Ξεγέλασε κι εσύ τον Τσίπρα. Μπορείς!

Ξεγέλασε κι εσύ τον Τσίπρα. Μπορείς! Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Ατελιέ / LΙFO
8

Πριν από μερικά χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας είχε προκαλέσει αίσθηση μιλώντας για «παραπλανημένους» ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, τους οποίους ήθελε να κερδίσει. Δεν ήταν περίεργη μόνο η ψηφοθηρία του, χάριν της οποίας αθώωνε εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που έβλεπαν πολύ καλά ποια ήταν η ιδεολογία και πολιτική του νεοναζιστικού κόμματος (που κατά σύμπτωση φυλακίστηκε επί Δεξιάς και αποφυλακίστηκε επί Αριστεράς). Εντύπωση είχε προκαλέσει και η χαλαρότητα με την οποία χρησιμοποιούσε τον όρο «παραπλάνηση». Λίγοι φαντάζονταν τότε ότι θα τον χρησιμοποιούσε με την ίδια συχνότητα αλλά με περισσότερη δημιουργική ασάφεια στη διάρκεια της διακυβέρνησής του.
Είναι λογικό ότι κάποιος άπειρος πολιτικός μπορεί να ξεγελαστεί κάνα δυο φορές στην αρχή, και μετά να πάρει τα μέτρα του. Όμως, απ' ό,τι φαίνεται, όλοι ξεγελούσαν τον Τσίπρα, χωρίς σταματημό, μέχρι και την τελευταία ημέρα της παραίτησής του.


Στην αρχή ήταν οι κακοί ξένοι, με τους οποίους υποτίθεται ότι διαπραγματευόταν σκληρά. Ίσως είχε καβαλήσει το καλάμι και πίστευε ότι δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο να μη δεχτούν τις προτάσεις του, αλλά κατόρθωσε να υπογράψει παράταση του Μνημονίου τον Φεβρουάριο, χωρίς να πάρει λεφτά! Στη συνέχεια ο ίδιος δικαιολογήθηκε, λέγοντας στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου: «Με ξεγέλασαν. Μου υποσχέθηκαν προφορικά ότι θα μας δώσουν χρήματα και δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους».

Το χειρότερο είναι πως ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Τσίπρας τη δικαιολογία «δεν φταίω εγώ, με ξεγέλασαν», βρίσκονται άλλοι για να του την προσφέρουν στο πιάτο.


Ήταν η αρχή μιας μακράς λίστας περιπτώσεων που ο Τσίπρας «ξεγελάστηκε από κάποιον» (απ' ό,τι φαίνεται, έτσι το λέμε τώρα). Είτε μέσω διαρροών ή και άμεσα, απ' τον ίδιο, μάθαμε ότι ξεγελάστηκε από τον Πούτιν, που είχε υποσχεθεί να μας δώσει λεφτά, αλλά τελευταία στιγμή έκανε πίσω, από τον Λαφαζάνη, που τον υποστήριζε δημοσίως, αλλά από πίσω τού έσκαβε τον λάκκο, απ' τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, που της έκανε τη χάρη να τη βάλει Πρόεδρο της Βουλής, αλλά αυτή ήταν αγύριστο κεφάλι.


Για ένα σωρό πράγματα που έκαναν «μπαμ» από μακριά ο κύριος Τσίπρας φέρεται να μην υποψιάστηκε τίποτα. Αν η προβληματική αντίληψη των πραγμάτων αφορούσε μόνο το κόμμα του, το οποίο γέμισε με μεταγραφές αριβιστών και ψεκασμένων, οι οποίοι –ω, τι έκπληξη!– τον πρόδωσαν και τον ξεγέλασαν, δεν θα μας έπεφτε λόγος.


Το γεγονός όμως ότι φέρεται να ξεγελάστηκε ακόμα και για το κλείσιμο των τραπεζών, για το οποίο κατηγορεί άλλους (κλασικά, τους ξένους), ενώ ήταν απόφαση που είχε τη δική του υπογραφή, ενέπλεξε τη χώρα σε τεράστια περιπέτεια, απ' την οποία δεν φαίνεται να βγαίνουμε σύντομα.


