1Για τους χωρισμένους, που η λογική τους ξέρει ότι μια επανασύνδεση είναι ανούσια κι εκτός αυτού δεν υπάρχει και καμία ένδειξη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τι έχεις να προτείνεις, ώστε να κατευνάσουν τον εγωισμό τους, που θεωρούν πως είναι το μόνο που τους κρατά αγκιστρωμένους στο παρελθόν; Ευχαριστώ! rt
Προτείνω να ξεκολλήσεις. Game over.
2Τελευταία παίζω αρκετά συχνά τάβλι (φοιτήτρια γαρ) και μου έχει δημιουργηθεί μια απορία που δεν με αφήνει ήσυχη. [...] Γιατί τις τεσσάρες τις λέμε και ντόρντια; Ε; Τένια
«Dort» πάει να πει «τέσσερα» στα τούρκικα. Πάντα εξάρες στη ζωή, Τένια.
3Ρε συ, Ρίκα, ποιος είναι αυτός ο τύπος που ανταγωνίζεται το βιτριολικό σου χιούμορ, που κάνει τους κοιλιακούς μου να πονάνε κάθε Σάββατο απ' τα γέλια, που θέλω να τον πιάσω και να του σβουρίξω δυο φιλιά απ' τη χαρά μου που θάβει όλους αυτούς που τους αξίζει το θάψιμο; Μιλάω για τον Ασυγχώρητο του Ταχυδρόμου («ΤΑ ΝΕΑ», Σαββατοκύριακο). Ένα κύμα ερωτημάτων κατακλύζουν τον ταλαίπωρο εγκέφαλό μου: γιατί δεν υπογράφει με το όνομά του; (Άλλοι θα σκότωναν να γίνουν φίρμες κι αυτός κρύβεται;) Μήπως είναι κάποιος ήδη γνωστός; Μήπως, μήπως... Επειδή υποψιάζομαι, όμως, ότι δεν θα μου απαντήσεις επί της ουσίας (ονόματα, διευθύνσεις κ.λπ.) με τη δικαιολογία του σεβασμού των προσωπικών του δεδομένων (κατανοητό, εδώ που τα λέμε), κάνε μου τουλάχιστον μια περιγραφή του. Όχι εξωτερικής φύσεως φυσικά, αλλά πνευματικής... Μαρία Β.
Iδέα δεν έχω ποιος είναι ο Ασυγχώρητος και ευτυχώς, γιατί πραγματικά είμαι πολύ τρελή κι αν ήξερα θα σου έγραφα όνομα και διεύθυνση και νούμερο παπουτσιού στην ψύχρα! Έχω μια υποψία, αλλά δεν μπορώ να τη διασταυρώσω με τίποτα: οπότε, μη γράψω καμιά κουλαμάρα και ξεχυθούν δέκα χιλιάδες κραγμένες κοσμικές λάμιες και πνίξουν λάθος πρόσωπο με τα εξτένσιον τους. Ανακουφιστική η ανωνυμία πάντως, έτσι; Παραδίδεις στη δημόσια χλεύη όποιον γουστάρεις, παίρνεις και μισθό και δεν έχεις κανένα λογαριασμό να δώσεις, αφού κανείς δεν ξέρει ποιος είσαι κάτω από την κουκούλα, συγγνώμη, το ψευδώνυμο εννοούσα. Τι ωραία ιδέα. Να δεις, βρε, τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... Τα κατοχικά μπλόκα, ίσως; Όπως τα δείχνανε στις ταινίες με τον Δήμο Σταρένιο. Όχι; Καλά, μάλλον θα μου φάνηκε. Μεγαλοκοπέλα είμαι, μπορεί να τα έχω λίγο χαμένα, άσε που το συχνό botox βλάπτει τις εγκεφαλικές μου λειτουργίες (όπως θα έγραφε και ο Α.).
