«Οι πρωταθλητές γίνονται από κάτι που έχουν βαθιά μέσα τους. Μια επιθυμία, ένα όνειρο, ένα όραμα», είχε πει πριν λίγα χρόνια ένας μεγάλος αθλητής. Με τα ίδια υλικά ο Αντώνης Μάστορας κατάφερε να ανέβει με μια επίδοση που αποτέλεσε και ατομικό ρεκόρ στην δεύτερη θέση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου, φέρνοντας στην χώρα μας το αργυρό μετάλλιο.
Ανήκει στις φωτεινές ελπίδες του ελληνικού αθλητισμού και είναι σίγουρο ότι στο άμεσο μέλλον θα πρωταγωνιστήσει κατακτώντας και άλλες σημαντικές διακρίσεις. Με τον Αντώνη συναντηθήκαμε ένα βροχερό μεσημέρι στο κλειστό προπονητήριο του ΟΑΚΑ, στο Μαρούσι. Φτάνοντας, και προς μεγάλη μου έκπληξη, οι εικόνες που αντίκρισα ήταν απελπιστικές.
Μπροστά μου είχα έναν αθλητή που κατέχει ευρωπαϊκό μετάλλιο και προπονείται σε ένα χώρο όπου δυσκολευτήκαμε αρκετά να βρούμε ένα σημείο να καθίσουμε και να μην βραχούμε. Τοίχοι ξεφτισμένοι, τρυπημένα στρώματα, παντού υγρασία και κουβάδες που συγκρατούσαν τις στάλες από το ταβάνι. Λίγο πιο πέρα, μεγάλα δοχεία που θα χρησιμοποιούνταν αν η βροχή δυνάμωνε, ενώ η θέρμανση αποτελεί μια άγνωστη λέξη.
Γύρω μου παιδιά με όνειρα και επιθυμίες να προσπαθούν να ξεχάσουν το χώρο και να συνεχίσουν την προπόνησή τους, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή. Σαν τραγική ειρωνεία, πίσω μας, οι αφίσες του «Αθήνα 2004″, να στέκονται κρεμασμένες στους τοίχους, θυμίζοντας άλλες εποχές. Ναι, εκεί σε αυτούς τους χώρους προπονούνται παιδιά και μελλοντικοί πρωταθλητές.
σχόλια