Το χειρότερο είναι πως ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Τσίπρας τη δικαιολογία «δεν φταίω εγώ, με ξεγέλασαν», βρίσκονται άλλοι για να του την προσφέρουν στο πιάτο. Πριν από λίγες ημέρες ο πρώην υπουργός Γιάννης Πανούσης, θέλοντας να πει έναν καλό λόγο για τον Αλέξη Τσίπρα, δήλωσε: «Ο Τσίπρας είναι ένα λαϊκό παιδί, αυθόρμητο, με την πλάκα του, με το ταλέντο του, που όμως γοητεύτηκε από τον Γιάνη Βαρουφάκη. Του έλεγε (σ.σ. ο Βαρουφάκης) για τον Γκάλμπρεϊθ και τις οικονομικές θεωρίες κι εκείνος γοητεύτηκε και κάπου έχασε τον έλεγχο».


Ως συνήθως, δεν φταίει αυτός. Γοητεύτηκε και ξεγελάστηκε και από τον Βαρουφάκη, λοιπόν, αν και σχεδόν όλοι του έλεγαν ότι έκανε λάθος – άσε που και να μην του το έλεγαν, ήταν ηλίου φαεινότερον... Το καλύτερο, όμως, ήρθε τώρα, στο τέλος. «Πώς οι δημοσκόποι εξαπάτησαν τον Τσίπρα» λέγεται το άρθρο του Νίκου Μωραΐτη στο altsantiri, που προκάλεσε αναταράξεις με τις πληροφορίες του αρθρογράφου για το παρασκήνιο της προκήρυξης εκλογών. Διαβάζουμε: «Όταν ο Τσίπρας υπέγραψε τη συμφωνία, οι διαπλεκόμενες εταιρείες δημοσκοπήσεων –και, φυσικά, οι εντολείς τους, οι εκδότες– τον διαβεβαίωναν ότι οι πολίτες είναι μαζί του, του έδιναν ποσοστά 37-42% και υπεδείκνυαν την επιθυμία του κόσμου να φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ τα "βαρίδια της δραχμής" προκειμένου να του δώσει αυτοδυναμία. Καθησυχασμένος από τα γκάλοπ των εκδοτών, ο Τσίπρας προκήρυξε εκλογές, σίγουρος ότι θα πάρει αυτοδυναμία. Οι δημοσκοπήσεις εξαπάτησαν τον Τσίπρα. Οι εκδότες κορόιδεψαν τον πρωθυπουργό της χώρας. Του έστησαν κάλπικα νούμερα για να φέρουν πίσω το εκλεκτό τους πολιτικό προσωπικό».


Το altsantiri στηρίζει ανοιχτά τον Τσίπρα, οπότε αυτά τα γράφει για να καταγγείλει τους κακούς δημοσκόπους που εξαπάτησαν αυτό το λαϊκό, αγαθό παιδί. Όμως, αν ισχύει το δημοσίευμα, τότε μιλάμε για έναν άβουλο και ανίκανο Τσίπρα που ξεγελιέται απ' τους πάντες και τα πάντα, που παίρνει αποφάσεις στο πόδι, που δεν μπορεί να κάνει καν μια δική του δημοσκόπηση.


Το πιο αστείο είναι πως το εν λόγω άρθρο συνοδευόταν από έξυπνη εικονογράφηση, με τον Τσίπρα να βγαίνει από το Μέγαρο Μαξίμου και δίπλα του φωτοσοπαρισμένη τη γριά Κακιά Μάγισσα της Χιονάτης να του προσφέρει ένα ζουμερό κατακόκκινο μήλο, από ένα καλάθι που γράφει ΔΙΑΠΛΟΚΗ.


Απ' ό,τι φαίνεται, εκεί φτάσαμε. Δεν αποκλείεται να δει δίπλα του ο Τσίπρας έναν δισδιάστατο χαρακτήρα από παιδικά κινούμενα σχέδια, και ακόμα και τότε, πάλι να ξεγελαστεί...

Διάφορα
8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