Ο Ran Ortner ζωγραφίζει τον ωκεανό σε μεγάλης κλίμακας έργα που ο ίδιος περιγράφει ως «μια σύγκρουση ζωής και θανάτου». Η άνοδος των κυμάτων είναι η ζωή που επιμένει, ενώ το νερό που υποχωρεί είναι ο θάνατος: «το νερό ενσαρκώνει την έννοια της απεραντοσύνης, την πολυπλοκότητα που επαναλαμβάνεται από μια σταγόνα μέχρι την απέραντη θάλασσα. Εκθέτω την ταυτότητα του αρχαίου ωκεανού με ακεραιότητα με το να είμαι υπερ-παρατηρητικός σχετικά με τη φύση του, με έμφαση στη διαστρωμάτωση, στο συγχρονισμό και στις ταλαντώσεις των κυμάτων». [Λ.Φ.]
σχόλια