Στις 25 Ιουλίου 1983 ο Λουκιανός Κηλαηδόνης έκανε στην πλαζ ΕΟΤ Βουλιαγμένης το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη» που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως το πιο θρυλικό πάρτι στην παραλιακή. Στην ουσία, το πάρτι του Λουκιανού ήταν μια τεράστια υπαίθρια συναυλία (όπου τραγούδησαν μέχρι και ο Νταλάρας και ο Διονύσης Σαββόπουλος) που κράτησε μέχρι τις 2 το πρωί, όμως σίγουρα δεν ήταν το πιο θρυλικό ξενύχτι στην αθηναϊκή Ριβιέρα, αφού το παραλιακό μέτωπο της Αθήνας είχε γνωρίσει και πριν μεγάλα ξενύχτια και θα συνέχιζε να ξενυχτά μέχρι πρωίας για πολλές δεκαετίες – ακόμα και σήμερα.
Μπορεί να φταίνε τα «αμερικανάκια» από τη στρατιωτική βάση στη Γλυφάδα, αλλά ήδη από τα '70s το clubbing είχε εμφανιστεί στην παραλιακή, αφού οι Αμερικανοί στρατιώτες έβγαιναν για ποτάκι, ξενυχτούσαν και αλώνιζαν από τη Γλυφάδα μέχρι τη Βάρκιζα και τον Άλιμο. Από τη θρυλική BP του Νίκου Μαστοράκη στο Καλαμάκι (αρχικά χαρτοπαικτική λέσχη και μετά κλαμπ που βρισκόταν απέναντι από το ομώνυμο βενζινάδικο) μέχρι τις πρώτες ντισκοτέκ (η BP έγινε η ντίσκο Volcano) και τα υπαίθρια κλαμπ σε Βάρκιζα και Βούλα (όπως το La Playa, το Bo, το On The Rocks κ.ά.), η παραλιακή μέχρι τα early '90s είχε αποκτήσει το δικό της στυλ στο clubbing που τη διαφοροποιούσε από την υπόλοιπη Αθήνα: μια περιρρέουσα αμερικανιά στα μουσικά ακούσματα, με τα ξενόφερτα να πρωτοστατούν (τα ελληνικά παίζανε στα μπουζούκια και στα ελληνάδικα του Πειραιά), και άλλη μια στο εξωτικό ντεκόρ, με τους φοίνικες και οποιοδήποτε φυτό θυμίζει ζούγκλα να πασχίζουν, μαζί με πισίνες και σιντριβάνια, να μετατρέψουν χώρους όπως το Cataralla και το Ακρωτήρι σε Μαϊάμι. Σε κάποιον βαθμό το κατάφεραν: τα κλαμπ της παραλιακής θύμιζαν χολιγουντιανές υπερπαραγωγές και κάθε χρόνο ανακαινίζονταν στο φουλ, ακολουθώντας τις νέες τάσεις. Μίνιμαλ ήθελες; Γέμιζαν έπιπλα Interni. Οριεντάλ; Θύμιζαν το Χίλιες και μία νύχτες.
Όποιο μαγαζί γνωρίζει επιτυχία τον χειμώνα στην Αθήνα ή στην Κηφισιά, το καλοκαίρι πάντα κατεβαίνει στην παραλία: το να μεταφέρει κανείς κλαμπ το καλοκαίρι στην Αθήνα είναι σαν να παίρνει Όσκαρ καλύτερου αθηναϊκού κλαμπ τον χειμώνα.
Εδώ στήθηκαν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά μαγαζιά της Αθήνας και αυτός που έβαλε ψηλά τον πήχη για όλους ήταν ο Βασίλης Τσιλιχρήστος, όταν άνοιξε το Amfitheatro. Εκεί αρχίζει η house να παίρνει κεφάλι, η αυστηρή «πόρτα» καθιερώνεται και τα μπακούρια, όσοι δεν είναι glamorous ή δεν οδηγούν αμάξι που να θαμπώνει μέχρι και τον παρκαδόρο περιμένουν καρτερικά στην είσοδο. H house σκηνή έχει πάρει τα πάνω της γενικά και τη δεκαετία του '90 τα dance clubs του κέντρου της Αθήνας (όπως το +Soda και τα Kingsize και Venue του Τσιλιχρήστου) μετακομίζουν κάθε καλοκαίρι στην παραλιακή.
