O Γιώργος Κοτρώνης είναι ένας ταλαντούχος illustrator και λάτρης του horror fiction και της dark fantasy λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε το 1985 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Σχεδόν αμέσως η οικογένεια του μετακόμισε πίσω στην Ελλάδα, όπου και μεγάλωσε.
Μετά το λύκειο επιστρέφει στη Σουηδία για σπουδές και αρχίζει να ασχολείται συστηματικά με την τέχνη και την φωτογραφία. Σύντομα άρχισε να δουλεύει ως freelancer σχεδιάζοντας εξώφυλλα βιβλίων και παιχνιδιών ρόλων.
Σήμερα, σπουδάζει πολιτικός μηχανικός στην (πολύ) Βόρεια Σουηδία, είναι chief editor του μικρού εκδοτικού οίκου Kraken Press, και αυτές τις μέρες δουλεύει πάνω στο πρώτο εντελώς δικό του περιοδικό dark fantasy και horror short fiction θεματολογίας, το Aghast.
Φυσικά, τον ψάξαμε και τον βρήκαμε για να μας τα εξηγήσει καλύτερα.
-Γιώργο τι δουλειά σου έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα; Πού μπορούμε να τη δούμε;
-Στο εξωτερικό έχω δουλέψει με συγγραφείς όπως o Harry Connolly, Chuck Wendig, Stephen Graham Jones, Ed Kurtz και Rena Mason, και για εκδοτικούς όπως Nightscape Press, Ragnarok Publications, Permuted Press και Cubicle 7 σχεδιάζοντας εξώφυλλα και εικονογραφήσεις.
Στην Ελλάδα έχω κάνει εξώφυλλα για βιβλία των Graham Masterton, Charlee Jacob και Karen Koehler, που εκδίδονται από την Jemma Press.
-Είσαι ο ιδρυτής της Kraken Press. Περί τίνος πρόκειται;
-Η Kraken Press ιδρύθηκε το 2011 και για αρκετό καιρό δεν κινήθηκε καθόλου.
Έψαχνα για το σωστό χειρόγραφο, πράγμα δύσκολο όταν είσαι νέος στον χώρο. Δύσκολα σε εμπιστεύονται.
Κάποια στιγμή ένας συγγραφέας με κάμποσα βιβλία στο ενεργητικό του μου έστειλε μια καινούργια συλλογή διηγημάτων που είχε ολοκληρώσει. Το "Staring into the Abyss" του Richard Thomas ήταν το πρώτο μας βιβλίο.
Πήραμε πολύ καλές κριτικές και για το έργο αλλά και για την αισθητική μας.
Μετά την έκδοση του αρχίσαμε να λαμβάνουμε καλύτερες προτάσεις.
Το 2013 εκδώσαμε μια ανθολογία τρόμου εμπνευσμένη από τα 50s ("American Nightmare", ed. George Cotronis), ενώ μέσα στους επόμενους μήνες θα κυκλοφορήσουν τρία νέα μυθιστορήματα:
Ένα εγκληματικό μυθιστόρημα του C.J. Anderson ("Gina French is not a Waste of Roofies"), ένα μυθιστόρημα b-movie τρόμου με γιγάντια σαλιγκάρια ("Things" by M.G. Allen), και ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει την λογοτεχνία τρόμου με το noir ("The Mind is a Razorblade" by Max Booth III).
-Από πότε άρχισε η ενασχόληση και η αγάπη σου για το horror fiction;
-Από μικρός διάβαζα πολύ και γρήγορα πήρα μια στροφή προς την λογοτεχνία τρόμου. Όταν οι "Ανατριχίλες" (σειρά παιδικών βιβλίων τρόμου) δεν ήταν αρκετές, άρχισα να διαβάζω Stephen King και Clive Barker. Ήμουν έντεκα χρονών, κι από τότε δε σταμάτησα.
- Αγαπημένοι συγγραφείς και δημιουργοί;
-Ο Stephen King παραμένει ο αγαπημένος μου.
Θεωρείται mainstream συγγραφέας και έχει γράψει αρκετά μέτρια βιβλία, αλλά από την άλλη κανείς δεν έχει γράψει τα βιβλία που έχει γράψει ο King.
