευσή τους από την καθημερινή ζωή και από το πόσο αντιφατικοί και εύθραυστοι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι. Κλου της παράστασης η σκηνή-τραμπάλα πάνω στην οποία μας δίνουν μαθήματα ισορροπίας, ενώ από την παράσταση δεν λείπει και το χιούμορ.

Μ.Κ.

*Τσίμμερμαν & Ντε Περρό, Öper Öpis, 10-11-12 Ιουνίου, 21:00, Πειραιώς 260, Χώρος Η. Η προπώληση αρχίζει στις 20 Μαΐου.

Νέο αγόρι στη σκηνή

Θεατρικοί πειραματισμοί πάνω στον λόγο του Γιώργου Χειμωνά είναι το task του ηθοποιού Μάνου Καρατζογιάννη για το φετινό καλοκαίρι.

Ο νέος και ταλαντούχος ηθοποιός Μάνος Καρατζογιάννης συμμετέχει στο αναλόγιο Ανείπωτο - Ο λόγος του Γιώργου Χειμωνά που σκηνοθετεί ο Τάκης Τζαμαργιάς και με την οποία θέλει να μοιραστεί με το κοινό τον λόγο του συγγραφέα.

«Είχα ξανασχοληθεί με το έργο του Γιώργου Χειμωνά, συμμετέχοντας σε κάποιες παρουσιάσεις επανεκδόσεων των βιβλίων του», λέει ο ίδιος. Είχε, επίσης, ξεχωρίσει με τη συμμετοχή του στην παράσταση Η Κασέτα της Λούλας Αναγνωστάκη. «Στο έργο προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε τα νοήματα του λόγου του. Είναι μια έρευνα πάνω στους χαρακτήρες του Χειμωνά, χαρακτήρες που παλεύουν ενάντια στην πτωτική ανθρώπινη μοίρα. Τον θάνατο. Έχει όμως μια πλευρά ο λόγος του, αν και ακούγεται παράδοξο, φωτεινή».

Μ. Κ.

*«Δυτικά της Πόλης» - Τάκης Τζαμαργιάς, «Ανείπωτο - Ο λόγος του Γιώργου Χειμωνά», θεατρικό αναλόγιο, 15-16 Ιουνίου, 21:00, Πειραιώς 260, Χώρος Ε. Η προπώληση αρχίζει στις 25 Μαΐου.

Μια Ελληνίδα από το Watermill

Η Μαριάννα Καβαλλιεράτου ξεκίνησε να συμμετέχει στο Watermill, το κέντρο για τις τέχνες που δημιούργησε στο Λογκ Άιλαντ ο διάσημος σκηνοθέτης -και όχι μόνο- Μπομπ Γουίλσον, από τη πρώτη μέρα της λειτουργίας του. Παρ' όλα αυτά, την πρώτη της χορογραφική δουλειά την παρουσιάζει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών. Από τη Μερόπη Κοκκίνη.

«Θυμάμαι πως το Watermill ήταν ένα παλιό κτίριο που τη δεκαετία του '60 ανήκε στη CIA και όταν το αγόρασε ο Μπομπ το καλοκαίρι του '92 ήταν ένα κτίριο-φάντασμα. Σήμερα είναι ένας χώρος με σούπερ ντιζάιν, αφαιρετικός όπως και οι χορογραφίες του. Είναι, επίσης, ένας τόπος όπου διοργανώνονται τα γνωστά πλέον καλοκαιρινά σεμινάρια και προσκαλούνται άνθρωποι από τον χώρο της τέχνης από 17 έως 27 ετών, καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Το όραμα του Γουίλσον, άλλωστε, ήταν να φέρνει σε επαφή τους καλλιτέχνες έτσι ώστε να δημιουργούνται δημιουργικές συνεργασίες».

Πριν γνωρίσει τον Γουίλσον, η Μαριάννα έκανε πολλές και διάφορες σπουδές πάνω στον χορό. Μεταξύ άλλων, σπούδασε στο London Contemporary Dance School, συνέχισε με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση στο Πανεπιστήμιο SUNY Purchase School of Arts στη Νέα Υόρκη, ενώ παράλληλα έκανε ελεύθερες σπουδές στη Σχολή Χορού της Μάρθας Γκράχαμ. Η συνάντηση με τον Μπομπ Γουίλσον υπήρξε όμως μοιραία, εφόσον φέτος κλείνει 18 ολόκληρα χρόνια συνεργασίας μαζί του.

«Είναι δύσκολο να είσαι με κάποιον με τόσο "βαρύ" όνομα για τόσα χρόνια. Όταν τον γνώρισα ήμουν μόλις 22 χρόνων και τότε νόμιζα ότι γνώριζα τον πάπα. Η αλήθεια είναι ότι σε στιγματίζει μια τέτοια γνωριμία».

