Στις 30 Αυγούστου του 1889, στο αυτοκρατορικό κυνηγετικό περίπτερο του Μάγιερλινγκ, κοντά στη Βιέννη, βρήκαν νεκρούς τον Ροδόλφο των Αψβούργων και την βαρόνη Μαρία Βετσέρα.
Τριάντα ετών ο γιός του αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ, δέκα επτά μόλις ετών η Μαρία. Ήταν μια διπλή αυτοκτονία, το τραγικό τέλος μιας από τις πιο ρομαντικές ιστορίες του 19ου αιώνα, ένας Ρωμαίος και μια Ιουλιέτα της εποχής τους, που ενέπνευσε συγγραφείς και σκηνοθέτες. Ο Ροδόλφος άφησε ένα αποχαιρετιστήριο σημείωμα στην γυναίκα του, τη Στεφανία του Βελγίου, αυτό ήταν το μόνο έγγραφο που είχε σωθεί από εκείνη την περίοδο. Έτσι πιστεύαμε μέχρι τις προάλλες. Όμως το χρηματοκιβώτιο μιας αυστριακής τράπεζας, της Σέλερμπανκ, το οποίο άνοιξε στο πλαίσιο μιας απογραφής, και το περιεχόμενό του, ήρθε να βάλει τέλος τουλάχιστον στη θεωρία συνωμοσίας που έλεγε εδώ και έναν αιώνα ότι ο διπλός αυτός θάνατος ήταν μια πολιτική δολοφονία.
Εκατόν εικοσιέξι χρόνια μετά την αυτοκτονία της στο πλευρό του εραστή της Ροδόλφου των Αψβούργων, βρέθηκαν οι αποχαιρετιστήριες επιστολές της Μαρίας Βετσέρα. Η ανακάλυψη, η οποία ανακοινώθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας θεωρείται καταπληκτική. Οι επιστολές ήταν μέσα σε ένα δερμάτινο ντοσιέ, το οποίο κατατέθηκε στην τράπεζα το 1926 και περιείχε φωτογραφίες καθώς και τρεις χειρόγραφες αποχαιρετιστήριες επιστολές της Μαρίας Βετσέρα.
«Αγαπητή μητέρα, συγχώρησε αυτό που κάνω. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον έρωτα. Σε συμφωνία μαζί Του, θέλω να ταφώ στο πλευρό του στο κοιμητήριο του Άλαντ. Είμαι πιο ευτυχισμένη στον θάνατο απ' ό,τι στη ζωή» γράφει η Μαρία προς την μητέρα της.
Το ντοσιέ, η προέλευση του οποίου δεν έχει προσδιορισθεί, περιείχε επίσης πολλά διοικητικά έγγραφα, ανάμεσα στα οποία το πιστοποιητικό βάπτισης της βαρόνης, καθώς και την πράξη του θανάτου της σε δύο αντίτυπα. Μέχρι σήμερα, όλοι πίστευαν πως αν υπήρχε κάποιο ντοκουμέντο θα είχε καταστραφεί από την ίδια τη μητέρα της.
Γιός της πριγκίπισσας Σίσσυ και του αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ, ο Ροδόλφος ήταν ο διάδοχος του στέμματος της Αυστρίας Ουγγαρίας και Βοημίας. Σε αντίθεση με τον συντηρητικό πατέρα του ήταν φιλελεύθερων αρχών.
Όταν μιλάμε για αυτόν ξεκινάμε πάντα από τον τραγικό του θάνατο, ο οποίος άλλαξε την ιστορία όχι μόνο της οικογένειάς του, αφού η μητέρα του εγκατέλειψε τον πατέρα του και δολοφονήθηκε εννέα χρόνια αργότερα, αλλά και της Ευρώπης, αφού ο ξάδερφός του Φραγκίσκος Φερδινάρδος, που τον διαδέχτηκε στο θρόνο, δολοφονήθηκε το 1914 από έναν εθνικιστή στο Σεράγεβο. Αυτή ήταν η σπίθα που προκάλεσε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ευφυής και εκλεπτυσμένος, ο Ροδόλφος, αγαπά τις φυσικές επιστήμες και η υποχρεωτική στρατιωτική εκπαίδευση υπονομεύει την σωματική και ψυχική του υγεία. Στα 23 του παντρεύεται την Στεφανία του Βελγίου. Περνούν κάποια χρόνια γαλήνης, και αποκτούν μια κόρη, την Ελισάβετ, αλλά η κατάθλιψη τον οδηγεί στο αλκοόλ και τις γυναίκες. Μολύνεται, παθαίνει γονόρροια και κάνει θεραπεία με μορφίνη.
