Αρχείο

1Μήπως έχεις το mail του Θεόδωρου Πάγκαλου, γιατί θέλω να τον ρωτήσω τι δίαιτα κανει. Danke schon !U RULE! Maria

Η διεύθυνση για την οποία ρώτησες είναι ο[email protected]. H ταχυδρομική διεύθυνση είναι Ζαλοκώστα 10, 106 71, Αθήνα, και το τηλέφωνο 213 1502100. Εχουν και φαξ: 210 3227544.

(ΥΓ.: Για να μην ενοχλείς σε ακατάλληλες ώρες, μπορεί να έχουν δουλειά, καμιά επιμήκυνση και τέτοια, σου γράφω ότι η δίαιτα λέγεται «μαζί-τα-φάγαμε». Μπίτεσεν, Μαρία μου!)

2Εκτός από όρο-μέθοδο στην πληροφορική και τα οικονομικά (Last In - First Out), τι σημαίνει LIFO; Από πού πήρε το όνομά της η εφημερίδα; Ευχαριστώ, Κώστας

Κώστα μου, η ερώτησή σου μοιάζει με τα παιδιά του Ζεβεδαίου! Είσαι εξαιρετικά καλά ενημερωμένος για τον όρο Lifo στην πληροφορική. Η έκδοση, λοιπόν, που κρατάς, απ' όσο μας έχει ενημερώσει ο Στάθης, βασίζεται ακριβώς σε αυτό το ακρωνύμιο. Θα μου πεις, τι σχέση έχει η παθιασμένη, χειροποίητη, δωρεάν διανεμόμενη αυτή έκδοση με έναν τόσο δυσνόητο tecno-lingo όρο, που αναφέρεται σε συγκεκριμένες υποδιαλέκτους προγραμματισμού και σύνθετους μακρο-οικονομικούς κανόνες; Καμία! Κάνε μας μήνυση.

3Αγαπητή Ρίκα, καλησπέρα, Είμαι στα πρόθυρα να βγω στο Σύνταγμα και να ρωτάω σαν τον τρελό πού βρίσκεται η ταράτσα που σερβίρουν τα νοστιμότατα μπιφτεκάκια με τηγανητές πατάτες, που την ξέρουν μόνο οι δημοσιογράφοι όταν καλύπτουν ρεπορτάζ (τεύχος Νο. 225).

Λοιπόν, δώσε βάση: λίγο πιο κάτω από το παλιό υπουργείο Παιδείας, κατηφορίζοντας στη Μητροπόλεως, στρίβεις δεξιά. Θα πέσεις πάνω σε ένα στενό δρομάκι, αόρατο, παράλληλο, μεταξύ Ερμού και Μητροπόλεως. Στο ισόγειο θα δεις έξω δύο τραπεζάκια. Μπορεί και ένα. Ή κανένα. Με παρακολουθείς; Μπαίνεις μέσα, ανεβαίνεις τη σκάλα (προσοχή, δεν είναι ταράτσα!) και βρίσκεις τη μυστική καντίνα. Δύσκολα θα βρεις να κάτσεις, αλλά μπορείς να τα πάρεις μαζί σου. Αχ, αυτά τα μπιφτέκια... Με όποιον έχω μιλήσει, κλαίει και μόνο που θυμάται τη νοστιμιά τους. Τη διεύθυνση; Την ξέρω, καλέ, τη διεύθυνση, αλλά δεν θα εκθέσω τους συναδέλφους Βαλλάτο-Διοσκουρίδη που την έδωσαν «στο φλου». Κάποιον λόγο θα έχουν! (Μπορεί να θέλουν να τα φάνε όλα μόνοι τους, ξέρω κι εγώ; Αλήτες, μπιφτεκοφάγοι, δημοσιογράφοι...)

4Αγαπητή Ρίκα, Σας είχα ρωτήσει και πέρσι, αλλά ίσως παρέπεσεη ερώτηση. Ο χρυσός που είχαν χαρίσει οι μάγοι στον Χριστούλη τι απέγινε; Πέτρος Νησιώτης

Έγινε σιωπή, Πέτρο.

5Μένω στο κέντρο και από τότε που έκλεισε το Hell's Kitchen ψάχνω να βρω μέρη που θα μπορώ να παραγγείλω μια νόστιμη και με κέφι φτιαγμένη ομελέτα χωρίς να πληρώσω μια περιουσία. (Παλιά, στη Θεσσσαλονίκη, στην Εθνικής Αμύνης, τα εστιατόρια ομελέτας είχαν θρέψει γενιές ολόκληρες φοιτητών!) Τι λέω! Το δύσκολο είναι πια ότι η ομελέτα έχει εξοστρακιστεί και υπάρχει μόνο στα μενού των ξενοδοχείων. Είναι, όμως, λύση να τρέχουμε στα ξενοδοχεία για μια ομελέτα; Μήπως να είχαμε και βοήθεια του κοινού, εεε, εννοώ, των αναγνωστών; Ευχαριστώ. Φαίδρος Σωφρονίου

