Ο Δον Κιχώτης της ΔΕΗ

Facebook Twitter
0

Τον παλιό καιρό που στο Περιστέρι είχε αλάνες, ο μικρός Νίκος με το ξύλινο σπαθί του μεγάλωνε φτωχικά στο σπίτι της γιαγιάς του. Οι γονείς του ήταν μετανάστες στη Γερμανία, κι αν κρίνει κανείς απ’ τις αναμνήσεις του (βλ. «Στο Περιστέρι με ξέρουν όλοι οι μαντρότοιχοι απ’ τα συνθήματα που έγραφα»), η γιαγιά δεν πρέπει να καλοπέρασε παρέα με το άτακτο εγγόνι. Τουλάχιστον, μέχρι το «Ξεκίνημα». Βλέπετε, περίπου όπως ο Δον Κιχώτης αποφάσισε μια μέρα πως είναι ιππότης, έτσι κι ο μικρός Νίκος διάλεξε ένα πρωί να γίνει τροτσκιστής. Και σε αντιδιαστολή με το Δον Κιχώτη, κανείς δεν τον περιγέλασε.

Αντιθέτως, βρήκε μια ζεστή, τροτσκιστική αγκαλιά στην ομάδα «Ξεκίνημα». Μαζί της πέρασε τις πύλες του ΠΑΚ το 1978. Τις πύλες της ΔΕΗ ως εναερίτης το 1986. Και τις πύλες του παραδείσου της ΓΕΝΟΠ, όπου του έμελλε να γίνει ο πρώτος τη τάξει ΔΕΗτζής. Κάπου εκεί, ο Νίκος Φωτόπουλος κι ο Δον Κιχώτης απέκτησαν περισσότερα κοινά απ’ το πρώτο γράμμα στο όνομα της αγαπημένης τους. Ο ένας μισούσε όποιον εχθρευόταν τη Δουλτσινέα, κι ο άλλος όποιον σκεφτόταν το κακό της ΔΕΗ. Κι έτσι ο Ν. Φωτόπουλος έφτασε να στέλνει εχθρικά sms στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που απεργάζονταν την πώληση της αγαπημένης του: «Εγώ», τους έγραφε, «πριν από 32 χρόνια μπήκα στο ΠΑΣΟΚ για να αλλάξουμε τον κόσμο»!

Πριν από 32 χρόνια: τότε που ο πρωθυπουργός μας με μια κιθάρα γύριζε τη «route 66». Τότε που ο σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη φώναζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Και τότε που ο μέσος λογαριασμός της ΔΕΗ ήταν 500 δραχμές - δηλαδή, ενάμισι ευρώ.

Σ’ αυτά τα 32 χρόνια, ο κόσμος πράγματι άλλαξε. Μόνο που όπως συνήθως συμβαίνει στους Δον Κιχώτες, ο κόσμος άλλαξε με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που ονειρευόταν ο κ. Φωτόπουλος. Πάρτε για παράδειγμα το πούρο του Τσε Γκεβάρα στο κάδρο του γραφείου του: είναι το τελευταίο επαναστατικό πούρο σε ολόκληρη τη ΔΕΗ. Ολα τα υπόλοιπα, κρέμονται σε χείλη καλοζωισμένων συνδικαλιστών. Αλλά εκεί ακριβώς είναι και η διαφορά του Δον Κιχώτη με τον απλό άνθρωπο: όταν οι άλλοι κοιτούν με απαξίωση τον κοντόχοντρο Σάντσο Πάντσα που καπνίζει πούρο καβάλα στον γάιδαρο του lifestyle, ο Δον Κιχώτης συνεχίζει να βλέπει έναν πιστό κι αριστοκρατικό ιπποκόμο.

Κι έτσι, ο Ν. Φωτόπουλος έχει την πολυτέλεια να επιμένει δονκιχωτικά. Με το «Κεφάλαιο» του Μαρξ σαν τη Βίβλο στο συρτάρι του, με τον Τρότσκι, το Βελουχιώτη και τον Τσε στην πινακοθήκη πάνω απ’ το γραφείο του, με την προφορά της Αμαλιάδας να προσθέτει ονομασία προελεύσεως στα ξεσπάσματά του, ο κ. Φωτόπουλος συνεχίζει να προτιμά τον Ανδρέα από τον Γιώργο Παπανδρέου, και σε κάθε ευκαιρία σηκώνει τα μανίκια του Lacoste πουκαμίσου του για ν’ αδειάσει τα σακιά με τον λιγνίτη έξω απ’ το υπουργείο Ανάπτυξης. Τι κι αν βοήθησε το 2007 στη μεγάλη εσωκομματική σύγκρουση που ισοπέδωσε τις φιλοδοξίες του Ευ. Βενιζέλου; Τώρα, σε αντίθεση με άλλους συνδικαλιστές (όπως ο φίλος του, ο Γ. Παναγόπουλος για τον οποίο στη ΓΣΕΕ σκέφτονται να βγάλουν amber alert), ο κ. Φωτόπουλος έχει βγει πάλι στην καμινάδα της ΔΕΗ.

Είναι ίσως αυτό που έλεγε ο Θερβάντες για το Δον Κιχώτη: «Τον έχει καταλάβει η βεβαιότητα πως ο κόσμος χρειάζεται επειγόντως την παρουσία του». Και καθόλου δεν υπολογίζει που κοντεύει να τσινίσει ακόμη κι ο Ροσινάντε με τις εμμονές του αφεντικού του. Βλέπετε ο Δον Κιχώτης στο βιβλίο ήταν ένας ήρωας αληθινά αξιαγάπητος. Αλλά στον πραγματικό κόσμο υπάρχουν οι κατάρες απ’ τους περιπτεράδες που τους λιώνουν τα παγωτά. Οι απανωτές μηνύσεις απ’ τους πολίτες. Τα 4 εκατ. ευρώ ζημιά για κάθε μέρα που πέφτουν οι διακόπτες. Και ο Σάντσο Πάντσα που επιμένει να ρωτάει «δηλαδή, πόσα παίρνεις την ώρα για να κάνεις τον ιππότη;». Στην αληθινή ζωή, το να παραμένεις Δον Κιχώτης δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Εκεί ίσως βοηθά η προϋπηρεσία του εναερίτη: κοιτάς πάντα ψηλά, και κάνεις πως δεν υπάρχει το κενό. Βλέπετε, στο κάτω κάτω, ακόμα και για τον πραγματικό Δον Κιχώτη η χειρότερη στιγμή δεν ήταν όταν τον τσάκισαν οι γίγαντες. Ηταν στο τέλος του βιβλίου που ήρθε στα σύγκαλά του και είδε πως δεν ήταν γίγαντες που τον τσάκισαν, αλλά ανεμόμυλοι.

Δημοσιέυτηκε στην Καθημερινή 25/06/11


Αρχείο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