Το 1888, στη διάρκεια του κυνηγιού πυροβολεί τον πατέρα του ο οποίος σώζεται και έτσι αποφεύγεται ένα τραγικό περιστατικό. Γνωρίζει την Μαρία Βετσέρα και μετά από λίγους μήνες αυτοκτονούν. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Ροδόλφος επεδίωκε να γνωρίσει κάποια γυναίκα και να κάνουν ένα σύμφωνο αυτοκτονίας. Κανείς δε θα μάθει ποτέ την αλήθεια, όσο φως και να ρίξουν οι επιστολές της Μαρίας, η οποία ήταν ένα παιδί που τον ερωτεύθηκε βαθιά.
Ιστορικά, ο θάνατός του σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της δυναστείας των Αψβούργων, οι οποίοι κυβέρνησαν την Αυστρία για περισσότερα από 600 χρόνια. Την δυναστεία τους την ακολουθεί ο μύθος της καταραμένης οικογένειας. Και πάντα ο κόσμος θα στρέφει την προσοχή του στους ισχυρούς καταραμένους, συνδέοντας τις συμπτώσεις, τις επιλογές και τη μοίρα σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι που περνάει από γενιά σε γενιά και από το μύθο στην πραγματικότητα.
Καταραμένες οικογένειες, ένας δημοφιλής μύθος
Από τον οίκο των Λαβδακιδών αρχίζει η μακρά παράδοση των καταραμένων οικογενειών. Ο Σοφοκλής γράφει για τον Οιδίποδα γιό του Λαΐου, που σκοτώνει εν αγνοία του τον πατέρα του, παντρεύεται τη μάνα του, κάνει μαζί της τέσσερα παιδιά και όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια βλέπει τη γυναίκα του Ιοκάστη να αυτοκτονεί, ενώ ο ίδιος τυφλώνεται από τα χέρια του. Η κατάρα ακολουθεί την επόμενη γενιά, τον Ετεοκλή, τον Πολυνείκη και την κόρη του Αντιγόνη. Διασώζεται μόνο η Ισμήνη.
Ακολουθούν οι Ρομανόφ με την κατάρα της αιμοφιλίας. Ο Νικόλαος Β’ και η Αλεξάνδρα κάνουν ένα παιδί αδύναμο, που δε θα γίνει ποτέ αυτοκράτορας. Το 1917 οι Ρομανόφ, πέφτουν από το θρόνο και εκτελούνται όλοι. Η Ρωσία αλλάζει σελίδα και η οικογένεια αφανίζεται.
Μια κατάρα που ο μύθος λέει ότι συνεχίζεται για αιώνες είναι αυτή του Αιγύπτιου Φαραώ Τουταγχαμών. Ήρθε στον κόσμο με γενετικές ανωμαλίες, παντρεύτηκε την αδελφή του και έφερε στον κόσμο νεκρά παιδιά. Ο ίδιος πέθανε μυστηριωδώς σε ηλικία -μόλις- 19 ετών από αδιευκρίνιστη αιτία και όποιος πλησιάζει τον τάφο του στον οποίο είναι γραμμένο το «Ο θάνατος θα έρθει με γρήγορα φτερά σε όποιον χαλάσει την ηρεμία του βασιλιά», λένε ότι η κατάρα χτυπάει και αυτόν.
Λένε ότι η πιο καταραμένη οικογένεια είναι αυτή των Κένεντι. Το 1963 JF Κένεντι, δολοφονείται. Προηγουμένως, όμως, το 1944 είχε σκοτωθεί σε έκρηξη αεροπλάνου ο μεγαλύτερος αδερφός, ο Τζόζεφ. Το 1948 σκοτώνεται στη Γαλλία, και πάλι σε αεροπορικό δυστύχημα, η αδελφή τους Καθλίν. Το 1968 δολοφονείται κατά τη διάρκεια προεκλογικής καμπάνιας ο άλλος αδελφός των Κένεντι, Ρόμπερτ.
Και οι θάνατοι δεν έχουν τελειωμό! Το 1969 ο γερουσιαστής Εντουαρντ Κένεντι, έχοντας πιει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, προκάλεσε αυτοκινητικό δυστύχημα με μία νεκρή. Το 1984, ο Ντέιβιντ, γιος του Ρόμπερτ Κένεντι, πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Το 1997, ο Μάικλ Κένεντι, ο άλλος γιος του, σκοτώνεται κάνοντας σκι! Το 1999 ο Τζον Φ. Κένεντι Τζούνιορ χάνει τον έλεγχο του αεροσκάφους που οδηγούσε και σκοτώνεται ο ίδιος, η γυναίκα του και η αδερφή της.
σχόλια