Τον Ηλία Πυκνάδα τον ξέρουν και οι βράχοι στο Forum της Βαρκελώνης. Και τα φωτοβολταϊκά! Μας γράφει πως να περάσουμε τις λίγες ώρες στην πόλη της Βαρκελώνης και ποια είναι η ιδανική ηχητική διαδρομή σε ένα από τα πιο διάσημα φεστιβάλ της Ευρώπης. Σε μια εβδομάδα και μια μέρα ξεκινά μάγκες. Α, να μην ξεχάσω, την Τετάρτη έχει Echo And The Bunnymen και Caribou. A, και να μην ξεχάσω πάλι ότι το mixtape είναι εξαιρετικό έτσι όπως έγινε... Μπράβο!!!
Πέμπτη
Α! Έφτασες Βαρκελώνη! Και τώρα τι;
Όσο έχεις λεφτά ακόμα, ξεκινάς για το Revolver http://www.discos-revolver.com/ , γιορτάζεις τα 20 χρόνια ζωής αυτού του ιστορικού δισκάδικο και ξεπαραδιάζεσαι.
Πίνεις τις πρώτες κλάρες (μπύρα + λεμονάδα = WIN!) της ημέρας στα καφέ/bar γύρω από το Macba http://www.macba.cat . Εάν το σηκώνει ο φιλότεχνος οργανισμός σου βλέπεις και καμιά έκθεση . Μπράβο σου, εάν το Μουσείο επέτρεπε την κατανάλωση κλάρας θα ερχόμασταν μαζί σου.
Πας στο δωμάτιό σου, ξεφορτώνεσαι τα βινύλια που αγόρασες, ξεκουράζεσαι λίγο, φορτίζεις κινητό και φωτογραφική μηχανή, παίρνεις μόνο τα απαραίτητα σε μία τσάντα και κατευθύνεσαι προς το Forum.
Παραλαμβάνεις το εισιτήριο σου και βάζεις το βραχιολάκι σου καθώς απορείς για την λίγδα του μπροστινού σου, που φοράει άλλα 10 βραχιολάκια από ισάριθμα Primavera του παρελθόντος.
Μπαίνεις στο χώρο του Festival και κάνεις την πρώτη επίσκεψη στο Merch desk, επίσκεψη που θα επαναληφθεί πολλές φορές ακόμα μέσα στο τριήμερο αφού το Merch ανανεώνεται συνέχεια.
Ανεπίσημη Έναρξη Μαραθωνίου
Κάνεις την πρώτη ανίχνευση του χώρου περνώντας από όλες τις σκηνές καθώς παίζουν τα πρώτα Ισπανικά και Καταλωνικά groups. Στέκεσαι λίγο παραπάνω στους Triángulo de Amor Bizarro γιατί είναι γκρουπάρα –έτσι σου είπαν αυτοί που κάηκαν στο youtube και στο myspace τις προηγούμενες ημέρες ακούγοντας τα Ισπανόφωνα groups.
Επίσημη έναρξη Μαραθωνίου με το εκτυπωμένο excel του mixtape.gr στο χέρι
Έχεις τάξει στον εαυτό σου ότι δεν θα χάσεις τους Moon Duo, αν και στη σπάει που θα θυσιάσεις τους Blank Dogs, αν και προλαβαίνεις να ακούσεις 2 τραγούδια τους, καθώς τρέχεις να δεις αν οι Of Montreal το έχουν χάσει τελείως παρακαλώντας τον οποιοδήποτε Θεό να παίξουν τουλάχιστον το “The Past Is A Grotesque Animal”.
Βλέπεις την ουρά στο Auditori για την πρώτη εμφάνιση του Sufjan Stevens και τρομάζεις, κάνεις μεταβολή για τους Fresh & Onlys από το San Francisco και αναλόγως πως πάνε τα πράγματα πετάγεσαι και ως τους Ducktails.
Στη συνέχεια είτε βλέπεις τους βετεράνους P.I.L. είτε τον Big Boi και όσοι πάνε στους μεν κοροϊδεύουν όσους πήγαν στους δε.
Πήγε 22:30 η ώρα και δεν το κατάλαβες, τρως το πρώτο hot dog calenta να πάρεις δυνάμεις.
Τους Grinderman θα τους δεις σε λίγες μέρες και στο Terra Vibe, οπότε δεν χάνεις με τίποτα τους Walkmen, ενώ βρίζεις όσους από το κοινό ζητούν επίμονα από την αρχή του σετ το “The Rat”. Έχουν και άλλα κομμάτια, ξεκολλάτε! Βέβαια παίζουν το “The Rat” και ορίστε το πρώτο highlight σου του φεστιβάλ, ενώ ταυτόχρονα χτυπάς το κεφάλι σου που έχασες τον θεότρελο Glenn Branca.
Παρακολουθείς την καλύτερη μπάντα της Αργεντινής, τους El Mató a un Policía Motorizado ενώ αναρωτιέσαι τι θα κάνεις τελικά μετά στις 00:45… Suicide, Interpol, Das Racist ή Caribou;;; Αποφασίζεις Suicide, και καλά κάνεις.
