UP
O Ράφικ Τζιμπούρ. Επιτέλους έδειξε τις ηγετικές ικανότητες που περίμεναν όλοι στην ΑΕΚ. Δείχνει πιο ζωντανός και ορεξάτος μετά τη φυγή του Μπάγεβιτς και πήρε την ομάδα στις πλάτες του, στο προχτεσινό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι μόνο το γκολ που έδωσε τη νίκη, αλλά ο τρόπος και το πάθος με το οποίο αγωνίστηκε σε όλο το παιχνίδι. Ο Τζιμπούρ μ'αρέσει σαν τύπος γιατί θα κάνει την τρέλα του, θα τσαντιστεί, θα τσαμπουκαλευτεί, θα ρίξει και καμιά κουτουλιά αν τον τρελάνεις ενώ λίγο πιο πριν θα έχει βάλει ένα γκολ με πολύ θράσος την ώρα που τα γεμάτα ρίμελ μάτια του θα βγάζουν φλόγες. Είναι από αυτούς που τους έχει ανάγκη το άθλημα. Θα τραβήξει τον κόσμο στο γήπεδο και δε θα σε κάνει να βαρεθείς ποτέ.
DOWN
Η Φέγιενορντ. Μετά το 10-0 που εισέπραξε στο Phillips Stadion της PSV το Σάββατο, η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου. Και εδώ δυστυχώς δε χωράει το μότο.. όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις. Και πως να χωρέσει δηλαδή, αν πηγαίνεις να παίξεις σε ντέρμπι και φεύγεις με μια δεκάρα από το γήπεδο. Όσο μεγάλη και αν είναι η κρίση που περνάει μια ομάδα, τα 10 είναι πολλά. Και αυτή η Αϊντχόβεν δε σταμάτησε. Κανένας ποδοσφαιρικός σεβασμός. Ο προπονητής της Φέγιενορντ πάντως, δεν έχει απολυθεί αφού η αποζημίωση που θα πάρει είναι μεγάλη για τα ήδη βεβαρυμένα οικονομικά του συλλόγου ενώ ο ίδιος δεν έχει το σθένος και την τιμή να παραιτηθεί. Δε θέλω να φαντάζομαι το τι θα είχε γίνει σε κάτι ανάλογο στη χώρα μας. Και να σκεφτείτε πως η Φέγιενορντ έχει στην κατοχή της 23 εγχώριους και 4 ευρωπαϊκούς τίτλους.
Θ.Κ.
