(εικαστική επιμέλεια πόστ Πάνος Μιχαήλ)
------
«Η κυβέρνηση έχει ρίξει 3000 δακρυγόνα εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, έχει ρίξει ξύλο σε παιδιά, ηλικιωμένους και περαστικούς, και τώρα φωνάζουν ότι είναι θύματα βίας. Όταν λοιπόν φτάνουν ως εκεί, για να μπορέσουν να κατεδαφίσουν την κοινωνία, ας μην παριστάνουν τους έκπληκτους που τους αποδοκιμάζουν»
Στο Σύνταγμα τα δάκρυα δεν ήταν κροκοδείλια. Ο Αλέξης Τσίπρας εξηγεί στο ΠΑΣΟΚ γιατι δεν δικαιούται δια να ομιλεί.
Ο,τι είχε γεννηθεί στη χούντα, ανδρώθηκε στη δεκαετία του '80. Δήθεν προοδευτικοί ξημερώνονταν στον Πανταζή "για πλάκα". Στην πραγματικότητα εκεί ανήκαν.
Η Δήμητρα Γαλάνη για το σοσιαλισμό που άρχισε με γαρύφαλλα αλλά του άξιζαν γαρδένιες.
«Ούτε ένας Ελληνας κυβερνητικός παράγων δεν προσήλθε...Το περιστατικό αυτό υπογραμμίζει πόσο ανίδεη και ανεύθυνη έχει καταστεί η ελληνική κυβέρνηση»
Ο Στιβ Φορμπς τα ρίχνει με το δίκιο του σε μια κυβέρνηση με ηχηρή απουσία από συνέδριο που έγινε στην Αθήνα με θέμα την ανοικοδόμηση της Ελλάδας.
«Θρηνούσαμε το γιο μας και μιλούσαμε για πάρα πολύ προσωπικά θέματα. Η σκέψη ότι αυτοί οι τύποι μπορεί να μας άκουγαν είναι απλώς φρικτή»
Ο Γκρέιαμ Φούλερ, πατέρας, ενός από τους 52 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στις βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου στο Λονδίνο για το άρρωστο βασίλειο της Νews of the World που επιτυχώς κατέρρευσε, όπως στήθηκε.
Έχει τέτοια ψύχωση με το βάρος της που κάθεται με τις ώρες στον καθρέφτη και ασκεί κριτική στο σώμα της. Δεν υπάρχει ναρκωτικό που να μην το έχει πάρει. Από την ηρωίνη και την κοκαΐνη έως τα ecstasy έχει φτάσει!»
Ο συγγραφέας βιογραφιών Ian Halperin, ξεκατινιάζεται βγάζοντας στη φόρα τα άπλυτα της Lady Gaga .
«Έλειπα όλο αυτό το διάστημα, αλλά κι εδώ να ήμουν, δεν νομίζω ότι θα κατέβαινα. Εγώ τα έχω πληρώσει τα ένσημα μου στις πορείες και στις διαμαρτυρίες εδώ και χρόνια».
Στην Ελλαδα φασαρίες πείνα κι ερημιά, το ρολόι μου δείχνει εννιά. Ο Γιώργος Νταλάρας ερωτάται για τους αγανακτισμένους και δηλώνει ότι αγανάκτισε νωρίς
«Οταν οι gay θα μπορούν να παντρεύονται οπουδήποτε, τότε κaι εμείς θα περάσουμε βέρες»
Ο ωραίος Μπραντ Πιτ θέτει ακόμη και τη συζυγική ευτυχία στην υπηρεσία των καταπιεσμένων
"Με ποια αντίληψη η οικογενειακή εστία γίνεται σύμβολο εξουσίας για να εκφραστεί μαζική διαμαρτυρία; Μόνο με μία αντίληψη. Τη φασιστική αντίληψη. Επιχειρήσεις εκφοβισμού τέτοιου τύπου μάς γυρνούν στις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας”.
Ο Χρήστος Παπουτσής είναι που ξέρει να ορίζει το φασισμό στα τετραγωνικά του σπιτιού του και όχι στο εμβαδό μιας πλατείας.
Ήταν «η μεγάλη μέρα του πολέμου». Ο χαρακτηρισμός «πόλεμος» αδικεί κατάφωρα την πρόθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων, που εκείνη την ημέρα και τις προηγούμενες και τις επόμενες φαντάζομαι, θα θέλουν με ειρηνικό τρόπο να διαδηλώσουν την διαμαρτυρία τους. Και εμείς έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να τους διασφαλίσουμε αυτό το δικαίωμα”.
Ενώ με την επιθεώρηση δεν συνέβη αυτό, το καλό με το ΠΑΣΟΚ, είναι ότι συνεχώς νέα αστέρια ανατέλλουν για να λάμψουν δίπλα σε αυτά που λατρέψαμε. Αυτός είναι ο υφ. ΠΡΟ.ΠΟ Μιχάλης Όθωνας που ως “μεγάλη ημέρα του πολέμου” βλέπει την 29η Ιουνίου.
Kανένα κόμμα και καμιά κοινωνική ομάδα δεν αντιστάθηκε, τριάντα χρόνια τώρα, στον «κοινωνικό μετασχηματισμό» του Aνδρέα Παπανδρέου. Kαι στη μετασχηματισμένη ελλαδική κοινωνία «όλα επιτρέπονται», όλοι είμαστε ίσοι, όλοι τα δικαιούμαστε όλα. Aπό το 1981, μέτρα της φεουδαλικής δημοκρατίας, που για πρώτη (ναι) φορά εγκαθιδρύθηκε στη χώρα, είναι οι συμπεριφορές Tσοχατζόπουλου και Πάγκαλου.
Ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς για τον ελληνικό σοσιαλισμό που χτίστηκε με εύκολα λόγια και γκρεμίστηκε από συμπεριφορές.
«Βλέπουμε τράπεζες και οίκους αξιολόγησης να παίζουν τα παιχνίδια τους και κερδίζουν περισσότερα και περισσότερα χρήματα αλλά δεν παίρνουν μέρος με τον κατάλληλο τρόπο στην επίλυση της κρίσης...Χρειαζόμαστε μια αναδιάρθρωση των τραπεζών, χρειαζόμαστε διαφορετικές δομές για τους οίκους αξιολόγησης και προφανώς χρειαζόμαστε περισσότερους μηχανισμούς κυρώσεων».
Και ξαφνικά τα prozac της ευρωπαικής ευτυχίας, μας τελείωσαν. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας Κρίστιαν Βουλφ ανακαλύπτει το κακό και τη ρίζα του.
σχόλια