Είμαστε μέσα σε μυθιστόρημα

Toυ Διόδωρου Κυψελιώτη από το ΒΗΜΑ

Τον τελευταίο καιρό έχω πειστεί ότι ο κόσμος δεν θα τελειώσει εξαιτίας γιγάντιας ηλιακής έκρηξης που θα κάνει τη Γη μας πύρινη σφαίρα ή επειδή, αντίθετα, ο Ηλιος θα κρυώνει σιγά-σιγά και η Γη θα παγώσει. Είμαι σίγουρος πια πως ο κόσμος μας θα σταματήσει να υπάρχει μόλις τελειώσει η έμπνευση αυτού που γράφει το μυθιστόρημα και μας έχει εντάξει στην αφήγησή του, άλλον με μεγαλύτερο και άλλον με μικρότερο ρόλο. Ο συγγραφέας θα βαρεθεί, άρα θα βρει κάποιο τέλος για να κλείσει την ιστορία του, θα βάλει τελεία και παύλα, θα δώσει το βιβλίο στον εκδότη του και θα αρχίσει να γράφει άλλο. Και αυτό θα είναι το τέλος του κόσμου. 

Δηλαδή, όλα αυτά που κάνουμε, όλα αυτά που νομίζουμε πως ξέρουμε, από τους νόμους της Φυσικής ως την ιστορία των Χαλδαίων, δεν είναι παρά αφήγηση κάποιου που τα έχει φτιάξει στον νου του όλα αυτά, γράφει βιβλίο για να το εκδώσει. Και όπως όλοι οι συγγραφείς, όταν δεν του αρέσει κάτι ή θέλει να αλλάξει την πλοκή γυρίζει πίσω και σβήνει ή αναθεωρεί: παράδειγμα, επανυπολογίστηκε η ύφεση σε 7,3%, αντί για 6,9% που είχε ανακοινωθεί πριν από έναν μήνα, διαβάζουμε εμείς και νομίζουμε πως κάποια καινούργια στοιχεία βρήκε η ΕΛΣΤΑΤ- το ίδιο πιστεύει και αυτή, δεν λέει ψέματα, απλώς αγνοεί ότι αυτά τα «νέα στοιχεία» τής τα έδωσε ο συγγραφέας γιατί αποφάσισε ότι ταιριάζουν καλύτερα στην πλοκή, όπως τη φαντάζεται αυτή τη στιγμή. 

Και αφού ο συγγραφέας αλλάζει τα στοιχεία προς το χειρότερο, τι έχει στον νου του, ημερολόγιό μου; Προφανώς, αποφάσισε πως η κατάσταση θα γίνει χειρότερη- για τούτο και βάζει ξαφνικά διάφορους ήρωές του εδώ και εκεί να λένε εκφοβιστικά πράγματα: «η Ελλάδα δεν θα πάρει την έκτη δόση αν δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της» βάζει στο στόμα των κεντρικών ηρώων του, Σόιμπλε, Γιούνκερ, Ρεν, Ολλανδών, Φινλανδών, αλλά και άλλων που ως τώρα δεν μιλούσανακόμη και ο πρόεδρος των γερμανών σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, που ως τώρα ο συγγραφέας τον έβαζε να είναι αναφανδόν στο πλευρό του Παπανδρέου και του Βενιζέλου, στους οποίους έχει αναθέσει να κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τηρήσουν τις υποχρεώσεις που έβγαλε από το μυαλό του- ο συγγραφέας εννοώ, όχι ο Γκάμπριελ.

Η γραμμική πλοκή

Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι ο συγγραφέας αυτού που νομίζουμε πως είναι «ο κόσμος μας» σκέφτεται να δώσει κακή εξέλιξη στην πλοκή του: βάζει το Βloomberg να στέλνει τηλεγράφημα «91% οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας», όπως προκύπτει από τα spreads, τα CDS, τα swaps και άλλα μυστήρια που έχει επινοήσει η λογοτεχνική ευρηματικότητά του. Το ίδιο ισχύει και για το άλλο πρακτορείο που έχει επινοήσει, το Reuters, που μεταδίδει σε τηλεγράφημά του: «we are getting sick and tired of having the same discussion every three months» ως δήλωση υψηλά ιστάμενου ευρωκράτη που περιγράφει τι συμβαίνει πριν από την καταβολή κάθε δόσης στην Ελλάδα. * Και δεν τελειώσαμε: ο καναδός υπουργός Οικονομίας φθάνει στη Μασσαλία για το G7 και δηλώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί ή να εγκαταλείψει το ευρώ. Η δε Γερμανία ετοιμάζει σχέδιο βοήθειας των τραπεζών της εν όψει ελληνικής χρεοκοπίας και το δηλώνει εξίσου ρητά με τον Καναδό (που δεν του πέφτει λόγος, για να αυξήσει την ένταση του αναθέτει αυτόν τον ρόλο ο μυθοπλάστης): η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τα συμφωνημένα αν θέλει να μείνει στην ευρωζώνη. 