Μιλώ για τα "The Long Walk", "The Shinning", "The Stand".
Έπειτα, εκτιμώ πολύ κάποιους λιγότερο γνωστούς: Graham Joyce, Thomas Tessier, Joe Lansdale, Norman Partridge, Tom Piccirilli, Laird Barron, Thomas Liggotti.
Αν και δεν είναι συγγραφέας, νιώθω ότι πρέπει να αναφέρω και τον Gulliermo del Toro.
"Η Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου" είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.
-Και τώρα ας μιλήσουμε για το εγχείρημα του Aghast.
Πρόκειται για ένα περιοδικό dark fantasy και horror short fiction θεματολογίας που θα κυκλοφορεί δύο φορές τον χρόνο στα αγγλικά. Εξήγησε μας..
-Όπως και με το Kraken Press το όλο εγχείρημα ξεκίνησε με την συνειδητοποίηση ότι ''μπορώ να εκδώσω κάτι καλύτερο".
Οι μικροί εκδοτικοί οίκοι και τα περιοδικά περιορισμένης κυκλοφορίας έχουν όλα τα ίδιο πρόβλημα: Τα χρήματα.
Ακόμα και αν τα κάνεις όλα μόνος σου, για να γίνει μια σωστή δουλειά θα χρειαστεί να προσλάβεις κάποιον για να κάνει την επιμέλεια, το εξώφυλλο και την σελιδοποίηση.
Αυτά τα έξοδα είναι αρκετά για να εξαϋλώσουν το όποιο κέρδος θα είχε μια έκδοση, ειδικά όταν μιλάμε για μικρά τιράζ.
Ήξερα ότι είχα τις γνώσεις για να κάνω μόνος μου τα δυο από τα τρία: Εξώφυλλα και σελιδοποίηση.
Είχα επίσης αρκετές γνώσεις για να στήσω μια ιστοσελίδα. Για την επιμέλεια, αντάλλαξα τις υπηρεσίες μου ως καλλιτέχνης.
Το κόστος για να εκδώσω ένα βιβλίο ήταν πρακτικά μηδενικό, αρκεί να μην πλήρωνα τον εαυτό μου.
Επειδή τα διηγήματα παραμένουν μία από τις αγαπημένες μου μορφές λογοτεχνίας, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την ίδια τακτική για να εκδώσω ένα περιοδικό που θα βγαίνει αρκετά σπάνια έτσι ώστε να μην νιώθω καθημερινά την πίεση της προετοιμασίας.
Ένα περιοδικό που θα μου επέτρεπε να συνεχίσω και με τον εκδοτικό οίκο. Ένα τεύχος ανά έξι μήνες μου φάνηκε αρκετός χρόνος.
-Και τώρα βρίσκεσαι στο στάδιο της χρηματοδότησής του μέσω kickstarter, έτσι;
- Ναι, το Kickstarter έπαιζε στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό ως κάτι που είχε ένα ενδιαφέρον, απλά δεν είχα ποτέ κάποιο πρότζεκτ που να ταιριάζει σ' αυτό το μοντέλο.
Το Aghast ήταν τέλειο.
Έστειλα δέκα, είκοσι email σε γνωστούς συγγραφείς τρόμου και fantasy και κατάφερα να πείσω αρκετούς για να γεμίσω (σχεδόν) ένα τεύχος.
Δημιούργησα τρεις – τέσσερις εικόνες για να δώσω μια ιδέα για την αισθητική του Aghast και έστησα το Kickstarter.
Από την στιγμή που πάτησα το κουμπί ''Launch,'' το στρες ήταν αφόρητο.
Μπορείς να κάθεσαι να παρακολουθείς την πρόοδο του πρότζεκτ όλη μέρα από το άγχος. Από την άλλη, είναι εντυπωσιακό να βλέπεις την αντίδραση του κόσμου.
Άνθρωποι που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ σου δίνουν δεκάδες, εκατοντάδες ευρώ βασισμένοι σε μια υπόσχεση. Ότι θα δημιουργήσεις κάτι φανταστικό.
