Tο αντιφεστιβάλ της Αθήνας μόλις ολοκληρώθηκε και το κανονικό της Θεσσαλονίκης ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 50 του χρόνια με μια πικρή σκιά, για την οποία δεν φέρει ευθύνη. Οι ελληνικές ταινίες στο σύνολό τους δεν ανεβαίνουν ούτε καν για εθιμοτυπική προβολή, καθώς οι σκηνοθέτες τους πιέζουν προς μια λύση στον νόμο που θα αποκαθιστά την τιμή και την πρακτική διαχείριση της ντόπιας κινηματογραφίας. Ενώ το επίσημο φεστιβάλ αρχικά προσπάθησε να υπερασπιστεί τον ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ του ελληνικού σινεμά και της προώθησής του στους ξένους επαγγελματίες που θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη, καλώντας τους Έλληνες δημιουργούς να κάνουν μια μικρή ανακωχή και να δείξουν τις ταινίες τους εκεί, τώρα κρατά μια διακριτικά ουδέτερη στάση και δείχνει να κατανοεί το μέγεθος του προβλήματος και τη σοβαρότητα της απόφασης για αποχή. Έτσι, εκτός από τις 9 ταινίες και μερικές μικρού μήκους που θα προβληθούν σε ειδικές προβολές, και, απ' όσο γνωρίζω, δεν θα διεκδικήσουν φέτος τα Κρατικά Βραβεία, θα δούμε και τις Μικρές Εξεγέρσεις του Κυριάκου Κατζουράκη και το Χορεύοντας στον πάγο του Σταύρου Ιωάννου στο Διεθνές Διαγωνιστικό.
Ωστόσο, η διαμάχη που συνεχίζει να απασχολεί τους εμπλεκόμενους δεν πρέπει να αποσπάσει το ενδιαφέρον από έναν φεστιβαλικό θεσμό που, παρά τον ελληνικό αντιπερισπασμό, έχει αποδείξει πως έχει χτίσει ένα διεθνές προφίλ με πολλές ενέργειες και μεθοδικές προσπάθειες, και έχει καταρτίσει ένα πλούσιο πρόγραμμα, ανάλογο εκείνου των προηγούμενων χρόνων. Σε μια εποχή όπου το μέσον του σινεμά και ο παραδοσιακός συσχετισμός του με τον χώρο προβολής αμφισβητείται και η αμφιβολία για το αν θα εξελιχθεί ή θα συρρικνωθεί κυριαρχεί, βασικός άξονας προβληματισμού είναι η ερώτηση «Why cinema now?». Και ο επίτιμος καλεσμένος Βέρνερ Χέρτσογκ απαντά προσωπικά, υποστηρίζοντας πως συνεχίζει να αποζητά το σινεμά της έκστασης και ότι ο ίδιος «είναι οι ταινίες του». Το αφιέρωμα στο έργο του είναι μεγάλο και πλήρες, και δεν είναι φυσικά το μόνο.
Θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ρετροσπεκτίβα και στον Γκόραν Πασκάλιεβιτς, ο οποίος, όπως και ο ατρόμητος Γερμανός ταξιδευτής, θα δώσει ένα masterclass. Ανάμεσα στις ανοιχτές συζητήσεις, ξεχωρίζουν αυτές του Τζιμ Γιαννόπουλου της Fox και του παραγωγού Σιντ Γκάνις της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αλλά και του σεναριογράφου, συνεργάτη του Τέρι Γκίλιαμ, Τόνι Γκριζόνι. Παρόντες θα είναι ο παραγωγός Τζέρεμι Τόμας, γνωστός για τα μεγαλεπήβολα ρίσκα και την αρωγή του στο όραμα του Μπερτολούτσι, ο πολυγραφότατος και πλατιάς γκάμας συνθέτης Αλεξάντρ Ντεπλά, Έλληνας από τη μητέρα του, μαθητής του Ιάννη Ξενάκη και δημιουργός σάουντρακ όπως εκείνα της Βασίλισσας, του Μπεντζαμιν Μπάτον, της Γέννησης, του Προφήτη, του Cheri και τα επερχόμενα των Fantastic Mr Fox και Το δέντρο της ζωής του Τέρενς Μάλικ. Εκτός από την ορχήστρα που θα εκτελέσει έργα του, θα τραγουδήσει και η Τζέιν Μπίρκιν.
Ο Λευτέρης Αδαμίδης και οι Ημέρες Ανεξαρτησίας ρίχνουν φως στο ξεχασμένο Pink Eiga, ένα πρωτοποριακό κίνημα από τη δεκαετία του '60 στην Ιαπωνία, αλλά και στον κινηματογράφο από τις Φιλιππίνες με καλεσμένο τον πρωτεργάτη Λαβ Ντιάζ, συνδυάζοντας στο πρόγραμμα πολυσυζητημένες μετακλήσεις από μεγάλα φεστιβάλ, όπως η Λούρδη, η Δίψα του Παρκ Τσαν Γουκ, ο βραβευμένος στη Βενετία, εκπληκτικός Λίβανος του Ισραηλινού Σαμιέλ Μποάζ και το Χάντεβιτς του ανυπόφορα ενδιαφέροντος Μπρινό Ντιμόν, με έθνικ ταινίες που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Βρίσκω φοβερά πρωτότυπο το αφιέρωμα με θέμα avant-garde για παιδιά, με παλιές ταινίες των γιγάντων Τσακ Τζόουνς, Χανς Ρίχτερ, Σταν Μπράκατζ, Τζόνας Μέκας και Τακέσι Ίτο.
Το φεστιβάλ ανοίγει την αυλαία του με το Soul Kitchen του Φατίχ Ακίν, ο οποίος θα είναι στη Θεσσαλονίκη με τον πρωταγωνιστή του Αδάμ Μπουσδούκο, και ολοκληρώνεται με τα Αγριόχορτα του Αλέν Ρενέ - παρούσα η ηθοποιός Αν Κονσινί. Το πρώτο Σαββατοκύριακο θα δούμε τον Σάκη Ρουβά στο Duress, την πρώτη του διεθνή προσπάθεια, όχι όμως και το σούπερ μόντελ Λίγια Κεμπέντε (κατά πάσα πιθανότητα ακύρωσε τη συμμετοχή της), πρωταγωνίστρια της ταινίας Το λουλούδι της ερήμου της Σέρι Χόρμαν, που είναι βασισμένη στο βιβλίο της Γουόρις Ντίρι.
σχόλια