* Ολα δείχνουν ότι η πλοκή οδηγεί στο να μη δεχθούν οι Ευρωπαίοι να φορτωθούν στην πλάτη τους άλλα 110 δισ. ευρώ, αφού έδωσαν πέρυσι άλλα 110. Με κάποιο πρόσχημα, επειδή ο προϋπολογισμός δεν πήγε καλά, επειδή η Φινλανδία ή η Εσθονία θα βάλουν βέτο, επειδή δεν θα συγκεντρωθεί το 90% των ομολόγων, θα πουν: απέτυχε το δεύτερο πακέτο σωτηρίας, δεν δίνουμε δεκάρα. 

Οπότε η χώρα χρεοκοπείθα μείνει στο ευρώ ή θα φύγει; Ισως να μείνει αλλά να αναλάβει η Ενωση τη διαχείριση των οικονομικών, όπως ο σπουδαίος συγγραφέας μας αναθέτει να προτείνει κάποιος επίτροπος. Αλλά οι δικοί μας πολιτικοί δεν θα δεχθούν να παραδώσουν τον κρατικό κορβανά, οπότε θα προτιμήσουν αντί του Καθαρτηρίου του ευρώ την Κόλαση της δραχμής. Αλλο ένα στοιχείο σασπένς, όπως στα θρίλερ: θα το σφάξει με μαχαίρι ή με πριόνι το επόμενο θύμα του ο σίριαλ κίλερ;

300 κυπριακά δισεκατομμύρια

Αλλά, σκέφτομαι πάλι, είναι δυνατόν τέτοιος τεχνίτης στη μυθοπλασία να έχει φτιάξει τόσο γραμμικό μύθο, να μας δίνει τόσο φανερά στοιχεία για το τι ακολουθεί; Ποιος διαβάζει βιβλία όπου ξέρει τι θα συμβεί; Αρα, κάποια δραματική ανατροπή θα γίνει την τελευταία στιγμή, η χώρα θα σωθεί και ο συγγραφέας θα έχει αποδείξει τη μυθοπλαστική δεξιοτεχνία του. 

* Την υποψία της ανατροπής δεν την καλλιεργούν μόνο τα λόγια που βάζει στο στόμα του Βενιζέλου πως «οι φήμες περί χρεοκοπίας είναι κακόγουστο παιχνίδι» αλλά και το ότι περιγράφει την Ελλάδα να λειτουργεί σαν να μη συμβαίνει τίποτε: διαδηλώσεις και απεργίες, καταλήψεις και διαμαρτυρίες, κυβερνητικοί βουλευτές που διαφωνούν, υπουργοί που κρύβονται, ΝΔ που περιμένει τη χρεοκοπία για να κερδίσει τις εκλογές, Συνασπισμός που απειλεί με ειδικά δικαστήρια αν πουληθεί κρατική περιουσία που θα σώσει τη χώρα, ΚΚΕ ευτυχισμένο που, με βάση τα στοιχεία της πλοκής, οι εργάτες θα παίρνουν 3,60- δραχμές, όχι ευρώ. 

Ητοι, μου φαίνεται ότι ο συγγραφέας θα τους δικαιώσει όλους αυτούς, ετοιμάζει ευτυχή τροπή για την Ελλάδαπιθανότατα να μας δώσει η Κύπρος τα 300 δισ. ευρώ που θα εισπράξει από τις γεωτρήσεις και να λύσει το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Φυσικά, θα έχει προηγηθεί ελληνοτουρκικός πόλεμος για την ΑΟΖ, όπως υποσχέθηκε ο αντιπρόεδρος άνευ καθηκόντων Θόδωρος Πάγκαλος, όπου οι Ελληνες θα έχουν κερδίσει, διότι θα αποδειχθεί ότι ο ελληνικός στρατός είναι πολύ ανώτερος από τις εφορίες, τα πανεπιστήμια, τις πολεοδομίες και τον ΟΕΔΒ. 

* Ηappy end λοιπόν για το ελληνικό δράμα, διότι ο συγγραφέας είναι κομμουνιστής, αγανακτισμένος αντιεξουσιαστής και θέλει να δείξει ότι οι μεγάλοι και σπουδαίοι είναι στην πραγματικότητα ανίκανοι και η τύχη της ανθρωπότητας είναι στα χέρια των εξεγερμένων εγωιστικών μαζών και παραγνωρισμένων στο έργο του (επίτηδες, για να λαμπρυνθούν στο τέλος) ηγετών, όπως ο Σαμαράς, η Παπαρήγα, ο Τσίπρας. 

* Και εγώ τι είμαι στο μυθιστόρημά του, ημερολόγιό μου; Προφανώς κομπάρσος σε σκηνή πλήθους που καθόλου δεν επηρεάζει την πλοκή του έργου το τι κάνω ή τι γράφω. Ωρες ώρες σκέπτομαι ότι μπορεί να είμαι και από άλλο βιβλίο. Αλλά μπορεί και η σκέψη αυτή να μην είναι παρά μια φράση του συγγραφέα, που όποτε θέλει γυρίζει πίσω και τη σβήνει