4Είμαι 19χρονη σπουδάστρια και εδώ και τρία χρόνια έχω σεξουαλικές σχέσεις με τον 21χρονο αδελφό μου. Δεν ήταν η πρώτη σχέση μου, αλλά μ' αυτόν έφτασα για πρώτη φορά σε οργασμό, νιώθω πολύ ερωτευμένη και από τότε που αρχίσαμε δεν θέλω να πάω με άλλoν [...] Πιστεύουμε ή βαυκαλιζόμαστε ότι δεν κάνουμε αιμομιξία, αφού παίρνουμε μέτρα προφύλαξης κι άρα αποφεύγουμε τη συνουσία, και ότι δεν είναι αιμομιξία ο στοματικός ή ο πρωκτικός έρωτας. Ή μήπως είναι; Υπάρχει δραστική λύση ή να το αφήσουμε να ξεθυμάνει; Αν ξεθυμάνει... Λ. Βοργία
Αγαπητή Λ. Βοργία, έτσι όπως μου γράφεις, καταλαβαίνω ότι δεν έχεις αντιληφθεί ότι η συνουσία με μέτρα προφύλαξης πάλι συνουσία λέγεται και όχι γραβιέρα, ας πούμε, ή κάτι άλλο. Δείχνεις να έχεις κάποια κενά, όχι τόσο στη χρήση του ερωτικού, αλλά του γλωσσικού οργάνου. Από την άλλη, χρησιμοποιείς με άνεση σύνθετες έννοιες και λέξεις όπως «βαυκαλίζομαι» και «ψευδεπίγραφος», εξού και θα μου επιτρέψεις να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις ως προς τη γνησιότητα της επιστολής σου. Συγχώρεσέ μου τη δυσπιστία, αλλά έλα στη θέση μου: ποιος θα έγραφε ποτέ γράμμα σε περιοδικό για να ανακοινώσει ότι του αρέσει να χαμουρεύεται με συγγενείς του; Όσο ζω, μαθαίνω...
Στο θέμα σου, τώρα. Η συναινετική ενδογαμία είναι σεξουαλικό σπορ με βαρύ ιστορικό και κοινωνικό στίγμα, για πολύ πολύ δυνατούς παίκτες . Ενδεικτικά αναφέρω ονόματα: Καλιγούλας- Ντρουσίλα, Κλεοπάτρα-Πτολεμαίος, Αντζελίνα και Μαρκ Τζολί, ή Λουκρητία-Ροδερίγος-Καίσαρας (μπαμπάς, αδελφός, αδελφή σε τρίγωνο Πανοράματος) Βοργία, της οποίας δανείζεσαι και το nickname.
Μια καλή ιδέα θα ήταν να γνωρίζεις, αν όντως κάνεις σεξ, αν συνουσιάζεσαι ή αν έχεις αιμομικτική σχέση, και, γενικά, να ξέρεις τι σου γίνεται, πριν δυσκολέψεις το άθλημα τόσο πολύ. Τα φιλιά μου στον αδελφό σου (όχι με γλώσσα, παρακαλώ, αν δεν σας είναι κόπος).
Τι συμβουλεύεις τους συνάδελφους σου συντάκτες οι οποίοι δεν έχουν άλλες επαγγελματικές επιλογές, με συνέπεια να παραμένουν σε έντυπα που τα θεωρούν απαράδεκτα (γραμμή εντύπου, γραφή άλλων συντακτών κ.λπ.).
jo wtf
Δεν συμβουλεύω. Σιχαίνομαι να δίνω συμβουλές και να μου δίνουν. Μισώ τις συμβουλές, είναι το χειρότερό μου, βρήκες το κουμπί μου, μου σπάνε τα καρούμπαλα οι συμβουλές. Αυτή δεν είναι στήλη με συμβουλές, εντάξει; Επειδή τις μισώ τις συμβουλές, δεν ξέρω αν το κατάλαβες. Και επίσης, τις σιχαίνομαι.
Κατά τ' άλλα (τώρα που έπιασε το λεξοτανίλ), σκέφτομαι ότι το 95% των ανθρώπων που εργάζονται σε οποιαδήποτε δουλειά (όχι μόνο συντακτική) ζορίζεται. Πιστεύουν ότι τους αξίζει κάτι καλύτερο. Άλλοι συμβιβάζονται και κάνουν τον σταυρό τους που έχουν δουλειά, ακόμα κι αν χρειάζεται να σκουπίζουν τον πισινό του Βελζεβούλ για το μεροκάματο. Άλλοι κάνουν υπομονή μέχρι να βρεθεί κάτι πιο αξιόλογο κι άλλοι, πάλι, όταν νιώθουν ότι θίγεται η αξιοπρέπειά τους ή παραβιάζουν προσωπικά όρια, ρίχνουν δέκα μούντζες και παραιτούνται, γιατί και η μαλακία έχει τα όριά της.
σχόλια