της Ναταλί Χατζηαντωνίου από το e-tetradio.gr
Γνωστό το παλιό ανέκδοτο που κυκλοφορούσε την εποχή της Χούντας. Αποφάσισε, λέει, το στρατιωτικό καθεστώς να μοιράσει δωρεάν σπίτια στους πολίτες. Οποιος ενδιαφερόταν όφειλε να παρουσιαστεί ενώπιον μιας αρμόδιας επιτροπής για να συμπληρώσει σχετική αίτηση,συγκεκριμενοποιώντας μάλιστα τις... απαιτήσεις του: Αλλος ήθελε σπίτι διώροφο, άλλος με κήπο κλπ. «Εσύ τι θέλεις;», ρώτησαν κάποτε κι έναν κακομοίρη που περίμενε υπομονετικά στην ουρά.«Εγώ θα ήθελα να κάνω μεταμόσχευση όρχεων», απάντησε εκείνος. «Μα δεν άκουσες; Εδώ προσφέρουμε μόνο σπίτια», προσπάθησε να τον συνετίσει ένας υπάλληλος. «Σπίτι έχω. Θέλω όρχεις», επέμενε ο τύπος. «Μωρέ γράψτου σπίτι», επενέβη ο προϊστάμενος «κι ας μη θέλει. Μήπως και οι άλλοι που θέλουν σπίτια, α...δεν θα πάρουν;».
Να με συγχωρεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αλλά οι εξαγγελίες του για την δημιουργία 30 Κέντρων Υποδοχής Μεταναστών ανά την ελληνική περιφέρεια και ειδικότερα μερικές λεπτομέρειες όπως εκείνες για την διαμόρφωση εντός των Κέντρων, χώρων άθλησης ή θρησκευτικής λατρείας, εμένα μου θύμισε αυτό ακριβώς το ανέκδοτο. Είμαι κακόπιστη; Πάντως, πριν απ'όλα αυτά τα υπερφιλόδοξα, δεν μπορώ να μη σκεφτώ πώς το αυτονόητο ζήτημα δημιουργίας π.χ ενός τζαμιού στην Αθήνα, κατήντησε μία καυτή πατάτα που ούτε ο μέχρι πρότινος trendy ήρωας των urban ακτιβιστών, ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, αποφάσισε να την πιάσει στα χέρια του. Οσο για τους χώρους άθλησης; Χμμμ! Ας είχαν προβλεφτεί χώροι...ούρησης π.χ. στο Μεταξουργείο ή σε άλλα σημεία συνάθροισης μεταναστών όπου δεν υπάρχει για την ώρα ούτε καν ικανός αριθμός δημόσιων αποχωρητηρίων. Μα αυτά τα σημεία συνάθροισης δεν είναι επίσημα κι οι λαθρομετανάστες είναι «λαθραίοι», συνεπώς οποιαδήποτε ανθρωπιστική προσφορά, θα νομιμοποιούσε την παρουσία τους, θα μπορούσε να πει κάποιος. Μπα; Κλείνοντας τα μάτια στο πρόβλημα, το εξαφανίζουμε; Πάντως, αυτό έκαναν μέχρι τώρα όλοι οι αρμόδιοι φορείς.
Τώρα όμως; Το φλέγον και χρόνιο ζήτημα των μεταναστών, αποφασίστηκε για μία ακόμα φορά να αντιμετωπιστεί στο πόδι, χωρίς προηγούμενη εμπεριστατωμένη έρευνα, ούτε και διαβούλευση με τους περιφερειάρχες. Αποτέλεσμα; Ακόμα κι όσοι πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, αρνήθηκαν σθεναρά να συνταχθούν με την πρόταση. Απ'ό,τι διαβάσαμε, το μόνο που προηγήθηκε ήταν ότι μέσα Μαρτίου ο υπουργός Αμυνης, παρέδωσε στον συνάδελφό του κ.Χρυσοχοϊδη, κατάλογο των εγκαταλελειμμένων στρατοπέδων ώστε να αξιοποιηθούν. Κι έτσι εντός 15θημέρου κι αφού η Ε.Ε. και χρηματοδοτεί και πιέζει για λύση, η λύση...βρέθηκε. Τόσο απλό. Κι αφού ήταν τόσο απλό, βρε αδελφέ, γιατί περιμέναμε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές για να συλλάβουμε την ιδέα και να την εξαγγείλουμε;
Για να δώσουμε εύκολα μαθήματα δήθεν δημοκρατικής ευαισθησίας στους εύπιστους που μπορεί να θεωρήσουν ότι πράγματι οι χώροι υποδοχής, αν κι εφόσον δημιουργηθούν, θα ανταποκρίνονται στις αυτονόητες ανέσεις και στα δικαιώματα ενός ανθρώπου και ότι δεν θα καταντήσουν ελλείψει πόρων και προσωπικού σαν τα κατ' ευφημισμόν Κέντρα Υποδοχής, κολαστήρια στην πραγματικότητα, της Λέσβου ή του Εβρου; Για να ρίξουμε ένα προεκλογικό πυροτέχνημα που με ένα παράδοξο τρόπο θα ωφελήσει προεκλογικά και την ακροδεξιά από την άλλη πλευρά; Ιδανική ευκαιρία για τους φανατικούς του κ.Καρατζαφέρη να συσπειρωθούν σ'έναν επικίνδυνο λαϊκισμό που θα βρει πάλι πεδίο δόξης λαμπρό.