Διάλειμμα , ξεκούραση, ανεφοδιασμός με μπεργκεράκι και πατάτες , και χώνεψη για να στριμωχτείς για Flaming Lips. Απόλαυση, έπος κτλ, ένα σετ highlight από μόνο του, και ξεχνάς αμέσως ότι δεν είδες καθόλου τους Salem.
Θα μπορούσες να φύγεις και τώρα, αλλά κάθεσαι για να δεις λίγο από Factory Floor και Suuns, και επιβεβαιώνεις ότι πράγματι οι Ισπανοί El Guincho είναι μεγάλο group και αποτελειώνεις τους αντοχές σου κατά τις 6 το πρωί στο δεξί ηχείο της Llevant όταν σε αποχαιρετάει ο master των mashups Girl Talk.
Παρασκευή
Ξυπνάς σε απροσδιόριστη ώρα και αν είσαι πραγματικά καμένος τρέχεις να δεις ότι προλάβεις στο Poblenou στα μεσημεριανά set. Το ξέρουμε ότι δεν είσαι όμως, και βασικά θα σέρνεσαι κάπου μεταξύ Gothico, Born, Raval και Μπαρτσελονέτας. Μη ξεχάσεις να κάνεις την καθιερωμένη πια στάση στον παράδεισο των γλυκών που είναι το Bubo http://bubo.ws/.
Θεωρείς αδύνατο να χάσεις για 2η φορά τον Sufjan Stevens και στις 16:30 σέρνεσαι να πιάσεις θέση στην ουρά για το Auditori για το δεύτερο σετ του. Σε χειροκροτούμε για την ηρωική σου προσπάθεια, είσαι ένας σωστός μουσικόφιλος φεστιβαλιστής, ελπίζουμε να άξιζε ο κόπος.
Στις 18:00 θες να δεις τον αθεράπευτο φολκά Julian Lynch, αλλά παίζει στην Pitchfork και πώς να ανέβεις τόσες σκάλες μετά, οπότε και οι φρεσκότατοι Avi Buffalo μια χαρά είναι, άσε που ο indie pop ήχος ταιριάζει περισσότερο για την ώρα και την περίσταση.
Λες ένα «Γεια σας πατριωτάκια!» στους Fiery Furnaces, χαζεύεις τους Tennis, και καταλήγεις στους Male Bonding, προτού πιάσεις στασίδι για τον Μ.Ward. Ακόμα και αν βαριέσαι το album του, σου είναι αδύνατο να μην δεις τον πρίγκιπα του dubstep, James Blake, αλλά αν βαρεθείς και στο live του, τρέξε να προλάβεις τον πρώην Hefner, Dan Melchior σε νέες περιπέτειες. Ταυτόχρονα χτυπάς και ένα hot dog.
National και Pere Ubu κοντράρονται στις 21: 15 – πας Pere Ubu, είναι και πιο κοντά η σκηνή μωρέ τώρα που να τρέχεις στην άλλη άκρη - ενώ στη συνέχεια αποτείνεις φόρο τιμής στους Half Japanese του Jad Fair, αν και θα ήθελες να ήσουνα στον Ariel Pink ή στον θρύλο Arto Lindsay. Ή γειώνεις τελικά τους Half Japanese και αράζεις στο άνετο και αναπαυτικό Auditory για τον Lindsay. Sorry Ariel Pink.
Χαρές και πανηγύρια στη συνέχεια με τους Belle & Sebastian ενώ τρέχεις στο μισάωρο στoν Τwin Shadow. Σκούρα τα πράγματα για τους Low που παίζουν την ίδια ώρα. Οι Deerhunter έβγαλαν δισκάρα οπότε δεν λες δυστυχώς ούτε καλησπέρα στους Explosions In The Sky και στους Ford & Lubotin (πρώην Games).
Στην ATP σκηνή έχει Shellac. Όπως κάθε χρόνο, χωρίς Έλληνες φεστιβαλιστές και χωρίς Steve Albini, Primavera δεν γίνεται.
Πήγε 00:30, ξεκουράζεσαι λίγο τρώγοντας μία πίτσα και τρέχεις να στηθείς για τους Pulp. Ναι θα έρθουν και Ελλάδα. Όμως αυτό είναι το πρώτο live της reunion περιοδείας, και όλα τα μάτια των παγκόσμιας pop μουσικής είναι στραμμένα εδώ στη Βαρκελώνη, εσύ θα κοιτάξεις προς τους Code9/Burial ή τους Autolux;
Αφού σου έχει βγει το λαρύγγι από το τραγούδι και έχεις χοροπηδήσει στο encore με το Disco 2000, είσαι ψόφιος και ψάχνεις κάπου να ξαποστάσεις αγκαλιά με 2 San Miguel μπύρες. Ακούς από μακριά τον Jamie των XX, ενώ σκέφτεσαι… Battles ή Simian Mobile Disco; Πας από το ένα στο άλλο, καταλήγεις στον Lindstrom και έχεις καεί εντελώς, τρέχα στο δωμάτιο σου όσο πιο γρήγορα μπορείς!
