Γλυκερία Μπασδέκη: «Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν!»

Τι είναι η νιότη; Είναι ασυγκράτητη φωτιά; Είναι ορμή και τρέλα; Είναι καύλα και έκρηξη; Είναι πυροτέχνημα που σκάει και θείο δώρο; Είναι αθώα ή πλάνη, σκληρή και επικίνδυνη; Γιατί δεν την χορταίνεις ποτέ και δεν την εκτιμάς όταν την έχεις; Η Γλυκερία Μπασδέκη απαντάει σύντομα και δωρικά σαν σε εφηβικό λεύκωμα και επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστήριο της νιότης. Ποιήτρια, καθηγήτρια σε λύκειο και με μία πολύ ιδιαίτερη σχέση με τις λέξεις, υπερασπίζεται τη νέα γενιά που προσπαθεί να φτιάξει τις δικές της άμυνες μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω της και αποδεικνύει ότι δεν είναι τελικά καθόλου «χαμένη».

— Τι είναι η νιότη;

Μια πενταήμερη που –πέρασες, δεν πέρασες καλά– θα θυμάσαι.

— Και γιατί δεν την εκτιμάς ποτέ όταν την έχεις; Γιατί την αναζητάς όταν μαραίνεται και τρέχεις πίσω της όταν την έχεις χάσει;

Γιατί όλοι ρέπουμε στο μελόδραμα. Έτσι γίνονται τα δάκρυα λουλούδια και οι λαβύρινθοι χλόη.

— Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται γέροι και κάποιοι δεν γερνούν ποτέ, ισχύει;

Παιδαριογέροντες και αιώνιοι έφηβοι δεν ήταν ποτέ κολλητοί μου.

— Τι είναι αυτό που σε κρατάει νέο κόντρα στη φθορά του χρόνου και τι είναι αυτό που διατηρεί την δροσιά κάποιων ανθρώπων για πάντα;

Η σκανταλιά, η σκανταλιά και η σκανταλιά.

— Τι σε συγκινεί στη νιότη;

Η απαλή της σκληρότητα. Το φιλί με γλώσσα πριν την κλωτσιά στον γκρεμό.

— Έχεις πέσει ποτέ στον γκρεμό; Πώς ήταν;

Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν.

— Τι θυμάσαι από τη νιότη σου;

Οι ντισκομπάλες ήταν ντισκομπάλες. Τα παντελόνια σωλήνες ήταν παντελόνια σωλήνες. Η Καίτη Φίνου ήταν Καίτη Φίνου. Κι εγώ ερωτευόμουν βαθιά, αληθινά και απελπισμένα κάθε τρία λεπτά.

— Τι έχει αλλάξει από τότε;

Έχει ξεκαθαριστεί ποιος παίζει το λύκο και ποιος την Κοκκινοσκουφίτσα.

Facebook Twitter

— Δεν υπάρχουν και νέοι λύκοι;

Ο παλιός ο λύκος έχει την ουλή.

— Πόσο επικίνδυνη είναι η νιότη;

Όσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει κι ο πολιτισμός.

— Και ποια είναι η πλάνη της;

Περιμένει να μεγαλώσει για να κάνει κουμάντο. Δε γνωρίζει ότι το κάνει ήδη.

— Τι έκανες πιο νέα που δεν το κάνεις τώρα;

Έγραφα και ταχυδρομούσα ανώνυμες επιστολές πορνό περιεχομένου. Στους πλέον ανύποπτους παραλήπτες. Ήταν τα δικά μου οδοφράγματα.

— Μπορείς να είσαι για πάντα νέος;

Όχι, ευτυχώς. Το γαρ πολύ (του οτιδήποτε) γεννά παραφροσύνη.

— Είναι οι νέοι αθώοι;

Οι νέοι είναι σκληρότατοι. Η αθωότητα είναι χαρακτηριστικό του γήρατος. 

Ο έρωτας πάει όπου του καπνίσει και σου τρώει τα σωθικά.

— Τι σε έκανε να χάσεις την αθωότητά σου;

Πλέω μέσα στην αθωότητά μου. Είμαι μια ολοστρόγγυλη μεσήλιξ χωρίς γωνίες -ο καθείς μπορεί άφοβα να παίξει μαζί μου.

— Πιστεύεις ότι με τα χρόνια ωριμάζουμε, ή απλώς διαρκούμε;

Διαρκούμε εξαίσια μέσα στα συντηρητικά μας. Οι κονσέρβες έσωσαν ζωές, κάποτε.

