Μεταξύ του 1810 και του 1940, σχεδόν 35 χιλιάδες άνθρωποι εκτέθηκαν σε παγκόσμιες εκθέσεις, σε ζωολογικούς κήπους, σε freak shows και τσίρκα στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ιαπωνία. Περίπου 1,5 δισεκατομμύρια επισκέπτες παρακολούθησαν αυτές τις εκδηλώσεις.
Χρησιμοποιώντας αδημοσίευτο αρχειακό υλικό, αυτό το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να εντοπίσει τις απαρχές και τη διάδοση του ρατσισμού σε αυτούς τους λεγόμενους «ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους». Τα παιδιά, οι γυναίκες και οι άνδρες αυτοί εμφανίστηκαν σαν εξωτικά ζώα και ταξινομήθηκαν σε μια ιεραρχία «φυλών». Χαρακτηρίστηκαν άγριοι και έγιναν οι «Άλλοι» ώστε να δικαιολογήσουν τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία. Είναι μια άγνωστη πτυχή της αποικιακής ιστορίας.
Ελάχιστοι από τους χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που κυριολεκτικά αρπάχτηκαν από τις τέσσερις γωνιές της Γης κατάφεραν να πουν τις ιστορίες τους. Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται οι βιογραφίες μερικών θυμάτων: του Tambo, ενός Αβορίγινα από την Αυστραλία, της Kalina από τη Γαλλική Γουιάνα, του πυγμαίου Ota Benga από το Κονγκό και του Marius Kaloïe, ενός Kanak από τη Νέα Καληδονία.
Οι ζωές τους απεικονίζονται στο ιστορικό πλαίσιο της ανόδου των μεγάλων αποικιακών δυνάμεων χάρη στο έργο των ιστορικών και τη βοήθεια των απογόνων τους. Η ανάλυση και ο σχολιασμός από έμπειρους εμπειρογνώμονες διερευνούν επίσης τις απαρχές του ρατσισμού στη μετάβαση από τον υποτιθέμενο επιστημονικό ρατσισμό στον καθημερινό ρατσισμό.
Πηγή: DW Documentary
