Τα προσεκτικά τοποθετημένα σκουπίδια σου σε αυτή την παραλία

Facebook Twitter

Μου κίνησαν αμέσως την περιέργεια αυτά τα σκουπίδια της φωτογραφίας χθες έτσι όπως ήταν τοποθετημένα σε μια παραλία της Β. Εύβοιας. Έμοιαζε λες και κάποιος τα είχε αφήσει εκεί με τέτοιο τρόπο σαν να ήθελε να μας δώσει πληροφορίες για τα άτομο του. Όπως τα τοποθετούν εκείνα τα «τσακάλια της ενημέρωσης» όταν ανοίγουν σακούλες σκουπιδιών των celebrities για να ανακαλύψουν το θέμα τους. Παρατήρησα λοιπόν: Ένα πλαστικό μπουκάλι βιολογικού γάλατος και ένα άλλο που περιείχε τσάι. Μια μάσκα θαλάσσης. Μικρά γυάλινα μπουκαλάκια που περιείχαν κάποιο ποτό. Και φυσικά ο άνθρωπος μας δεν είναι και κανένας βρωμιάρης! Χρησιμοποιεί και υγρό για τα πιάτα.

Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε από τα σκουπίδια του ότι ο άνθρωπος μας προσέχει τον εαυτό του, του αρέσει να παρατηρεί τον βυθό και που και που το ρίχνει έξω. Αυτό που μου χαλούσε την εικόνα που είχα σχηματίσει για αυτόν ήταν ένα άδειο πλαστικό δοχείο που περιείχε στόκο δίπλα σε όλα αυτά τα συνηθισμένα ευρήματα. Αυτό έλεγε τα πάντα για εκείνον περισσότερο από τα υπόλοιπα σκουπίδια.

Θέλω να επιστρέψει αυτός ο γλάρος στην τηλεόραση όπως παλιά. Τώρα, στο τέλος του καλοκαιριού. Να παίζει ο γλάρος όλο τον χειμώνα. Υποχρεωτικά σε όλα τα κανάλια. Συνέχεια πριν από κάθε διαφημιστικό διάλειμμα. Να αναρωτιούνται τι δουλειά έχει χριστουγεννιάτικα αυτός ο γλάρος πριν τις διαφημίσεις των Jumbo.

Τα παρατημένα σκουπίδια στην παραλία είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της γενικότερης αντίληψης που έχει αναπτυχθεί από μερίδα του κόσμου για τον δημόσιο χώρο. Ο δημόσιος χώρος είναι για πολλούς το τσιφλίκι του. Αγάδες που κάνουν το κομμάτι τους όπου και αν βρεθούν. Κολλάνε τσίχλες στα μάρμαρα, κάθονται σαν να είναι στον καναπέ του σπιτιού τους μέσα στα λεωφορεία με τα πόδια στην απέναντι θέση ή τρυπάνε της θέσεις για να περνάει η ώρα, πετάνε το τσιγάρο από το ανοιχτό παράθυρο, αφήνουν τα σκουπίδια χύμα και όχι στον διπλανό κάδο, γράφουν πάνω σε πέτρες και φυτά, ξερνάνε όπου βρουν τα περιττώματα της ύπαρξης τους.

Facebook Twitter

Συνήθως τους κολλάμε την ταμπέλα «Ελληνάρες» διότι θέλουμε να τους κατατάξουμε κάπου, να φωτογραφήσουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους και να μας κρατήσει η ταμπέλα που τους δίνουμε στην ασφάλεια της «φυλής» μας. Κι όμως δεν είναι μόνο οι «Ελληνάρες». Ανάμεσα τους μπορείς να δεις από τους κομψούς και καλοθρεμμένους κυρίους και κυρίες «επιπέδου» μέχρι αυτά τα παιδάκια που τρυπήθηκαν πάνω από το φρύδι, χτύπησαν ένα «μανίκι» αλλά φίλε η σαβούρα-σαβούρα. Είναι αυτοί που «θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο» (σε κάθε γενιά το ίδιο ακούμε) αλλά δεν μπορούν να κάνουν το παραμικρό για να αλλάξουν τον εαυτό τους. Ποιος το είπε δεν θυμάμαι τώρα: «Μαζέψτε πρώτα το δωμάτιο σας πριν αλλάξετε τον κόσμο». Στο ελεύθερο κάμπινγκ δηλαδή στο κάμπινγκ της ελευθεριότητας όλοι ξερνάνε ότι τους περισσεύει στην μεγάλη χαβούζα με το όνομα φύση.

Είμαι απαισιόδοξος. Δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι στο μέλλον. Ο ήλιος θα ανατέλλει και θα δύει και εμείς θα κολυμπάμε στα σκουπίδια. Δεν έχω κάποια λύση για αυτούς τους συμπολίτες μας. Έχω όμως μια ιδέα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Θέλω να επιστρέψει αυτός ο γλάρος στην τηλεόραση όπως παλιά. Τώρα, στο τέλος του καλοκαιριού. Να παίζει ο γλάρος όλο τον χειμώνα. Υποχρεωτικά σε όλα τα κανάλια. Συνέχεια πριν από κάθε διαφημιστικό διάλειμμα. Να αναρωτιούνται τι δουλειά έχει χριστουγεννιάτικα αυτός ο γλάρος πριν τις διαφημίσεις των Jumbo. Να τους τρελάνει (γιατί αυτοί βλέπουν σίγουρα τηλεόραση) στην διακοπή πριν την εκτέλεση του πέναλτι, στην διακοπή πριν την εκτέλεση του Σουλεϊμάν(Αμήν). Να παίζει αυτή η διαφήμιση σαν λούπα όλο το εικοσιτετράωρο: Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές. Να αφήσουν το επόμενο σκουπίδι τους με γυαλισμένο μάτι από την φωνή του γλάρου. Γιατί θα το αφήσουν σίγουρα.

Υ.Γ

Δοκιμάστε να ρίξετε ένα ψίχουλο μέσα στο αυτοκίνητο αυτών των τύπων που πετάνε σκουπίδια όπου βρουν και παρατηρήστε αντιδράσεις