— Αυτό που ονομάζουν «χάσμα των γενεών» το βλέπεις;

Είμαι πρεσβύωψ, δεν το βλέπω. Το ακούω όμως. Ενίοτε εκκωφαντικά.

— Τι πιστεύεις ότι θέλουν οι νέοι σήμερα;

Την ησυχία τους και μίαν καλύβην. Ό,τι ήθελε κι ο Δάφνις με τη Χλόη, κάτι χρόνια πριν.

— Αν ήσουν πάλι νέα τι θα έκανες; Τι θα απέφευγες;

Πάλι θα ξεροστάλιαζα, πάλι θα ανέβαζα δέκατα για πολλά υπέροχα τίποτα.

— Τι θες να ξεχάσεις από τη δική σου εφηβεία;

Την Clearasil.

— Τι σε έμαθε η νιότη;

To ποιος πυροβόλησε τον Τζέι Αρ.

— Και τι δεν σε έμαθε;

Πολλαπλασιασμό. Με καταδίκασε στη διαίρεση.

— Όταν ήσουν πολύ νέα, τι στην έσπαγε από τον κόσμο των μεγάλων;

Το ότι (σχεδόν) πάντα είχαν δίκιο. Ήταν ιδιαίτερα εκνευριστικό.

— Έγινες στη ζωή σου αυτό που θα ήθελες να γίνεις τότε;

Ήθελα να γίνω μαύρη τραγουδίστρια της σόουλ. Όχι, δεν έγινα.

— Αν έδινες στον εαυτό σου τώρα μια συμβουλή ποια θα ήταν;

Την ίδια που μου έδινε η γιαγιά μου: «όπου δεις φαί κάτσε, όπου δεις ξύλο φύγε».

— Γιατί κάποιοι λένε αυτή τη γενιά χαμένη; Είναι πραγματικά;

Aυτός που το λέει, αυτός είναι. Μια χαρά παιδιά είναι, λάμπουν μέσα σ' αυτό το γούπατο.

— Λάμπουν, αλλά δεν το βλέπουν και πολύ αισιόδοξα το μέλλον...

Το αντίθετο θα ήταν το ανησυχητικό.

— Είσαι καθηγήτρια σε σχολείο, πώς είναι τώρα τα νέα παιδιά;

Διδάσκω σε Εσπερινό Λύκειο. Τα παιδιά είναι πάνω κάτω στην ηλικία μου και είναι υπέροχα. Συχνά αναπολούμε μαζί το πολυτονικό.

— Τι θέλουν οι νέοι;

Ένα όνομα.

— Κι εσύ, τι θέλεις Γλυκερία;

Ένα όνομα.

— Πιστεύεις ότι παίζουν πολύ αρνητικό ρόλο η τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα νέα μέσα στη διαμόρφωση των νέων;

Όχι, όπως ούτε, άλλωστε, το γραμμόφωνο, το ηλεκτρικό σίδερο και η ανακάλυψη του τροχού.

— Βλέπεις τους νέους πιο συντηρητικούς από παλιά; Πού μπορεί αν οφείλεται αυτός ο συντηρητισμός; Ισχύει ότι γίνονται όλο και πιο ηθικολόγοι;

Οφθαλμαπάτη και τρυκ είναι ο συντηρητισμός τους. Κάπως έπρεπε να αντιδράσουν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό μεταμοντερνισμού και νεωτερικότητας.

— Ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο φίλο σου;

Σφάξε τη μια την ομορφιά να πιεί το αίμα η άλλη. Του θείου Νίκου Καρούζου, είναι. Σοφός θείος.

— Ο γιατρός Ινεότης του Χειμωνά τι θα μας έλεγε σήμερα;

I beg your pardon, I never promised you a rose garden –αυτό θα μας έλεγε. Χωρίς να βγάλει τα μεγάλα μαύρα γυαλιά του.

— Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο γραμμένο για τη νιότη;

O φύλακας στη σίκαλη. Εγώ είμαι το Φοιβάκι.

— Πώς βλέπεις σήμερα τα πρώτα ποιήματα που έγραψες στα είκοσί σου;

Στίχοι όπως «έχω γραμμένους σημειολογία και ντελέζ» εξακολουθούν να με συγκινούν .

— Ο έρωτας πάει μαζί με τη νιότη;

Ο έρωτας πάει όπου του καπνίσει και σου τρώει τα σωθικά.

_______

¶ Αγοράστε τώρα οnline το νέο βιβλίο της Γλυκερίας Μπασδέκη «Κλάματα» από ΕΔΩ > https://www.lifoshop.gr/product/klamata/