Σάββατο
Ξυπνάς. Πονάς παντού. Η συγκάτοικος αγνοείται. Βγαίνεις για καφέ, τρως ότι βρει μπροστά σου, και θυμάσαι ότι το βράδυ έχει Τελικό! Πετάγεσαι στην πλησιέστερη μπουτίκ της ομάδας, αγοράζεις t-shirt UEFA Champions League Final, Barcelona vs Manchester United και το φοράς αμέσως. Είσαι ένας από εμάς.
Είσαι αγχωμένος γιατί είναι περασμένες 17:00 και τρέχεις προς το Forum και ακόμα δεν έχεις αποφασίσει: The Tallest Man On Earth που αγαπάς, The Soft Moon που γουστάρεις, ή John Cale με το συγκρότημα του και ορχήστρα στο Auditori να παίζει ολόκληρο το εμβληματικό “Paris 1919”. Πας στον γερο-John Cale, και αναρωτιέσαι γιατί καν το σκεφτόσουν τόση ώρα πριν.
Ενώ έχεις χάσει τους Yuck και τους Cloud Nothings, και σου λένε κάποιοι hipsters ότι είσαι χαζός που έκατσες και είδες τον γέροντα Cale, με ένα hot dog calente στο χέρι κατευθύνεσαι στην Llevant για να δεις τις ωραίες Warpaint – ειδικά την Emily με την Rickenbacker της.
Τρέχεις στους Phosphorescent, και μετά πιάνεις θέση, κοντά στην έξοδο, για τους Fleet Foxes. Στις 20:15 τους εγκαταλείπεις και τρέχεις με μπύρες και πίτσες στο χέρι στη Llevant όπου έχει στηθεί το ποδοσφαιρικό πανηγύρι.
Παύση εργασιών και Τελικός Champions League “Barca, Barca, Barca!”, ενώ την ίδια ώρα καις – χωρίς τύψεις τους Einstürzende Neubauten, Mercury Rev, Gang Gang Dance, Kurt Vile, και Gonjasufi (καμένος από χέρι έτσι κι αλλιώς) μεταξύ άλλων.
Αφού το σηκώσει η Barca και πανηγυρίσεις, τρέχεις στην θεά PJ Harvey που με το σφύριγμα της λήξης θα βγει στη σκηνή, και ελπίζεις ότι θα φοράει μία κυανέρυθρη φανέλα ή κανά κασκόλ για το cult οπαδικό της υπόθεσης, ενώ θα παρουσιάζει το ίσως καλύτερο album της τεράστιας καριέρας της.
Μετά σφαγή: Swans vs Mogwai και στο μισάωρο Jon Spencer Blues Explosion.
Αν ζεις ακόμα, στη συνέχεια το πρόγραμμα έχει Odd Future – για το πιο άκρως πειραματικό hip hop που θα ακούσεις φέτος -, Animal Collective για τους αμετανόητους, όχι για εμάς, βαριόμαστε αφόρητα με την προοπτική, και συνέχεια από εκεί που έμεινες μετά τους JSBX με τους Pissed Jeans , που τους θυμάσαι και από εκείνη την εκπληκτική εμφάνιση στον Primavera του 2008.
Για τους Ισπανούς The Suicide Of Western Culture έχεις διαβάσει τα καλύτερα, όμως τρώνε μαύρο για τα καλά, αφού σχεδόν την ίδια ώρα θα προσκυνάς τους The Black Angels.
Στο τέλος, αποχαιρετάς το Primavera Sound 2011, είτε με λίγο από Holy Ghost!, είτε τιμώντας τον curator του festival DJ Coco, ή αν είσαι εντελώς τελειωμένος φεστιβαλιστής χωρίς ελπίδα, συμμαζεύεις και λίγο τον χώρο τα ξημερώματα αφότου τελειώσουν τα dubstep σετ τους οι Code 9 και οι Caspa.
Κυριακή
Αν πετάς πίσω για Αθήνα, καλό σου ταξίδι. Αν προνόησες να μείνεις, καλά έκανες, χαλάρωσε λίγο, φάε ένα παγωτάκι στην Argentenaria στο Born, ή πήγαινε σε κάποιο χωμένο ταβερνείο στην Barceloneta για paeja. Αν είσαι τόσο άρρωστος που θα πας και στα μεσημεριανά show στο Poblenou τι να σου πω… Έχεις πρόβλημα.
Το βραδάκι ανεβαίνεις χαλαρά στο πανέμορφο Poble Espanyol για να δεις Mercury Rev και BMX Bandits και μετά κατεβαίνεις στο Apollo για το παραδοσιακό closing party, όπου αν μπεις – δεν χωράνε και πολλοί- θα δεις ξανά τους Black Angels, και τους Simian Mobile Disco, αλλά και τους Blondes, τον κύριο ATP , Declan Allen, και τον DJ Supermarkt.
Άντεξες ως τώρα; Άξιος! Για επιβράβευση των φεστιβαλικών κόπων σου, φάε και ένα φαλάφελ για το καληνύχτα, αντίο και του χρόνου.
σχόλια