Για πολλά χρόνια οι διάσημοι πέθαιναν πριν την ώρα τους. «Πέθανε η Ζωζώ Σαπουντζάκη / ο Μπουλάς / ο Τσάκωνας» έγραφε κάποιος, στα ψέματα, και σε λίγη ώρα η είδηση έκανε το γύρο του διαδικτύου και ο «νεκρός» αναγκαζόταν να κάνει διάψευση.
Θυμάμαι τότε που έμαθα ότι πέθανε η Πάολα Ρεβενιώτη, και το έμαθα μάλιστα απ' την ίδια!
Δεν έχει τρομερή πλάκα το να διαδίδεις ότι πέθανε κάποιος. Μερικές φορές το κάνουν κάποια σάιτ για να μαζέψουν χιτς, και μετά να το διαψεύσουν και να μαζέψουν κι άλλα χιτς. Άλλες φορές οι εχθροί κάποιου διαδίδουν με έξτρα κακία ότι κάποιος είναι νεκρός, για να τον ταράξουν.
Τώρα όμως, μέσα σε μια εβδομάδα, συνέβη πολλές φορές κάτι διαφορετικό. Μετά το θάνατο του Bowie και το μεγάλο ενδιαφέρον που αυτός προκάλεσε, άρχισαν να πεθαίνουν ακόμα και οι νεκροί.
Πρώτα ήταν ο Ναγκίσα Όσιμα. Το είδα παντού στο Facebook, από μπερδεμένους χρήστες που ανέφεραν δημοσίευση του Βήματος, και έγινα αμέσως κι εγώ μπερδεμένος χρήστης.
«Πάει και ο Ναγκίσα Όσιμα», «Η κατάρα του ποδοσφαιριστή Ράμσεϊ ξαναχτύπησε», «Φτωχότερος ο κόσμος μας» και διάφορα τέτοια γράφτηκαν παντού, μέχρι που κάποιος θυμήθηκε ότι ο Όσιμα είχε ήδη πεθάνει το 2013.
Ήταν όμως αργά. Είχε γίνει είδηση και κανείς δεν μπορούσε να την σταματήσει. Ο Όσιμα θα ξαναπέθαινε είτε το ήθελε είτε όχι.
(Κάτω-κάτω λέει «Περισσότερα εδώ» και δίνει λινκ του LIFO.gr, το οποίο όντως ανακοινώνει το θάνατο, έχει όμως ημερομηνία 15/1/2013. Με την ευκαιρία, στο λινκ υπάρχει κι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτοβιογραφικό του κείμενο.)
O επόμενος πεθαμένος που ξαναπέθανε ήταν ο μουσικός Ravi Shankar. Όταν προχτές είδα φίλο που ανέβασε την είδηση του θανάτου του απ' το BBC, βίωσα ένα μεγάλο deja vu.
Κανονικά δεν ήξερα καν την ύπαρξη αυτού του μουσικού, έλα όμως που πριν από 4 χρόνια όταν πρωτοπέθανε είχε πέσει σε μένα ο κλήρος να γράψω τη νεκρολογία του στις Ειδήσεις του LIFO.gr. Ενημέρωσα τον φίλο πως το λινκ του BBC που είχε κοινοποιήσει ήταν απ' το 2012 κι αυτός το διέγραψε...
Σήμερα όμως ξαναπέθανε ένας απ' τους μεγάλους μου ήρωες: Ο Μάλκολμ Μακλάρεν. Γνωστός μου κοινοποίησε πριν από μία ώρα την είδηση που κάνει το γύρο του Facebook.
Όποιος άνοιγε το λινκ του Guardian θα έβλεπε πως έχουν περάσει ήδη έξι χρόνια από τότε που γράφτηκε η είδηση. Και πως μάλιστα δεν είναι καν κάποια επέτειος (έτσι εικάζω πως έγιναν τα προηγούμενα δύο μπερδέματα). Ο Μακλάρεν πέθανε στις 8 Απριλίου του 2010.
Τι να συμβαίνει άραγε; Πώς γίνεται όλη αυτή η -από στόμα σε στόμα- ανακύκλωση διάσημων θανάτων; Ίσως υπάρχουν τα λινκς σε σχετικές ειδήσεις του BBC και σε άλλα μέσα - ας πούμε σε μια είδηση για τους Sex Pistols μπορεί στο τέλος να υπάρχουν αρχειακές, σχετικές ειδήσεις, ανάμεσα στις οποίες και ο θάνατος του Μακλάρεν. Ή μπορεί κάποιοι να ανακυκλώνουν τους θανάτους εν γνώση τους, για να πάρουν λάικ και κλικ.
Το αποτέλεσμα πάντως, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ούτε βλάσφημο, ούτε ιερόσυλο. Στο μέλλον όλοι θα έχουμε την ευκαιρία να πενθήσουμε κάποιον διάσημο 15 φορές, που θα λεγε κι ο Warhol. Και αν εξαιρέσουμε το πλήγμα στην δημοσιογραφική αξιοπιστία, δεν είναι κακό το να τιμούμε και να ξανατιμούμε κάποιους ανθρώπους, έστω και με άκυρη αφορμή.
Ας πούμε, χάρη στην λάθος είδηση ξανάρχισα να βλέπω πριν λίγο βίντεοκλίπ του Μάλκολμ Μακλάρεν, και απλά δεν θέλω να σταματήσω.
