Μεγάλωσε κι αυτή η μουσική. Ρυθμική ποίηση πάνω σε beat. Ο θόρυβος του βινυλίου. Η λούπα των κρουστών. Κι όταν αφαιρείται η μελωδία απ' τον λόγο, τότε μένει μόνο η ερμηνεία. Ραψωδία που φαίνεται απλουστευμένη στο απαίδευτο αυτί. Μα θέλει μια μεγάλη ερμηνεύτρια ο μινιμαλισμός για να φανεί η μαγεία του. Άλλο τραγούδι κι άλλο ραπ - δεν συνεπάγεται το ένα τ' άλλο. Μα στο πάθος της ψυχής και το βάθος της φωνής τα δυο είδη παντρεύονται αρμονικά.
Ωμός, σκληρός και σκοτεινός στίχος από μια πένα που στάζει αυτοκριτική και ειλικρίνεια. Όπως ο λόγος του ράπερ, που δεν προσπαθεί να διακοσμήσει την αλήθεια. Μα χωρίς να πασχίζει για ομορφιά, μια άγρια ομορφιά ξεπροβάλλει από την κάθαρση.
Ρυθμός ερμηνευτή που κι αν πειραματίζεται με το είδος, το δαμάζει. Και το άτι του hip-hop τιμάται που δαμάστηκε από έναν καβαλάρη δίχως φόβο για την ιδιαιτερότητά του, την απλότητά του, τον γυμνό του ρυθμό. Γιατί ο καβαλάρης είναι ταξιδιώτης χωρίς σύνορα. Κι ο ρυθμός παγκόσμια γλώσσα.
Μα ενώ πείθει το γρέζι στις χορδές -της αυτοκριτικής και του θυμού-, το αυτί ξεχνιέται μες στην ερμηνεία, τόσο που η μελωδία εκπλήσσει όταν πρωτοεμφανίζεται. Μια σύντομη έκρηξη μελωδίας, σαν να μη θέλει να ξεσηκώσει για πολύ... Ένα φλερτ μελωδικό την επόμενη, σαν να μη θέλει να εκτοξεύσει ακόμα το άκουσμα δυναμικά. Μια υποταγή σε μία σκοτεινή μονοτονία, στον βωμό της σκέψης που βγαίνει σε ποίηση στο κάθε κουπλέ. Κάθε λεπτό και μια νέα μελωδική έκρηξη, που φαντάζει τόσο μεγάλη, γιατί είναι δομικά περιζήτητη.
Λίγοι ήχοι παίζουν κρυφτό με τα λόγια, σταματούν, εμφανίζονται, μεταλλάσσονται. Ένα soundtrack μιας ταινίας μικρού μήκους και το σενάριο επτά λεπτά, πολλά κουπλέ, ένα ρεφρέν... μία ζωή. Μα στο τέλος λες κι ενδίδουν όλα στη μελωδικότητα της φωνής, παίρνουν απόφαση να την ντύσουν, κι οι μικρές πινελιές γίνονται χρώμα, βάθος, ένταση, σκλάβοι στο τραγούδι. Μα το μεταμοντέρνο παζλ ξανασπάει εκεί που πάει να χτιστεί. Για λίγο. Μετά ξαναχτίζεται πιο μεγάλο, έντονο και πολύχρωμο από ποτέ. Μα πάντα εύθραυστο, πάντα έτοιμο ν' αλλάξει, ποτέ δεδομένο.
Όπως κι η ζωή. Όπως το να μεγαλώνεις. Πορεία δυναμική. Ευφορία. Απομόνωση. Θράσος. Φόβος. Θάρρος. Υπεκφυγή. Ελπίδα. Θλίψη. Αντίδραση. Πόνος.
Πάνω, κάτω... Μελωδία, ραπ... Κρουστά, έγχορδα.
Λέξεις, παύσεις... Θόρυβος, σιωπή.
Κλιμάκωση. Μουσική. Ζωή...
σχόλια