The Last of the Teenage Idols

The Last of the Teenage Idols

Δεν γίνεται να έχεις ζήσει στη Δεκαετία του Ογδόντα και να μην έχεις βρεθεί σε μια, δυο πυρακτωμένες συναυλίες. Μάντεψε ποιες. Άκου το τραγούδι, και μάντεψε ποιες. Άκου το τραγούδι, και μάντεψε γιατί. Άκου το τραγούδι, και μάντεψε γιατί. Άκου το τραγούδι, και μάντεψε γιατί. Άκου το τραγούδι, και μάντεψε γιατί.

You can call me the sheik of tomorrow, sleeping on the burning sand
You can call me the king of the cowboys, cause everybody shakes my hand
You can call me the softshoe banana. You can peel away my skin
You can call me The Last of The Teenage Idols

Δεν γίνεται να έχεις ζήσει στη Δεκαετία του Ογδόντα και να μην έχεις ξενυχτήσει διαβάζοντας τα βιβλία εκείνα που είναι τσεκούρια και μαχαίρια, που είναι βόμβες βυθού και χάρτες και αζιμούθια και μπουρλοτιέρηδες. Άκου το τραγούδι, θυμήσου τα περίπτερα στην Πλατεία Κάνιγγος, φορτωμένα τότε με βιβλία, άκου το τραγούδι, άκου το, άκου το τραγούδι, και θα αντιληφθείς όλα τα πώς και όλα τα γιατί.

You can hang me in the morning. Sell my ball and chain
You can send me in the ocean and I'll swim back home again
You can make love to my secretary
You can steal my money too
You can call me the last of the Big Time Spenders

Δεν γίνεται να έχεις ζήσει στη Δεκαετία του Ογδόντα, και να μην έχεις πέσει πάνω μας. Κάπου. Στους δρόμους. Μια παιδεία του δρόμου. Οι Heidegger του Πεζοδρομίου. Έτσι μας έλεγαν. Και έτσι ήμασταν. Και έτσι παραμένουμε. Ίντριγκα και Κρεαταγορά, ουίσκι και εντράδες, Έγελος και νικοτίνη, τα blues του μεσονυκτίου μέρα μεσημέρι, άκου, άκου, σου λέω, άκου το άσμα, το τραγούδι άκου, και θα το πιάσεις το νόημα, θα το πιάσεις, δε μπορεί.

Grab your partners come inside. Outside there's no place to hide
Tell your story to the man next door. He has heard it many times before
Stayin’ out late to play my game.
Hold my hand, here we go, come on baby don’t be slow

Δεν γίνεται να έχεις ζήσει στη Δεκαετία του Ογδόντα, και να μην ξέρεις ότι έγιναν πράματα και θάματα πίσω από την πλάτη όλων εκείνων που δεν ξέρουν από θάματα, που δεν ξέρουν από λέξεις κι από πράγματα, που και μπροστά στα μάτια τους να παρουσιαζότανε το θάμα, που κι ο ίδιος ο Alex Harvey να ερχότανε να τραγουδήσει στο τσαρδί τους, που να τους χτύπαγε την πόρτα αυτοπροσώπως ο Captain Beefheart και να ζητούσε μια βότκα κι ένα τσιγαράκι, χαμπάρι δεν θα παίρνανε. Το ξέρουμε πια: Όταν το Γεγονός κουρταλεί την θύρα, η εν λόγω θύρα μόνο εύκολη δεν είναι. Αλλά: εμείς ξέραμε. Ξέραμε εμείς. Ανάμεσά μας ήταν καναδυό, τρεις, τέσσερις που μπορούν να επαίρονται ότι διετέλεσαν της Εφηβείας τα Τελευταία Ινδάλματα.

Cause I'm The Last of the Teenage Idols!
The Last of the Teenage Idols!

Ξέραμε εμείς. Άκου, άκουσε, άκου, άκου το τραγούδι και θα δεις γιατί.

Συνεχίζεται. Αύριο: Πληροφορίες και Υλικό, Ι