— Πες μας τι είναι το Learning Out of the Box.
Από μικροί γοητευόμαστε από το αδύνατο, τις υπερβάσεις και το άγνωστο. Μας συνεπαίρνουν οι υπερήρωες, τα μαγικά και οι περιπέτειες. Μεγαλώνοντας, όμως, μαθαίνουμε όλο και περισσότερο τι ισχύει και μοιραία περιοριζόμαστε στην πραγματικότητα που παπαγαλίζουμε από τα βιβλία. Αυτό το αποκαλούμε ρεαλισμό, πραγματικότητα. Κάπως έτσι, το τέλος των μαθητικών μας χρόνων μάς βρίσκει με σχεδόν ξεθωριασμένη τη φαντασία, εγκλωβισμένους μέσα σε κουτάκια σκέψης. Η εκπαίδευση, όμως, δεν θα έπρεπε να σου λέει τι να σκέφτεσαι αλλά πώς να σκέφτεσαι! Το Learning Out of the Box είναι μια προσπάθεια να αλλάξουμε το παράδειγμα στην εκπαίδευση. Εμείς δείχνουμε στα παιδιά πώς να συνεχίσουν να είναι δημιουργικά, πώς να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, να βρουν προσωπική έκφραση και να κάνουν τη διαφορά! Κάνουμε τα πράγματα πιο ουσιαστικά, κάνουμε την μάθηση όπως θα έπρεπε να είναι!
— Πώς μπορεί να γίνει αυτό πρακτικά;
Το εκπαιδευτικό μοντέλο που επικρατεί σήμερα είναι προϊόν της βιομηχανικής επανάστασης. Τα παιδιά περνάνε ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τυποποιημένα τεστ για να πιστοποιηθεί ότι μπορούν να απομνημονεύσουν κομματιασμένη γνώση. Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε στην εποχή της πληροφόρησης! Δεν έχει καμιά αξία να ζητάς από κάποιον να αναπαραγάγει στείρα πληροφορίες όταν μπορεί να τις έχει ανά πάσα στιγμή διαθέσιμες, στην άκρη του χεριού του, μέσα από το κινητό, ένα τάμπλετ ή τον υπολογιστή. Εμείς έχουμε αναλάβει τη μετάβαση στην εποχή της πληροφορίας! Δίνουμε έμφαση στις δεξιότητες των παιδιών· αναπτύσσουμε την κριτική τους ικανότητα, τη δημιουργικότητά τους και τα εξοικειώνουμε με τη χρήση της τεχνολογίας από μικρή ηλικία. Ουσιαστικά, τους δίνουμε την ικανότητα να αξιολογούν την πληροφορία που δέχονται και να ξεδιαλέγουν ποιο κομμάτι τής είναι χρήσιμο και ποιο όχι. Ταυτόχρονα, αποκτούν και την ικανότητα να συνθέσουν, με βάση την πληροφορία αυτή, κάτι καινούργιο. Δείχνουμε στα παιδιά την πρακτική σημασία των όσων διδάσκονται μέσα από πρότζεκτ, κάτι που τους δίνει κίνητρο να μάθουν, τους βάζουμε ανοιχτά προβλήματα που τα απελευθερώνουν ώστε να σκεφτούν, εφόσον δεν υπάρχουν σωστές και λάθος απαντήσεις, και δημιουργούμε ανομοιογενείς ομάδες έτσι ώστε τα παιδιά να νιώσουν συμπληρωματικά, να αποκτήσουν ρόλο και να νιώσουν ότι ανήκουν. Για να τα καταφέρουμε όλα αυτά αναπτύσσουμε μια εκπαιδευτική πλατφόρμα που συνδυάζει τη μάθηση με το παιχνίδι και προσπαθεί να επηρεάσει θετικά την ψυχολογία των παιδιών. Μέσα από αυτή την πλατφόρμα θα μπορούν τα παιδιά να έχουν πρόσβαση, απ' όπου και όποτε θέλουν, σε εβδομαδιαία μαθήματα που θα τους τροφοδοτούν με ερεθίσματα και σκοπό θα έχουν να εμπλουτίζουν τις δεξιότητές τους. Παράλληλα, διοργανώνουμε Φεστιβάλ Δημιουργικότητας σε όλη την Ελλάδα!
Στο σχολείο του αύριο θα διδάσκεται η επιχειρηματολογία και θα επιδιώκεται τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με τη διαφορετικότητα και τα συναισθήματά τους.
