Ο Jeremy ήρθε στο γραφείο με ένα energy drink, χωρίς την κυρία Στέλλα. Τα βιντεάκια του στο ΥouΤube έχουν εκατοντάδες χιλιάδες views και το κοινό του είναι κάθε ηλικίας και ιδιότητας: από τα ξαδέρφια μου που πάνε λύκειο, μέχρι την θεία μου την Ευτέρπη που λιώνει στο tablet ολημερίς και ολονυχτίς. Αφού προσπάθησα να κρατηθώ και να μην γελάω με τις ατάκες του -κάτι που δεν κατάφερα-, καταλήξαμε να γυρνάμε μαζί του όλη την Πλάκα για να βρούμε ήσυχο μέρος να καθίσουμε για να γίνει η συνέντευξη. Καταλήξαμε στην στροφή που περνάνε όλα τα τρενάκια της Αθήνας, Εκεί, ο κατά κόσμον Γιώργος Αργύρης μάς μίλησε για το μπαλέτο, την κλασική μουσική και τον δρόμο που χτίζει αργά αλλά σταθερά προς την κορυφή.
«Γιατί είναι τόσο χοντρές οι γάτες εδώ;» μου λέει και καταλαβαίνω ότι αρχίσαμε καλά.
Δεν σου αρέσουν οι γάτες;
Τις μισώ. Βασικά δεν τις μισώ, απλά δεν μου αρέσουν. Δεν ασχολούμαι μαζί τους.
Σου αρέσουν τα σκυλιά;
Ναι, έχω σκύλο. Τζακ Ράσελ.
Τελικά μιλάς όντως γρήγορα.
Μιλάω αργά; Μιλάω γρήγορα; Μιλάω αναλόγως με το τι έχω να κάνω. Αναλόγως με την διάθεσή μου και τις συνθήκες. Αν το αστείο χρειάζεται να μιλήσω γρήγορα, θα μιλήσω γρήγορα.
Πώς ξεκίνησες να φτιάχνεις βίντεο;
Πρώτα ξεκίνησα να κάνω ένα-δύο βιντεάκια ερασιτεχνικά με έναν φίλο μου. Σε μικρές ηλικίες πειραματιζόμαστε όλοι, κάνουμε μαλακίες και γυρνάμε βιντεάκια. Και εσύ θα έχεις γυρίσει βιντεάκι με τις φίλες σου φαντάζομαι.
Όχι.
Τι, ήμουν ο μόνος; Εμείς τα αγόρια πειραματιζόμαστε με αυτά πάντως.
Εμείς τα κορίτσια κανένα Όσκαρ παίρναμε μπροστά στον καθρέφτη.
Α, όσκαρ σοκολατένιο αυγό και τρώγατε, ε;
Πες μου για την κυρία Στέλλα.
Τι να πω για την κυρία Στέλλα. Σοβαρά τώρα με ρωτάς;
σχόλια