Όταν επεξεργαζόταν την ιδέα να χορογραφήσει μια παράσταση για το Φεστιβάλ, ο χώρος της Αποθήκης έπαιξε καθοριστικό ρόλο. «Με βοηθά πολύ ο χώρος να μην είναι αμιγώς θεατρικός». Η παράσταση είναι ένα ντουέτο που ερμηνεύει η ίδια μαζί με τον Θανάση Ακοκκαλίδη - μαθητή της μεγάλης Eλληνίδας χορογράφου Ζουζούς Νικολούδη. «Πρόκειται για τον αμφίφυλο εαυτό μας: τα δύο φύλα που υπάρχουν σε όλους μέσα μας. Μην μπερδεύεσαι, δεν πρόκειται για τις σχέσεις άνδρα και γυναίκα, ούτε έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητα. Είναι κάτι πιο πνευματικό και βαθύ».

Μ.Κ.

*Μαριάννα Καβαλλιεράτου, «Moment», 30 Ιουνίου-1 Ιουλίου 2010, 21:00 & 23:00, Πειραιώς 260, Αποθήκη. Η προπώληση αρχίζει στις 9 Ιουνίου.

Replica

Όταν ο χορός συναντά τις παραστατικές τέχνες

Προϊόν της συνεργασίας του Τζόνα Μπόκαερ, χορογράφου-media artist, και του εικαστικού Ντάνιελ Άρσαμ είναι το Replica, ένα πολυδιάστατο θέαμα που φλερτάρει έντονα με τον χορό, τις παραστατικές τέχνες και την ψηφιακή τεχνολογία. To έργο, που θα δούμε στις 7, 8 και 9 Ιουλίου στην Πειραιώς 260, έχει ήδη παιχτεί στο New Museum της Νέας Υόρκης και στο Ινστιτούτο Τεχνών Χάρμαν στην Ουάσινγκτον πριν κάνει τουρνέ σε όλη την Ευρώπη. Ο Τζόνα Μπόκαερ είναι ένας πολυβραβευμένος νέος χορογράφος - απόφοιτος, μεταξύ άλλων, του τμήματος Visual and Μedia Studies της περίφημης σχολής Merce Cunnigham. Η δουλειά του φημίζεται για το πάντρεμα του χορού και των νέων μέσων. Ο Ντάνιελ Άρσαμ, πάλι, είναι εικαστικός καλλιτέχνης που ασχολείται ιδιαίτερα με τις αρχιτεκτονικές «παρεμβάσεις» (έχει σχεδιάσει μέχρι και το εσωτερικό του Dior Homme στο Λος Άντζελες). H πρώτη τους καλλιτεχνική συνεργασία έγινε το 2007 όταν ο Μπόκαερ χορογράφησε εμπνευσμένος από την τέχνη του Άρσαμ. Στο Replica, στο οποίο συμμετέχει και η χορεύτρια Τζούντιθ Σάντσες Ρουίζ, οι δυο καλλιτέχνες επιχειρούν ένα παιχνίδι με τις προσλαμβάνουσες του θεατή, ενώ ένας λευκός κύβος λειτουργεί ως διάμεσο ανάμεσα στους χορευτές και το κοινό. Ο δομημένος χώρος, τα αντικείμενα, ο φωτισμός, όλα λειτουργούν προς μια εξερεύνηση των ορίων μεταξύ εικονικού και πραγματικού και των ψευδαισθήσεων, δημιουργώντας έτσι έναν χώρο που επεκτείνεται πολύ πέρα από τη σκηνή.

Δ. Τ.

*Τζόνα Μπόκαερ, Τζούντιθ Σάντσες Ρουίζ, Ντάνιελ Άρσαμ, Replica, 7-8-9 Ιουλίου, 21:00, Πειραιώς 260, Χώρος Η. Η προπώληση αρχίζει στις 16 Ιουνίου.

Δώδεκα ώρες Ντοστογιέφσκι

Ο κορυφαίος σκηνοθέτης Πέτερ Στάιν σκηνοθετεί μια μαραθώνια παράσταση, βασισμένη στους Δαίμονες του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Από τον Χρήστο Παρίδη

«Είναι το πλέον πολιτικό και σύγχρονο της εποχής του μυθιστόρημα. Ασχολείται με μια γενιά επαναστατημένων, μηδενιστών νέων που αντικατέστησαν τις αξίες της θρησκείας με ιδεολογίες αναρχισμού και σοσιαλισμού. Ο χαρακτήρας του Σταβρότζιν, που είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής, αντικατοπτρίζει το κενό και την αδιαφορία που είναι επίσης και η αρρώστια της εποχής μας». Μ' αυτά τα λόγια συνοψίζει ο Πέτερ Στάιν την κεντρική ιδέα στην οποία βάσισε τη διασκευή και τη σκηνοθεσία των «Δαιμόνων» του Ντοστογέφσκι για να πραγματοποιήσει μια παράσταση που, μαζί με δύο μεγάλα διαλείμματα για φαγητό και τρεις σύντομες παύσεις, κρατάει δώδεκα ώρες. Κάτι ανάλογο έχει επιχειρήσει και στο παρελθόν, το 1980 με την εννιάωρη Ορέστεια και το 2000 με τον Φάουστ, που διαρκούσε είκοσι δύο ώρες.