Προσωπικά βέβαια το τελευταίο που θα με απασχολούσε θα ήταν οι ακροδεξιές κορώνες αν πίστευα πραγματικά πώς εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ανθρωπιστική και ευαίσθητη λύση που είναι το προϊόν σωστής μελέτης από ειδικούς, καθώς και ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων με τους τοπικούς φορείς. Σ'αυτή την περίπτωση όμως ακόμα και μία επιπόλαιη ανάγνωση της πρότασης φανερώνει την σπουδή με την οποία συντάχθηκε. Παράδειγμα; Οταν μιλάμε για συνθήκες υποδοχής λαθρομεταναστών, τί μας έρχεται πρώτα-πρώτα στο μυαλό; Το... τένις; Μάλλον η σίτιση καταρχήν και αμέσως μετά η παρουσίαν ειδικευμένου ιατρικού προσωπικού (συμπεριλαμβανομένων και ψυχολόγων) το οποίο να μπορεί να ανταποκριθεί στα πολύ ευαίσθητα περιστατικά και στην αυτονόητη αποκατάσταση της ανθρώπινης υπόστασης. Στο σχέδιο του κ.Χρυσοχοίδη υπάρχει πληρέστατη αναφορά στους αστυνομικούς και στους φύλακες καθώς και στην, ύψους 3 μέτρων, τριπλή περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ, κάθε Κέντρου-στρατοπέδου. Κάπου προς το τέλος αναφέρεται και η «παροχή υπηρεσιών ιατρικής μέριμνας».
Μ' αυτά και μ' αυτά έχει δίκιο όποιος σκέφτεται ότι τα γύρω-γύρω είναι φούμαρα και ότι αν ποτέ οι τοπικοί φορείς συναινέσουν θα καταλήξουμε να έχουμε στρατόπεδα εγκλεισμού που θα δικαιολογούν την ευχή την οποία εξέφρασε πλαγίως και κυνικά ο κ.Πλεύρης του ΛΑΟΣ στον ΣΚΑΪ: «Το θέμα είναι να μην περνούν καλά οι μετανάστες»...
Δυστυχώς ένα σοβαρότατο θέμα αντιμετωπίζεται πάλι με τρόπο πολύ κατώτερο των περιστάσεων. Το ίδιο είχε γίνει και στο κοντινό παρελθόν όταν αποφασίστηκε από την νεοκλεγείσα τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου η σύσταση διυπουργικής επιτροπής για το πρόβλημα στο κέντρο των Αθηνών, υπό την εποπτεία του τότε υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Σπύρου Βούγια και με επικεφαλής την σύμβουλο του κ.Βούγια σε θέματα μετανάστευσης Αφροδίτη Αλ-Σαλέχ. Η επιτροπή στελεχωμένη με όποιον, σχετικό ή κι εντελώς άσχετο με το θέμα, βρήκε ο κάθε υπουργός μπροστά του, συνεδρίασε μερικές φορές, συνάντησε τον Νομάρχη Αθηνών, αντάλλαξε απόψεις και σιγά-σιγά καταργήθηκε σιωπηρά.
Αλλη ανάλογη περίπτωση εγκληματικής αδιαφορίας; Προ διετίας ζητήθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (ΚΕΕΛΠΝΟ) η δημιουργία στην Ορεστειάδα πειραματικού ιατρικού κέντρου υποδοχής μεταναστών. Το πρόγραμμα θα είχε εξασφαλισμένη τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. με έναν όρο: Οι Ευρωπαίοι έπρεπε να ενημερώνονται βήμα-βήμα για την εξέλιξη του έργου. Τί συνέβη; Τα αρμόδια όργανα του ΚΕΕΛΠΝΟ λειτούργησαν όσο πιο γρήγορα κι επαγγελματικά μπορούσαν. Η ολιγωρία των υπόλοιπων φορέων, δη του υπουργείου Υγείας, στην επίδειξη, ως οφειλόταν, της σταδιακής προόδου του έργου, έγινε αιτία να χάσει η χώρα μας τη χρηματοδότηση και να την πάρει η Ολλανδία.
Αλλά ως γνωστόν σ' αυτή τη χώρα τα παθήματα,δεν γίνονται μαθήματα. Με εξαγγελίες υποστηριγμένες από ωραίες υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Απλώς θα εξακολουθήσει να είναι ένα αγκάθι που η Αριστερά θα αρνείται να δει ξεκάθαρα (ή, τέλος πάντων, όποια στελέχη της Αριστεράς χαρακτηρίζουν εύκολα «ρατσιστές»όσους κατοίκους του κέντρου των Αθηνών ομολογούν ότι δεν μπορούν πια να ζησουν στη γειτονιά τους), ρίχνοντας νερό στο μύλο των φασιστικών συνθημάτων και της ξενοφοβίας. Είναι γόρδιος δεσμός να σέβεται κανείς απέραντα και τα δικαιώματα των μεταναστών, αλλά και αυτά τωνκατοίκων υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας; Δε νομίζω.
Ούτε με πασοκικούς φράχτες και στρατόπεδα εγκλεισμού θα λυθεί το θέμα. Κι όμως πρέπει να λυθεί με ανθρωπιά κι ευαισθησία γιατί όσο λιμνάζει, τόσο γίνεται πεδίο «σκοποβολής» επικίνδυνων συνθημάτων και πυροδότησης πολωτικών ιδεών. Ας συσταθεί επιτέλους μια σοβαρή επιτροπή ειδικών κι ας χειριστούμε για μία φορά ένα θέμα στην Ελλάδα με συνέπεια, ανθρωπιά και ορθολογισμό.
Από πολιτικάντικες φανφάρες, χορτάσαμε κι εμείς κι οι μετανάστες και όλοι μαζι, θα κοιμηθούμε σαν τον Καραγκιόζη. Πάλι νηστικοί.
σχόλια