Φωτο via / Κείμενο: απ' το blog του εκπροσώπου των συντακτών της Ελευθεροτυπίας
Ανοιχτή επιστολή τεσσάρων εργαζομένων
Γιατί και πώς πρέπει να ανοίξει σύντομα η Ελευθεροτυπία
Μετά από απεργία δύο μηνών για την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων μας (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις), η κατάσταση την οποία όλοι βιώνουμε είναι κάτι παραπάνω από τραγική. Εκτός από τις άμεσες ανάγκες, η παρατεταμένη απουσία της εφημερίδας από τα περίπτερα θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την επαγγελματική μας υπόσταση, διευρύνοντας ταυτόχρονα το κενό της πλουραλιστικής ενημέρωσης σε ιδιαίτερα κρίσιμες για τη κοινωνία συνθήκες.
Το χρηματοδοτικό πρόβλημα της επιχείρησης επιδεινώνεται από την οξεία οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα και χτυπά με πρωτοφανή ένταση το χώρο των εκδόσεων στο τύπο. Μέσα στο δυσμενές αυτό τοπίο που προσδιορίζεται από τη δριμεία επίθεση του κεφαλαίου στην εργασία, βασική επιλογή των εργαζομένων στην «Ελευθεροτυπία», είναι και παραμένει η επιβίωση της εφημερίδας. Είναι κοινή πεποίθηση ότι η πιο γρήγορη και αποτελεσματική επίλυση των προβλημάτων μας (καταβολή δεδουλευμένων κλπ) δεν πρόκειται να εξυπηρετηθεί με το οριστικό κλείσιμο της εφημερίδας και την πτώχευση της εταιρείας.
Η αρχή αυτή οδηγεί αναγκαστικά στο επόμενο βήμα που είναι η όσο το δυνατόν πιο σύντομη επανακυκλοφορία της «Ε», καθώς ένα έντυπο κλειστό και μια επιχείρηση εκτός λειτουργίας δεν βοηθά πρακτικά κανέναν. Η επιτυχία του απεργιακού φύλλου απέδειξε τη τεράστια δυναμική της εφημερίδας μας και του τιτλου «Ελευθεροτυπία», καταγράφοντας παράλληλα την έντονη επιθυμία του αναγνωστικού κοινού να την ξαναπιάσει στα χέρια του. Στον σημερινό ελλειμματικό δημόσιο λόγο (αποτέλεσμα της συνθήκης του μνημονιακού ολοκληρωτισμού), η παρουσία της «Ελευθεροτυπίας» ως ανεξάρτητης φωνής, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει όμως όλοι και κυρίως η ιδιοκτησία της «Ε», να αναλογισθούμε τις ευθύνες μας.
Η επανακυκλοφορία της εφημερίδας δεν μπορεί να γίνει χωρίς άμεσο σοβαρό διάλογο, ειλικρινή συνεννόηση και συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Οι προυποθέσεις που έθεσαν οι εργαζόμενοι είναι το κλειδί για την επίτευξη μιάς έντιμης, συμβιβαστικής λύσης. Η καταβολή ενός μισθού, η έγκαιρη γνωστοποίηση του χρονοδιαγράμματος αποπληρωμής των δεδουλευμένων και του επιχειρηματικού πλάνου αποτελούν τους όρους διαπράγματευσής μας με την ιδιοκτησία, ώστε να βρεθούν πρακτικοί τρόποι υλοποίησης τους.
Στο πλαίσιο αυτό, ο περαιτέρω διακανονισμός άλλων αναγκαίων ρυθμίσεων, όπως ο τρόπος καταβολής των αποδοχών ή η πρόταση για καταβολή του 70% των εισπράξεων στη μισθοδοσία και επιτήρηση του λογιστηρίου, πρέπει να γίνει σε συνεννόηση μαζί μας.
Θεωρούμε επίσης ότι η δεσμευτική εκ μέρους της επιχείρησης, έγγραφη υποβολή προγράμματος καταβολής των δεδουλευμένων σε εύλογο χρονικό διάστημα, πρέπει να γίνει άμεσα. Το χρονοδιάγραμμα αυτό θα αποτελέσει έμμεση αλλά σαφή και έμπρακτη παραδοχή της εταιρείας, ότι οι απαιτήσεις μας δεν θα υπαχθούν σε κανένα είδος «κουρέματος» . Τα αιτήματα της τελευταίας συνέλευσης είναι επανάληψη εκείνων που είχαν διατυπωθεί παλαιότερα. Αποτελούν στην ουσία τα αναγκαία προαπαιτούμενα που είχαμε θέσει για την έναρξη ενός απροσχημάτιστου διαλόγου με στόχο το άνοιγμα και την επανακυκλοφορία της εφημερίδας.
Με τα σημερινά δεδομένα είναι μάλλον προφανές ότι χωρίς την εφημερίδα στα περίπτερα δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθούν έσοδα και επομένως χρηματοδότηση οποιασδήποτε συμφωνίας εργοδοσίας-εργαζομένων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η παρατεταμένη αυτή εκκρεμότητα είναι επίσης πολύ πιθανό να πλήξει καίρια, συγκεκριμένους τομείς, όπως το πιεστήριο.
Οσο κι αν η παρατεταμένη κρίση επιτείνει τη σύγχυση και το κλίμα αμοιβαίας δυσπιστίας, αυτό που προέχει σήμερα είναι να υπερβούμε όλοι τους εαυτούς μας, να αφήσουμε στην άκρη τυχόν μικροδιαφορές και να βρούμε διέξοδο επιβίωσης. Το επιτάσσει η αυξανόμενη αγωνία εκατοντάδων συναδέλφων που βρισκόμαστε πλέον σε οριακή κατάσταση. Αυτή η εξέλιξη θα μας επιτρέψει εξάλλου να συζητήσουμε νηφάλια και τα εναλλακτικά μελλοντικά σχέδια οργάνωσης και λειτουργίας της εφημερίδας. Μιας εφημερίδας όπου οι εργαζόμενοι θα έχουν εκ των πραγμάτων, αυξημένο ρόλο συμμετοχής και ευθύνης.
Χρήστος Ζέρβας, Βασιλική Σιούτη, Νάντια Βασιλειάδου, Ντίνα Καράτζιου
σχόλια