Κοιτάζοντας τη σχέση ανθρώπων και ήλιου μια, δυο και τρεις δεκαετίες πριν, ποτέ δεν θα φανταζόμασταν ότι στην Τρίτη χιλιετία άνδρες, γυναίκες και παιδιά θα έσπευδαν στις πολιτισμένες κοινωνίες να κρυφτούν απ' αυτόν. Ούτε, επίσης, ότι τα γονίδια των περισσότερων λαών της Γης θα έμπαιναν αναλυτικά στο μικροσκόπιο για να εντοπιστούν ποιοι αντέχουν στον ήλιο, ποιοι κινδυνεύουν και πώς θα σωθούν οι τελευταίοι.
Στην πιο χρόνια βαριά και διαδεδομένη νόσο της ανθρωπότητας, τον καρκίνο, είναι ενδιαφέρον ότι ειδικά αυτός του δέρματος (που προέρχεται αποκλειστικά από την έκθεση του ανθρώπου στον ήλιο) είναι αυτός που δίνει στην εξέλιξη της επιστήμης εκείνο που οι ερευνητές ανέμεναν τόσα χρόνια με αγωνία και προσμονή: διαγνώσεις και θεραπείες βάσει των προσωπικών γονιδίων του καθενός. Φάρμακα εξατομικευμένα, κάτι σαν προσωπικό θεραπευτικό κοκτέιλ που θα σχεδιάζονται πλέον με βάση το γονιδιακό προφίλ του καθενός. Όπως και προληπτικές εξετάσεις που θα διαγιγνώσκουν ατομικά ποιος κινδυνεύει πραγματικά να νοσήσει, ώστε να κρύβεται για πάντα στη... σκιά. Τα νέα στον χώρο της θεραπευτικής είναι βέβαιο πως σαρώνουν, ενθουσιάζοντας τους ειδικούς. Υπόσχονται πολλά σε σημερινούς και αυριανούς ασθενείς. Δεν φαίνεται να ευχαριστούν αντίστοιχα, όμως, και τους πολιτικούς.
Στις πλουσιότερες κοινωνίες της Ευρώπης και της Αμερικής, θεωρείται προς το παρόν σχεδόν άτοπο να καλυφθούν από τα ασφαλιστικά συστήματα οι προσωπικά σχεδιασμένες θεραπείες για τον καθέναν από τους νοσούντες. Ο επιστημονικός κόσμος επίσης, μαζί και οι κοινοί θνητοί, νιώθουν ότι έφτασε ώρα που ο καρκίνος θα είναι δύο ταχυτήτων. Για πλούσιους και φτωχούς. Θα χρειαστεί σίγουρα μια πενταετία ακόμη ώστε τέτοια ερωτήματα να απαντηθούν.
Στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο για τον Καρκίνο του Δέρματος που ξεκίνησε χθες τις εργασίες του στον Αστέρα Βουλιαγμένης με τη συμμετοχή των πλέον διάσημων επιστημόνων και ερευνητών θα ακουστούν πολλές καινούργιες ανακοινώσεις, τοποθετήσεις και απαντήσεις. Ακόμα, θα παρουσιαστούν τα προφίλ των μεσογειακών και πιο βόρειων ευρωπαϊκών λαών σε σχέση με την ασθένεια.
Ως Έλληνες, με τα ασφαλιστικά μας ταμεία αδειανά, κρατάμε -και πάλι- και μόνο την ελπίδα. Αισιοδοξούμε πως ως «ηλιόλουστος» λαός θα αποδειχθούμε πιο «ψημένοι και ανθεκτικοί» στην απειλή του Θεού Ήλιου. Ίσως και πιο τυχεροί. Θα θυμηθούμε ότι παντοτινός κανόνας πια για την υπόλοιπη ζωή μας θα είναι απαραιτήτως, κάθε φορά, πριν βγούμε από το σπίτι, να χρησιμοποιούμε το σωστό και εγγυημένο αντηλιακό, τους καλοκαιρινούς μήνες. Ας ξεχάσουμε, καλού κακού, για πάντα πως το ηλιοκαμένο ήταν κάποτε in...
σχόλια