Ημερολόγια αμνησίας: ένα φιλμ για τη μνήμη

Facebook Twitter
0

 Η σκηνοθέτις Στέλλα Θεοδωράκη μιλάει για την ιδιαίτερη και πολύ προσωπική της ταινία Ημερολόγια αμνησίας. Μία ταινίαφτιαγμένη με super-8 υλικό από τα χρόνια της νιότης, με πολλές εικόνες από το αδυσώπητο σήμερα, και με τους αγαπημένους της ανθρώπους που απαρτίζουν τα φευγαλέα όνειρα μιας ζωής.

Πως σας προέκυψε η ιδέα μιας ταινίας με τη μορφή ημερολογίου τώρα; Ήταν κάτι που είχατε από καιρό στο μυαλό σας,είναι σαν να ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ή εντέλει ήταν ένα ψυχικό «βάρος» που ήρθε η στιγμή να «απαλλαγείτε» από αυτό, μοιράζοντας το με ένα ευρύτερο κοινό;

Δεν το είχα από καιρό στο μυαλό μου, προέκυψε αυθόρμητα. Όταν όμως το ξεκίνησα κράτησε η πραγματοποίησή του δύο χρόνια. Ήθελα να συγκρίνω δυο χρόνια υλικού του παρελθόντος – τα μέσα της δεκαετίας του ’80-,  με δυο χρόνια του παρόντος. Δεν το εξέλαβα ως «βάρος» και σίγουρα στην αρχή δεν σκέφτηκα καν να το μοιραστώ.  Περνούσα  καλά στη διάρκεια της πραγματοποίησης του, παρ όλο που ήταν για μένα συναισθηματικά επίπονο. Αυτό που μπορώ να σας πω επίσης, είναι πως σε μια εποχή κοινωνικής αφθονίας δεν θα το έφτιαχνα με αυτόν τον τρόπο και δεν θα μου προέκυπταν οι ίδιοι προβληματισμοί.

 

Νοιώθετε ότι αυτό σας το πόνημα, ως κινηματογραφικό αποτέλεσμα, φτάνει στο κοινό περισσότερο συναισθηματικά ή καλλιτεχνικά;

Για μένα το συναισθηματικό και το καλλιτεχνικό είναι μια ενότητα. Η κινηματογραφική τέχνη είναι ένας τρόπος του κάθε καλλιτέχνη να εκφράζεται μέσα από το έργο του με τον τρόπο που του αρέσει να χρησιμοποιεί το φως και τον ήχο, τον περιβάλλοντα χώρο και τους ανθρώπους που κυκλοφορούν σε αυτόν. Και αυτό το σύνολο πραγμάτων αγγίζει ή δεν αγγίζει ένα μέρος του κοινού, ανάλογα με τις δικές του ευαισθησίες. Είναι δηλαδή μια σύμπτωση ευαισθησιών.

Τι είναι αυτό που μέσα σας έχει μείνει μετά από τόσα χρόνια περιηγήσεων και καλλιτεχνικών αναζητήσεων; Ποιο είναι το σταθερό σημείο που πάντα επανέρχεστε μετά από κάθε «περιπέτεια» σε μια νέα ήπειρο ή χώρα. Είναι η Ελλάδα, οι φίλοι, η οικογένεια, το σπίτι ή οι αναμνήσεις όλων αυτών που ενέχουν και τον κίνδυνο να γίνουν φαντάσματα ενός παρελθόντος;

Το παρόν είναι μια ρευστή σταθερά, ένα σημείο αναφοράς για να δούμε τα πράγματα που περάσαμε και μας άγγιξαν. Το παρόν όμως είναι κάτι που κυλάει, γίνεται παρελθόν πολύ γρήγορα. Για μένα τα πράγματα που ζήσαμε δεν είναι αναφορές φαντάσματα. Τα βρίσκω θετικά σε μια εξέλιξη ζωής, αλλά μέχρι εκεί. Δεν θεωρώ πως ήταν καλλίτερα ή χειρότερα. Το να χάνουμε ανθρώπους που αγαπάμε είναι για όλους μας μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Παρ όλα αυτά τα βασικά πράγματα που επανέρχεται η τέχνη είναι ο έρωτας και ο θάνατος.

Στέλλα Θεοδωράκη

 

Είχατε ως έμπνευση κάποιο παρεμφερές φιλμ όταν το ετοιμάζατε; Θελήσατε να αποτελεί μια μικρή «κιβωτός» εικόνων και συναισθημάτων που θα μπορούσατε να «ρίξετε» στη θάλασσα του χρόνου ή προπομπός ενός μεγαλύτερου και ίσως πιο εμπεριστατωμένου κινηματογραφικού project;

Δεν είχα καμιά έμπνευση από κάποιο παρεμφερές φιλμ, ίσως γιατί ήταν μια ταινία που πλαθόταν στο χρόνο χωρίς να ξέρει που θα καταλήξει, αφού βασιζόταν και στην έκπληξη της επόμενης ημέρας. Επιρροές υπάρχουν πάντα πολλές, από την εκπαίδευσή μας μέχρι την απλή μας καθημερινότητα. Κάθε έργο που φτιάχνουμε μας πάει κάπου αλλού σε μια επόμενη καλλιτεχνική αναζήτηση. Θεωρώ πως δεν πάει ποτέ χαμένο. Υπάρχει, και ταυτόχρονα επηρεάζει το επόμενο. Και το ευχάριστο είναι πως δεν ξέρεις ποτέ από πριν που πας. Εκτός βέβαια αν θέλεις να υπηρετήσεις κάποιο δεδομένο χώρο δημόσιων σχέσεων.

 

συνέντευξη: Χρήστος Παρίδης

 

Η ταινία Ημερολόγια Αμνησίας προβάλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας/ Λαίς,  Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136

 

το τρέιλερ της ταινίας:

Αρχείο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