Γυρνάς απο το κωλο-meeting μέσα στα νεύρα γιατί εν τέλει δεν έγινε και τίποτα το φοβερό και απλά χάλασες ένα ωραίο απόγευμα Σαββάτου... Ξαφνικά αισθάνεσαι τα χέρια και τα πόδια σου να τρέμουν απο την κούραση... Ψιλοπανικοβάλεσαι. Παίρνεις το πρώτο ταξί που περνάει και πας σπίτι...
Φαγητό πουθενά...
Η μαμά επίσης πουθενά...
Το πρωί πριν τα τηλέφωνα ήταν η δική της μουρμούρα που σε ξύπνησε πριν απ'όλα...
Πεινάς αλλά τόσο εξαντλημένος και με χέρια ακόμα τρεμάμενα δε μαγειρεύεις. Αποφασίζεις να παραγγείλεις...
Περνάει η ώρα... Πουθενά...
Στις 11:30 (70 χρονών γυναίκα και με πρόβλημα καρδιάς) έχει βρει το δρόμο για το σπίτι...
Το παίζεις ψύχραιμος και ρωτάς απλά και με κέφι που ήταν...
Αντί να απαντήσει αρχίζει το υφάκι λες και είναι 15 χρονη που έχει γκόμενο και θέλει να κρυφτεί!!!!
Τα παίρνεις...
Με τόση κούραση πας στο κρεβάτι με το laptop και θες απλά την ησυχία σου όταν σε ενημερώνει πως την επόμενη θα έρθει ο αδερφός με τη σύζηγο για φαγητό.
Απαντάς οτι το ξέρεις και ελπίζεις να λήξει εκεί το θέμα...
Αλλά είσαι πολύ γελασμένος...
Στις 12 παρά το βράδυ αρχίζει να μαζεύει το σπίτι.
Την ώρα που εσύ θες και χρειάζεσαι ησυχία...
Ενώ απο το πρωί τα νεύρα σου δεν είναι κρόσσια...
Είναι χορδές βιολιού που έχουν σπάσει προ πολλού...
Και εκεί λες απο μέσα σου...
ΠΕΤΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΣΩΘΕΙΣ............
σχόλια