Ως γνωστόν, κατά τον 19ο αιώνα το να βγει κάποιος φωτογραφία ήταν μία αρκετά χρονοβόρα διαδικασία. Έπρεπε να σταθεί κανείς εντελώς ακίνητος για περισσότερα από πέντε, ίσως και δέκα, λεπτά μπροστά στον φακό του φωτογράφου, αφού αυτός πατήσει το κλικ της μηχανής.
Ως εκ τούτου, ήταν σχεδόν αδύνατον να φωτογραφηθούν μικρά παιδιά μόνα τους, πόσο μάλλον βρέφη.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι απειροελάχιστες οι φωτογραφίες παιδιών από εκείνη την εποχή.
Αγανακτισμένοι, λοιπόν, οι φωτογράφοι από την αεικινησία των πιτσιρικιών υιοθέτησαν μία τακτική η οποία ονομαζόταν ' Η κρυμμένη μητέρα' :
Κάλυπταν τα πρόσωπα των γυναικών που ερχόταν να φωτογραφίσουν τα τέκνα τους με ένα σεντόνι που ταίριαζε στο χρώμα του background ή της ταπετσαρίας του χώρου, ευελπιστώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα τις καμουφλάρουνε επαρκώς και θα εστίαζαν στο παιδάκι, ενώ ταυτόχρονα αυτές θα βοηθούσαν στην ακινησία που απαιτούνταν κρατώντας τα μικρά.
Έτσι κι αλλιώς, οι περισσότερες φωτογραφίες της εποχής εκείνης αποπνέουνκάτι το τρομακτικό κι απόκοσμο, αλλά αυτές εδώ οι εικόνες των μαμάδων-φαντάσματα πηγαίνουν τον παράγοντα θρίλερ ένα μεγάλο βήμα παραπέρα!
σχόλια