Αυτό είναι ένα από τα πιο αγαπησιάρικα, τρυφερά και αλληγορικά γράμματα που έχω πάρει. Στην πραγματικότητα, άλλο ρωτάς κι άλλο ζητάς. Θέλεις να σου πω γιατί σβήστηκε από τον χάρτη το Guru, το Ηell's και μια ολόκληρη γειτονιά, στην οποία μια παρέα νέων ανθρώπων πήγε να φτιάξει γκαλερί, μπαράκια, λάιβ στέκια, εξωτικές κι ελληνικές γεύσεις. Γιατί ξεκίνησαν να χτίσουν κάτι από το μηδέν και τιμωρήθηκαν με το άπειρο της βρομιάς της βίας και της εξαθλίωσης. Κι εγώ μόνο να ντρέπομαι μπορώ για τις απαντήσεις που δεν έχω να σου δώσω. Για τα αυγά ντρέπομαι λιγότερο. Έχω πάει σε μέρη που κάνουν ομελέτες, αλλά δεν ήταν κεφάτες, όπως τις ζητάς, είχαν κατάθλιψη, οπότε δεν τα συστήνω. Ας με πυροβολήσει κάποιος, να λυτρωθώ. Ή, τουλάχιστον, ας γράψει όποιος ξέρει στο αγόρι που μαραζώνει: πού σερβίρουν μια χαρωπή, χορταστική και αφράτη ομελέτα σ' αυτή την πόλη; (Εκτός από το σπίτι σας, το σπίτι του και το Χίλτον, εντάξει;)

ΥΓ.: Α, και Φαίδρο, επειδή δεν μπορώ να σε αφήσω έτσι: στο Base, τη γνωστή κρεατοταβέρνα στο Μπουρνάζι, σερβίρουν αυγά τηγανητά με πατάτες, που, αν θέλεις, στα κάνουν και νιανιά ενώπιόν σου. Είναι τόσο απολαυστικά, που θα έπρεπε να είναι παράνομα. Από τιμές, όμως, δεν τα λες και τζάμπα. (Δεν χρεώνουν ακριβά τα αυγά με τις πατάτες, προς Θεού, μην παρεξηγηθώ με τους ανθρώπους, είναι και μερακλήδες! Απλώς, εγώ έχω μια τάση να τα συνοδεύω με δύο αγριογούρουνα, πέντε μουσχαροκεφαλές κι έναν βίσωνα στην καθισιά μου, οπότε μου κάθεται λίγο στενό το κοστούμι, αλλά μετά με κερνάνε γκράπες και ξεχνιέμαι.)

6Έχεις καμιά καλή διεύθυνση στο Λονδίνο να μείνουμε; Βρήκαμε καλά εισιτήρια, αλλά ακριβά τα ξενοδοχεία. (Η παρέα από το νησί, ξέρεις ποιοι) - Ο πρόεδρος

Ξέρω ποιοι είστε! Ξέρω! Αυτοί οι τύποι που ξέμειναν στα Κουφονήσια και μου γράφατε το καλοκαίρι ότι θέλατε να σας στείλω λεφτά για να μείνετε για πάντα; Τι έγινε, κρυώσατε στα Κουφονήσια ή τελείωσαν τα διακόσια ευρώ που δεν σας έστειλα; Και τώρα ψήνεστε για Λονδινάκι; Ρε 'σεις, με τα νεύρα μου παίζετε; Δεν γράφω τίποτα. Τσαντίστηκα.

Καλά, μην κλαίτε! Με σκάσατε! Αφού είστε παρέα, κι απ' ό,τι θυμάμαι μεγάλη, δοκιμάστε την αλυσίδα Tunes (για το ξενοδοχείο της περιοχής Γουεστμίνστερ) στο www.tunehotels.com. Θα τα βρείτε όλα στην ιστοσελίδα, προσοχή στα ψιλά γράμματα. Αν δεν έχετε τρελές απαιτήσεις, π.χ. να σας καθαρίζουν το δωμάτιο, να σας αλλάζουν στρωσίδια και πετσέτες ή να τρώτε πρωινό, οι τιμές είναι τύπου «το αφεντικό τρελάθηκε»: θα σας πάει περίπου τριάντα λίρες τη μέρα το άτομο. Το χοτέλ είναι καινούργιο, πεντακάθαρο κι επίσης όλα τα δωμάτια έχουν μπάνιο, κάτι που, αν θυμάμαι, δεν ήταν και η πρώτη σας προτεραιότητα στα Κουφονήσια. Μη με κάνετε ρεζίλι, γιατί δεν σας ξαναπάω πουθενά!

(Με διαβάζετε έτσι άγρια, αλλά σας έχω αγαπήσει κατά βάθος. Βρίζω γιατί ζηλεύω. Καλά να περάσετε, πρόεδρε, και να είστε πάντα τρελοί κι αγαπημένοι.)