Ο λόγος για μια τέτοια μαραθώνια μεταφορά είναι γιατί θέλει να μεταφέρει ακέραιο και με κινηματογραφικό τρόπο το εννιακοσίων σελίδων μυθιστόρημα, εκμεταλλευόμενος παλιότερες διασκευές για τη σκηνή από τους Κάσντορφ, Ντοντίν και Βάιντα. Αυτή η επικού χαρακτήρα παράσταση απασχόλησε ιδιαίτερα τον διάσημο Γερμανό σκηνοθέτη ο οποίος ζει κι εργάζεται ως γνωστόν στην Ιταλία, ίσως γιατί μέσω αυτής βρίσκει την ευκαιρία να σχολιάσει το σήμερα και το αβέβαιο αύριο: «Είναι ένα έργο για μια γενιά αδιάφορη, αποπροσανατολισμένη, μηδενιστική, έτοιμη να αμφισβητήσει τα πάντα, χωρίς στόχους, παθιασμένη παρ' όλα αυτά με ψευδαισθήσεις για έναν νέο κόσμο, έναν νέο άνθρωπο».

Το εγχείρημα στήθηκε στο κτήμα του Στάιν στην Ούμπρια, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πέρυσι στο θεατράκι του Σαν Πανκράτσιο. Είκοσι έξι ηθοποιοί πάνω σε μια σχεδόν γυμνή σκηνή, ανάμεσα τους και η γυναίκα του Μανταλένα Γκρίπα, με τον ίδιο να τους καθοδηγεί και να συντονίζει τη δράση. Μια άρτια παραγωγή χάρη στη συμβολή του Tieffeteatro Teatro Stabile di innovazione  του Μιλάνου και του WallensteinBetriebs-GmbH του Βερολίνου, η οποία μόλις ξεκίνησε από το Φεστιβάλ της Νάπολης για μια παγκόσμια περιοδεία με σταθμούς τη Βιέννη, την Αθήνα, το Άμστερνταμ, το Festival d' Automne στο Παρίσι και το Lincoln Center της Νέας Υόρκης, όπου τα εισιτήρια έχουν ήδη εξαντληθεί.

Η όλη εμπειρία για όσους παραβρεθούν θα είναι -κατά κάποιον τρόπο- συμμετοχή σε ένα θεατρικό κοινόβιο σε μια ολοήμερη παράσταση που θα αρχίσει στις 11:00 το πρωί για να τελειώσει αργά το βράδυ.

*Tieffe Teatro (Μιλάνο) & Wallestein (Βερολίνο) - Πέτερ Στάιν, Οι δαίμονες, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, 3-4 Ιουλίου, 11:00, Πειραιώς 260, Χώρος Δ. Η προπώληση αρχίζει στις 12 Ιουνίου.

Tropicalismo

To δροσερό κι ανάλαφρο υβρίδιο που μιξάρει την μπόσα νόβα, το αφρικάνικο beat και κάτι απ' την ενέργεια του ροκ είναι παιδί πολλών πατεράδων. Ο πιο εξέχων έρχεται στο Ηρώδειο. Από τον M.Hulot.

