Αρχείο

Ενώ η αθάνατη ελληνική ψυχή εφηύρε ήδη ανέκδοτα για το θάνατο του Βαρθολομαίου (κάτι μαλακίες με τα ένσημα του ΙΚΑ), διαβάζω τη γελοία κατάθεση του φονιά. Τον σκότωσε, λέει, όχι από άρρωστο πάθος για τη γυναίκα του αλλά από την οργή του για το τι κοινωνικό στίγμα θα άφηνε στις κόρες του αν απεκαλύπτετο η μοιχεία. Την ίδια τώρα στιγμή που όλοι συζητάνε για το φονικό στο ΙΚΑ ή για τις αντιδράσεις στις δηλώσεις Πάγκαλου (έξαλλη η ελληνική αριστερά με τον υπέρβαρο πρώην υπουργό που είχε την εντιμότητα να πει το αυτονόητο), εκδικάζεται στο Ηράκλειο Κρήτης μια περυσινή υπόθεση δολοφονίας. Εφτά νεαροί από το Ρέθυμνο (ανάμεσά τους και μια έφηβη Βουλγάρα η οποία προφανώς έπαιξε παρόμοιο ρόλο με τον ρουφιανο-ντετέκτιβ στο τωρινό φονικό) εισέβαλαν ξημερώματα Πρωτοχρονιάς στο σπίτι δεκαεφτάχρονου Αλβανού και, αφού πρώτα έδειραν τον πατέρα του, κυνήγησαν τον νεαρό στην ταράτσα και τον μαχαίρωσαν δεκαεφτά φορές (όσα και τα χρόνια του). Αιτία ήταν ότι τους είχε, λέει, προκαλέσει νωρίτερα φορώντας μπλουζάκι με την αλβανική σημαία. Φυσικοί αυτουργοί 2 αδέλφια και ο στοργικός τους πατέρας τους, ηθικοί συνεργοί όλοι οι υπόλοιποι (μαζί και η Βουλγάρα), τρελή ειρωνεία τώρα ότι η θυμωμένη παρέα μπήκε σε λάθος σπίτι. Ο νεαρός που φορούσε την μπλούζα με την αλβανική σημαία έμενε αλλού. «Είναι προκλητικοί όμως και αυτοί οι Αλβανοί» μου είπε, σκαλίζοντας τη μύτη του, ένας φούρναρης στο Ρέθυμνο, γιος μετανάστη που έπλενε σκάλες στη Γερμανία για να χτίσουν αργότερα αυθαίρετη τριπλοκατοικία στην πανέμορφη Κρήτη.