— Πώς ξεκίνησε η ιδέα;
Πριν από τέσσερα χρόνια στήσαμε τα πρώτα μαθήματα (masterclasses) για χαρισματικά παιδιά στην Ελλάδα. Έχοντας την επαφή με αυτά τα παιδιά, κάνοντάς τους μάθημα κάθε εβδομάδα, αλλά και επιμορφώνοντας εκπαιδευτικούς σχετικά με το πώς να διαχειρίζονται μια τάξη όταν δεν «τρέχουν» όλα τα παιδιά με την ίδια ταχύτητα, αποκτήσαμε μια πολύ χρήσιμη εμπειρία. Είδαμε πόσο πιο εποικοδομητικό μπορεί να γίνει το μάθημα αν δώσουμε έμφαση στην προσωπική έκφραση κάθε παιδιού, αν τα κάνουμε να νιώσουν δημιουργικά, αν τα βάλουμε σε ανομοιογενείς ομάδες. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, να προσπαθούμε να διαθέσουμε την εμπειρία και την τεχνογνωσία μας σε όλους. Κάτω από αυτό το πρίσμα, πριν από λίγους μήνες αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια εκπαιδευτική πλατφόρμα έτσι ώστε να μπορούν όλα τα παιδιά, όποτε έχει χρόνο το καθένα, σε όποιο μέρος και να βρίσκονται, να έχουν πρόσβαση στα masterclasses! Η δημιουργικότητα, η κριτική ικανότητα, η επικοινωνία και η ομαδικότητα είναι χρήσιμες αρετές για όλα τα παιδιά και ξεπερνάνε κάθε διαχωρισμό ανάμεσά τους. Αυτό που πετυχαίνουμε με την ιδέα μας είναι να δώσουμε την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, το καθένα με τον ρυθμό του. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά γίνονται το καλύτερο που μπορούν να γίνουν κι εμείς νιώθουμε λίγο πιο χρήσιμοι!
— Μήπως με το να «εμπλουτίσουμε» την εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών τούς στερούμε κάτι πολύ αναγκαίο, δηλαδή την παιδική τους ηλικία;
Το ξέρω ότι ακούγεται τρελό όταν λες φωναχτά «μου αρέσει να διαβάζω και να μαθαίνω!», αλλά, πίστεψέ με, δεν είναι από βίτσιο που παρακολουθούν τα παιδιά τα masterclasses! Είναι πραγματική ανάγκη αυτών των παιδιών να πάρουν παραπάνω ερεθίσματα· μια ανάγκη που προκύπτει από τη βιολογική τους ταυτότητα. Τα χαρισματικά παιδιά έχουν ασύγχρονες γνωστικές και συναισθηματικές ανάγκες. Το γεγονός ότι έχουν γνωστικές απαιτήσεις μεγαλύτερων παιδιών, ενώ οι συναισθηματικές τους ανάγκες συμβαδίζουν με την ηλικία τους, είναι και η μάχη που καλούνται να δώσουν μέχρι και την ενηλικίωσή τους. Η κάλυψη τόσο των γνωστικών όσο και των συναισθηματικών αναγκών, όμως, είναι που θα φέρει πληρότητα στο παιδί και θα το κάνει ευτυχισμένο. Ο εμπλουτισμός της ύλης δεν έχει σκοπό να αποκόψει το παιδί από την παιδική του ηλικία. Ίσα-ίσα, προσπαθεί για το αντίθετο. Προσπαθεί, μέσα σε τάξεις πολλαπλών ταχυτήτων, να δώσει την ευκαιρία σε όλους να αναπτύξουν πλήρως το δυναμικό τους, όποιο και αν είναι αυτό. Έτσι, δεν νιώθουν καταναγκασμό και μεγαλώνουν με παιδιά της ηλικίας τους. Τα παιδιά βρίσκουν τον εαυτό τους, απενοχοποιούν τη διαφορετικότητά τους και μαθαίνουν να συνεργάζονται. Επιπλέον, έτσι εξασφαλίζουμε ότι δεν θα αποδομήσουν το σχολείο στο μυαλό τους, κάτι που σίγουρα θα διατάρασσε την παιδική τους ηλικία.
— Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο ξεπερασμένο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας;
Μακράν το πιο ξεπερασμένο πρέπει να είναι η αποστήθιση. Κατακερματίζουμε τη γνώση, για να μπορούμε να τη διαχειριστούμε καλύτερα, και παπαγαλίζουμε τα κομμάτια της χωρίς να χρειάζεται να καταλαβαίνουμε σε τι αναφερόμαστε. Δεν θα χρειαστεί να την εφαρμόσουμε κάπου για να την καταλάβουμε σε βάθος, ούτε και θα μας ζητηθεί ποτέ ξανά, εφόσον έχουμε εξεταστεί σε αυτή. Διδάσκεσαι το πρώτο κεφάλαιο, εξετάζεσαι, διδάσκεσαι το δεύτερο, εξετάζεσαι. Όταν διδάσκεσαι το τρίτο και σου βάλουν πράγματα από το πρώτο, είναι εκτός ύλης! Πόσα πράγματα να παραχώσεις σε ένα μυαλό; Και ποιο το νόημα να το κάνεις, άλλωστε;
— Πώς φαντάζεσαι τα σχολεία του αύριο;
Το σχολείο του αύριο το φαντάζομαι με πολλά χρώματα, χωρίς τοίχους που να χωρίζουν τις τάξεις και με κάπως ελαστικό πρόγραμμα σπουδών, τουλάχιστον στο δημοτικό! Τα μαθήματα θα είναι διαθεματικά και θα διδάσκονται όλα τα γνωστικά αντικείμενα το ένα μέσα από το άλλο! Θα λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία! Δεν θα χρειάζονται τσάντες και βιβλία, θα δίνονται τα πάντα με πολυμεσικό τρόπο και θα αποθηκεύονται κατευθείαν στο Διαδίκτυο. Τα παιδιά θα διαχειρίζονται πραγματικά προβλήματα, θα έχουν τρελές ιδέες και οι δάσκαλοί τους θα τους βάζουν να τις υλοποιήσουν ή να τις αλλάξουν. Στο σχολείο του αύριο θα διδάσκεται η επιχειρηματολογία και θα επιδιώκεται τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με τη διαφορετικότητα και τα συναισθήματά τους. Το κάθε παιδί θα μπορεί να διαγράψει τη δική του πορεία. Το σχολείο θα έχει τη δυνατότητα να παρέχει εξατομικευμένη ποιότητα εκπαίδευσης και θα βοηθάει τα παιδιά, όταν φτάσουν στα 16 τους, να ξέρουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Θα έχει μάθει στα παιδιά τι σημαίνει αποτυχία, τι σημαίνει προσπάθεια, επιμονή και υπομονή. Κάπως έτσι θα ήθελα να είναι στο σχολείο του μέλλοντος. Να βγαίνουν τα παιδιά γεμάτα όνειρα για να κυνηγήσουν το αδύνατο.
— Αν μπορούσες να αλλάξεις, με έναν μαγικό τρόπο, ένα μόνο πράγμα στα ελληνικά σχολεία, ποιο θα ήταν αυτό;
Το σχολείο έχει πολλές αδυναμίες. Θα μπορούσαμε να κάνουμε λίστες ολόκληρες με πράγματα που θα έπρεπε να αλλάξουν. Αν μπορούσα, όμως, να αλλάξω ένα από αυτά, θα άλλαζα τις διδακτικές μεθόδους των εκπαιδευτικών! Το έμψυχο δυναμικό είναι αυτό που κάνει το σχολείο αυτό που είναι. Μπορεί να υπάρχουν καλά, κακά ή και καθόλου βιβλία, μπορεί να υπάρχει περισσότερο ή λιγότερο σύγχρονος εξοπλισμός, μπορεί να υπάρχουν περισσότερα ή λιγότερα παιδιά σε μια τάξη, αλλά όλα αυτά δεν θα έχουν σημασία εάν ο εκπαιδευτικός δεν βγάζει τον καλύτερο εαυτό από κάθε παιδί. Εάν η διδασκαλία περιοριστεί στην εφαρμογή της στείρας μεθοδολογίας, σε πάρα πολύ λίγα χρόνια οι δάσκαλοι θα έχουν αντικατασταθεί από το google. Πρέπει να υπάρξει προσαρμοσμένη εκπαίδευση και να δοθεί έμφαση στη διαφορετικότητα των παιδιών για να αποκτήσει εκ νέου ρόλο ο δάσκαλος. Είναι αφελές να νομίζουμε ότι σε αυτοματοποιημένες διαδικασίες μπορούμε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες από τον υπολογιστή. Ο δάσκαλος χρειάζεται για να αγκαλιάσει το κάθε παιδί ξεχωριστά.
— Τι βραβείο πήρατε πρόσφατα και ποια είναι τα επόμενα βήματα;
Πρόσφατα βραβευτήκαμε από το Hellenic Initiative και τη Eurobank γιατί βγήκαμε πρώτοι στην κατάταξη των 25 startups που πήραν μέρος στον τρίτο κύκλο του EGG. Τώρα είμαστε στους φιναλίστ του MIT Entrepreneurship Forum και, μέχρι να τελειώσει αυτός ο διαγωνισμός, προσπαθούμε να βρούμε χρηματοδότηση για να επιταχύνουμε την τοποθέτηση της πλατφόρμας μας στην αγορά. Ελπίζουμε ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε φτιάξει κάτι για BETA Testing.