Ο Caetano Veloso είναι ένας από τους ελάχιστους εν ζωή μουσικούς θρύλους. Με ένα σωρό χαρακτηρισμούς και ιδιότητες να τον ακολουθούν (τον έχουν ονομάσει Μπομπ Ντίλαν της Βραζιλίας), είναι από τις σημαντικές και πολύπλευρες προσωπικότητες που ξεχωρίζουν με ό,τι κι αν καταπιάνονται: είναι συνθέτης, τραγουδιστής, βιρτουόζος κιθαρίστας, συγγραφέας, πολιτικός ακτιβιστής, ένας από τους πρώτους που συμμετείχαν στο κίνημα που συντάραξε τη μουσική της Βραζιλίας στα '60s, το tropicalismo, συμμετέχοντας στον αγώνα της χώρας του ενάντια στη δικτατορία. Οι σπουδές του στη Φιλοσοφία ήταν αυτές που καθόρισαν τόσο την καλλιτεχνική του έκφραση όσο και την κοσμοθεωρία του, ενώ για τους αγώνες του φυλακίστηκε κι έζησε στην εξορία. Κυκλοφόρησε έναν πολύ μεγάλο αριθμό δίσκων στη χώρα του, αυτό όμως που τον έκανε γνωστό σε ένα τεράστιο κοινό ήταν το «O Estrangeiro», με το οποίο γνώρισε επιτυχία στην Αμερική. Με πέντε βραβεία Grammy στο ενεργητικό του (περισσότερα από κάθε άλλο Βραζιλιάνο) και διεθνή καριέρα που σήμερα τον τοποθετεί ανάμεσα στους κορυφαίους μουσικούς του κόσμου, ο Veloso δεν σταμάτησε ποτέ να αναιρεί τον εαυτό του, να γκρεμίζει και να ξαναχτίζει αμέτρητες φορές τη δημόσια εικόνα του και να αγωνίζεται μέσα από τη μουσική του για θέματα που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους της Βραζιλίας (και όχι μόνο): τη φτώχια, τη μάστιγα του AIDS στα '90s, την πολιτική διαφθορά, τον εθνικισμό και το ζήτημα των αστέγων. Ο πρώτος του δίσκος με αγγλικούς στίχους (εξολοκλήρου) ήταν το «A foreign sound» που κυκλοφόρησε το 2004 με διασκευή του «Come as you are» των Nirvana, ενώ μέσα στο καλοκαίρι θα κυκλοφορήσει η πολυαναμενόμενη συνεργασία του με τους Αμερικάνους χιπ χοπ Lil Wayne Sean και P-Diddy, ένας συνδυασμός τροπικάλια και χιπ χοπ. Στην Αθήνα έρχεται με τη νέα ροκ παρέα του σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες βραδιές του φετινού καλοκαιριού.

*Καετάνο Βελόζο, Zii e Zie, 12 Ιουλίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 21:00. Η προπώληση αρχίζει στις 21 Ιουνίου.

Ελληνική τζαζ

Η ελληνική τζαζ θα έχει για πρώτη φορά την τιμητική της στο Φεστιβάλ Αθηνών, με τη συμμετοχή πέντε πολύ σημαντικών σχημάτων από καταξιωμένους μουσικούς του είδους. Σε ένα τριήμερο συναυλιακό μαραθώνιο, στον Χώρο Ε της Πειραιώς 260, θα συνυπάρξουν στη σκηνή Έλληνες και ξένοι μουσικοί που δημιουργούν μεγάλη ποικιλία ήχων και ρυθμών - από αφρουκαβανέζικους χορευτικούς ρυθμούς και φανκ, μέχρι αισθησιακές τζαζ αρμονίες. Η ελληνική παρουσία θα ξεκινήσει δυναμικά στις 6/6 και θα ολοκληρωθεί στις 8/6 και το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα εξής:

6 Ιουνίου

Takis Barberis Group (21:00): Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, τρομπέτα, Τάκης Μπαρμπέρης, κιθάρα, Γιάννης Κυριμκυρίδης, πλήκτρα, Γιώργος Γεωργιάδης, μπάσο, Μιχάλης Καπηλίδης, τύμπανα. Με στοιχεία τζαζ, φανκ, βαλκανικής και ελληνικής μουσικής.

Τrilogia (22:10): Γιώργος Τρανταλίδης, ντραμς, Παναγιώτης Σαμαράς, κιθάρα, Γιώργος Κοντραφούρης, πλήκτρα. Μια επιτομή της ελληνικής τζαζ.

Human Touch (23:15): David Lynch, σαξόφωνα, φλάουτα, σφυρίχτρες, φωνή, κρουστά, Γιώτης Κιουρτσόγλου, μπάσο, κρουστά, Σταύρος Λάντσιας, πιάνο, πλήκτρα, ντραμς, κρουστά, κιθάρα, μελόντικα.

7 Ιουνίου

Stratos Vougas Quartet (21:00): Στράτος Βουγάς, σαξόφωνο, Σάμι Αμίρης, πιάνο, Γιώργος Γεωργιάδης, όρθιο μπάσο, Αλέξανδρος Κτιστάκης, ντραμς. Θα εμφανιστούν πριν τους Αφροαμερικανούς Joel LaRue Smith Trio.

8 Ιουνίου

Cubana Bop (στις 21:00): Τάκης Πατερέλης, άλτο σαξόφωνο, Μάνος Θεοδοσάκης, τρομπέτα, φλίγκελχορν, Αντώνης Ανδρέου, τρομπόνι, Δημήτρης Σεβδαλής, πιάνο, Δημήτρης Χριστόπουλος, μπάσο, Σεραφείμ Μπέλλος, ντραμς, Enrique Bu Pasqual, περκάσιονς. Θα εμφανιστούν πριν τους Joel LaRue Smith Trio.

M.Ηulot

*6, 7, 8 Ιουνίου, Πειραιώς 260, Κτίριο Ε. Η προπώληση άρχισε στις 17 Μαΐου.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