-Και απ' ότι βλέπω η καμπάνια πάει πολύ καλά ως τώρα.
-Στο 79% τώρα, με είκοσι ακόμα μέρες μπροστά μας, νομίζω πως ναι, πάει μια χαρά!
-Αλήθεια, γιατί "Aghast";
-Για πολλά χρόνια, νόμιζα ότι το quote από την ταινία The Crow, ήταν ''Aghast the devil stood and felt how awful goodness is.''
Παρμένη από το Paradise Lost του Milton, το σωστό quote φυσικά είναι ''Abashed the devil stood and felt how awful goodness is,'' αλλά η ιδέα έμεινε.
Είναι μια παλιά λέξη, συνώνυμη του τρόμου ή της έκπληξης.
Αν βάλεις, μάλιστα, κι ένα θαυμαστικό στο τέλος, θυμίζει παλιό pulp περιοδικό της δεκαετίας του '30.
AGHAST!
-Το περιοδικό θα κυκλοφορεί και στην Ελλάδα;
-Με την έννοια ότι μπορείς να το παραγγείλεις από εμάς ή από το Amazon, ναι. Αν περιμένεις να το δεις σε περίπτερο...έχασες, χαχα.
-Πώς βλέπεις το κοινό μίας τέτοιας έκδοσης στην Ελλάδα;
Σε ποιους απευθύνεται το Aghast;
-Νομίζω πως το κοινό στην Ελλάδα είναι το ίδιο περιορισμένο όσο και στο εξωτερικό.
Τα περιοδικά fantasy στην Αμερική τα οποία μπορείς να μπεις σε ένα βιβλιοπωλείο και να τα αγοράσεις, που έχουν δηλαδή διανομή, είναι ίσως δύο ή τρία μόνο.
Το Aghast απευθύνεται σε ανθρώπους που διαβάζουν, και σε όσους μεγάλωσαν με συλλογές διηγημάτων από την Ωρόρα ή τον Αίολο.
Σε ανθρώπους που τους αρέσουν συγγραφείς όπως ο H.P Lovecraft, ο Robert Bloch, ο Ray Bradbury, ο Fritz Leiber, ο Clive Barker, ο Stephen King, ο Thomas Liggotti, και άλλοι συγγραφείς του φανταστικού και της λογοτεχνίας τρόμου.
Πιστεύω ότι υπάρχει ένα περιορισμένο ενδιαφέρον, αλλά πιθανότατα όχι αρκετό για να στηρίξει μια έκδοση με μεγάλο τιράζ.
-Ποιες παρόμοιες εκδόσεις κυκλοφορούν σήμερα στην χώρα μας;
-Ένα περιοδικό τρόμου που υπήρχε στην Ελλάδα για μερικά μόνο τεύχη το Grand Guignol της Jemma Press, το οποίο περιείχε κόμικς και αρθογραφία για ταινίες και βιβλία τρόμου, και αν θυμάμαι καλά και κάποια διηγήματα.
Είχε γίνει επίσης μια προσπάθεια για μια ελληνική έκδοση του Asimov's Science Fiction, η οποία επίσης ναυάγησε μετά από εφτά - οχτώ τεύχη.
Κυκλοφορούν όμως ακόμα περιοδικά όπως τα Φανταστικά Χρονικά και οι Συμπαντικές Διαδρομές.
-Τι να περιμένουμε, λοιπόν, από το πρώτο τεύχος του Aghast;
-Κανείς δεν ξέρει! Το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχουν διηγήματα και φυσικά η δική μου εικονογράφηση.
Οι συγγραφείς έχουν ξεκινήσει να γράφουν τις ιστορίες τους και δεχόμαστε συνέχεια κι άλλες.
Προς το παρόν έχουμε δεχτεί δυο ιστορίες, από τις οποίες η πρώτη θα σταλεί σήμερα στους backers σε PDF με την εικονογράφηση της.
**Αν θέλεις κι εσύ να συνεισφέρεις στην υλοποίηση και την έκδοση του Aghast μπορείς να το κάνεις προσφέροντας από ένα μόλις ευρώ, εδώ.
*Kraken Press Facebook
*George Cotronis Facebook
σχόλια