Μαζί τους μετακομίζουν και οι ομάδες που διοργανώνουν τα dance parties και οι διάσημοι DJs χαρίζουν στους Αθηναίους βραδιές που θυμίζουν Ίμπιζα. Από τον David Morales και τον Little Louis Vega μέχρι τους Deep Dish και τον Jeff Mills, για μια δεκαετία, μέχρι και τα late '00s, σχεδόν σύσσωμο το star system των διάσημων DJs κάνει τουλάχιστον ένα πέρασμα από κάποιο κλαμπ της παραλιακής. Τα dance parties εξαπλώνονται παντού: πρώην μπουζούκια (το On The Rocks, τα Δειλινά, η Νεράιδα) ξαφνικά γίνονται κλαμπ και φιλοξενούν τα πάρτι ομάδων όπως οι Magna. Στην παραλιακή κατεβαίνουν ακόμα και οι trance-άδες, με τα πάρτι των Trancemedia να κάνουν απόβαση στον Άλιμο και να «βαράνε πριόνια» στη νησίδα δίπλα στη δημοτική πλαζ.
Κάποια στιγμή η dance σκηνή αρχίζει να πεθαίνει, αλλά το clubbing στην παραλιακή δεν πεθαίνει.
Τα κλαμπ γίνονται λαϊκο-mainstream και πλέον παντού ακούγονται και ελληνικά. Κάποια αρχίζουν να φιλοξενούν και γνωστούς τραγουδιστές (ειδικά αυτούς από talent shows της tv), άλλα πάλι γίνονται δύο σε ένα: και μπουζούκια και κλαμπ ή και κλαμπ και εστιατόριο κ.λπ. Η house οπισθοχωρεί, αλλά το χιπ χοπ γίνεται μόδα και κάθε mainstream καλοκαιρινό κλαμπ της παραλιακής από τις αρχές του 2000 και μετά έχει τουλάχιστον μία χιπ χοπ βραδιά την εβδομάδα, με τα πάρτι του Νίκου Βουρλιώτη στο Ακρωτήρινα αποτελούν κοσμικό γεγονός.
Παράλληλα, όποιο μαγαζί γνωρίζει επιτυχία τον χειμώνα στην Αθήνα ή στην Κηφισιά, το καλοκαίρι πάντα κατεβαίνει στην παραλία: από το Envy μέχρι το Privilege και ακόμα και σήμερα το Lohan (της Lindsay Lohan) που μετακομίζει στον Άλιμο, το να μεταφέρει κανείς κλαμπ το καλοκαίρι στην Αθήνα είναι σαν να παίρνει Όσκαρ καλύτερου αθηναϊκού κλαμπ τον χειμώνα.
Πλέον, μπορεί κάποιοι χώροι να σφραγίστηκαν, άλλοι ακόμα και να γκρεμίστηκαν, το σίγουρο είναι όμως πως η παραλιακή εξακολουθεί να διαθέτει μια σειρά από πραγματικά όμορφα καλοκαιρινά κλαμπ (από το Island μέχρι το Akanthus κ.ά.) που πραγματικά δεν συναντάς εύκολα αλλού, καθώς διαθέτουν την αβάντα της εκπληκτικής θέας στη θάλασσα και σίγουρα αποτελούν τη χαρά του τουρίστα, και μάλιστα του VIP.
Λίγο πριν ξεκινήσει το φετινό καλοκαίρι, στις 25 Μαΐου 8.000 άτομα συνέρρευσαν σε ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά events των τελευταίων ετών, το ADD Festival, μια συνδιοργάνωση του six d.o.g.s και της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση που έγινε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, όπου η Αθήνα χόρεψε με μανία από το απόγευμα του Σαββάτου μέχρι (αργά) το πρωί της Κυριακής. Το πάρτι θα συνεχιστεί στις 27 Ιουλίου με το πρώτο Unite with Tomorrowland που θα γίνει στην Αθήνα, στο Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας στο Ελληνικό. Τo φαντασμαγορικό Amicorum Spectaculum φτάνει και στην Ελλάδα φέτος, ενώνοντας τους «Ανθρώπους του Αύριο» (Ρeople of Τomorrow), τους φαν του δημοφιλούς φεστιβάλ από αυτές τις χώρες, με το Tomorrowland που διοργανώνεται στο Βέλγιο. Στο πλαίσιο της αθηναϊκής εκδοχής του θα εμφανιστούν ο Armin Van Buuren, ένας από τους μεγαλύτερους DJs και παραγωγούς ηλεκτρονικής μουσικής, και οι W&W, ένα τα πιο επιτυχημένα και αγαπημένα ονόματα της ηλεκτρονικής μουσικής σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια